"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΚΜΗ - ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΕΘΝΟΠΑΤΕΡΟΞΕΦΤΙΛΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Είκοσι είδωλα και χιλιάδες ειδωλολάτρεις

 

Γράφει ο  Γιάννης Πανούσης

Καθηγητής Εγκληματολογίας, πρώην υπουργός Προστασίας του Πολίτη με την κυβέρνηση-τσίρκο των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛέητων εθνικών μας σουργελαράδων

 

Ο μουγγός τραγουδάει μέσα του

στίχους που αποστήθισε

Γ.Χ.Θεοχάρης, Προσομοιώσεις

 

Στην πολιτικοκοινωνική πλάστιγγα της χώρας μας συν-υπάρχουν τόση ελευθερία, όση ανελευθερία, τόση ευθύνη  όση ανευθυνότητα, τόση εντιμότητα όση διαφθορά, τόση αλήθεια όσο ψέμα, τόση ομορφιά όση ασχήμια.

Κατά συνέπεια είναι πολύ δύσκολο να ξε-χωρίσουμε την ήρα από το στάχυ, το Καλό από το Κακό, την αθωότητα από την ενοχή.

Παραταύτα θα διακινδυνεύσω να περι-γράψω κάποια βασικά πολιτι[σμι]κά βαρίδια που αλλοιώνουν το ζύγισμα.

1.πώς γίνεται η Πολιτική να κινείται συνεχώς σε ‘λάθος’ κατεύθυνση και οι πολίτες να εμπιστεύονται [κατά πλειοψηφία] τους ίδιους πολιτικούς;

2.γιατί ενώ οι αντι-παρα-θέσεις των κομμάτων προσομοιάζουν μ’έναν ‘ατέλειωτο καβγά’ [ χωρίς σταθερές αρχές και δίχως τελικό εθνικό σκοπό] οι οπαδοί συνεχίζουν να φανατίζονται;

3.πώς εξηγείται  το ότι οι λαοί γερνάνε, αλλά οι ηγέτες τους αναπαράγονται αυτοανανεωνόμενοι;

4.σε τί ακριβώς ωφελούν το πολιτικό σύστημα  οι ‘αταξινόμητοι’ πολιτικοί [αριστεροδεξιοί, κεντροαριστεροί, ακροκεντρώοι κλπ];

5.με όρους 2025 ποιό κόμμα και γιατί εκφράζει κι εκπροσωπεί την πρόοδο και ποιό τη συντήρηση, χωρίς αναφορές σε ιστορικές καταβολές;

6.γιατί οι ηγετικές ομάδες πιστεύουν ότι με τις μεταγραφές [που συχνά είναι και αμοιβαίες] θα πείσουν τον ψηφοφόρο για την πρόθεση ανανέωσής τους;

7.τί είναι αυτό που έχει παρασύρει πολλούς πολιτικούς στο ν’αναζητούν αντισταθμιστικά προσωπικά οφέλη από το λα’ι’κ[ιστικ]ό ανορθολογισμό των δηλώσεών τους;

8.γιατί οι ιδεολόγοι, αντί να χτίζουν αναχώματα προστασίας του δημοκρατικού πολιτεύματος,  εξετάζουν τα πάντα υπό το πρίσμα του εκλογικού κέρδους του κόμματός τους;

 

9.πώς νοείται τόσοι διανοούμενοι να έχουν εκ-τυφλωθεί από την προσμονή κομματικής δικαίωσης[sic], αποβάλλοντας την ευθυκρισία τους;

10.σε τί αποσκοπούν τα ασύμμετρα  προσβλητικά συνθήματα, η άχρηστη τηλεοπτική υπερλεξία και η κατασκευασμένη πολιτική εχθρότητα [ενώ οι αρχηγοί και η στρατηγική των κομμάτων συνεχώς αλλάζουν];

11.ουδείς αντιλαμβάνεται ότι το μέλλον της Κεντροαριστεράς εξαρτάται πλήρως από το παρελθόν της [εξ ου και οι ρήξεις στο παρόν της];

12.πώς γίνεται μη-λα’ι’κες ηγετικές δυνάμεις [μ’εξαίρεση το ΚΚΕ] να θέλουν να συγκροτήσουν ‘λα’ι’κό μέτωπο’;

13.ποιό ΠΑΣΟΚ [του Αντρέα, του Σημίτη, του ΓΑΠ, του Βενιζέλου, της Φώφης, του Ανδρουλάκη] θα συν-εργαστεί με ποιόν ΣΥΡΙΖΑ [του Αλαβάνου, του Κουβέλη, του Βαρουφάκη, του Λαφαζάνη, της Κωνσταντοπούλου, του Τσίπρα, του Κασσελάκη, της Νέας Αριστεράς];

14.υπάρχουν κάποιοι που πιστεύουν ότι ‘οι δολοφονίες χαρακτήρων’ και τα κοινωνικά αντίποινα  των οπισθογεμών νεο-τιμωρών[sic]κατά των κυβερνητικών μέτρων θα φέρουν την αλλαγή;

15.ποιός έχει αναλογισθεί την περίπτωση...

 

 το ψέμα να φέρει αίμα, ανακυκλώνοντας παλαιά [νεκραναστημένα;] πάθη;

16. μήπως οι υπερ-βολικές πολλαπλές ταυτότητες των ‘δικαιωματισμών’ διαρρηγνύουν τον κοινωνικό ιστό στο όνομα της ‘πλέριας’ ατομικότητας;

17.μήπως οι παμπάλαιοι και άνευ ουσίας χρησμοί των διάφορων πρώην και τέως δεν εξ-υπηρετούν κάτι περισσότερο από την απωλεσθείσα καλή υστεροφημία τους;

18.γιατί, οι λεγόμενοι ‘τρίτοι’, οι μπλαζέ, οι σνόμπ  και οι ελιτίστες θεωρούν ότι με την αποστασιοποίηση ή την αδιαφορία τους θα μένουν πάντοτε στο απυρόβλητο;

19.ακόμα κι αν έκαστος έλλην κουβαλάει ‘τις δικές του αλήθειες’, ουδείς εχέφρων  συνειδητοποιεί το πού οδηγεί ο ‘αυτισμός και η αυτοαναφορικότητα’;

20.ακόμα κι αν ‘η κουλτούρα της αγανάκτησης’ διαθέτει πάντοτε κάποια ηθικοπολιτική βάση, μήπως οι δια-χειριστές της δεν πρέπει να χάνουν το δάσος;

Κατά τη γνώμη μου ο πολιτικός θάνατος των παλαιοκομματικών μορφωμάτων επέρχεται με σπασμούς, η αυτοψυχανάλυση των καταπιεσμένων ελλήνων έφτασε στα όρια της, οι αντισυστημικοί γίνονται σιγά-σιγά εξωσυστημικοί και οι ειδωλολάτρεις συμπολίτες…

 ψάχνουν για νέα εικονίσματα, άλλοι για να τα προσκυνήσουν κι άλλοι για να τα καταστρέψουν

ΥΓ.’’Ηττώμαι, ηττώμαι

γιατί στηρίχθηκα

σ’εφαρμοσμένα ψεύδη’’

[Γ.Χ.Θεοχάρης, constitutum erat]

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: