"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΕΘΝΟΠΑΤΕΡΟ-ΚΗΦΗΝΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Το κράτος-δολοφόνος, οι εθνοπατέρες δημιουργοί του και οι κηφήνες-πελάτες τους

 

Γράφει ο ΑΛΚΗΣ Ο "ΚΡΑΤΙΣΤΗΣ"

Δεν γνωρίζω βέβαια τι γίνεται όσον αφορά την υπόθεση, διότι τα πάντα βρίσκονται εν εξελίξει, ανεξαρτήτως της τροπής που οι διάφορες πλευρές θα ήθελαν να λάβουν οι έρευνες, ώστε να στρέψουν τα βέλη της λαϊκής οργής και να δρέψουν πολιτικά οφέλη. Εξαιρείται φυσικά ή σε κάθε περίπτωση τραγική μητέρα, της οποίας ο πόνος αξίζει σεβασμού, άσχετα εάν στο μέτωπο των γονέων από ότι βλέπουμε μπορεί να τείνει προς διάσπαση, και υπάρχουν αντικρουόμενες απόψεις μεταξύ αυτών των χαροκαμένων και τραγικά μοναχικών στον πόνο τους ανθρώπων. Σεβασμός, σιωπή, και αισχύνη.

Εκείνο το σημείο όμως το οποίο πρέπει να τονιστεί πέραν όλων όσων διαβάζουμε, είναι το ότι από ότι φαίνεται ο πολιτικός κόσμος εξακολουθεί να είναι όμηρος του βαθέως κράτους.

Και εδώ ίσως θα συντασσόμουν με την κυρία Καρυστιανού ότι μιλάμε ίσως για ένα διαχρονικό έγκλημα, στο οποίο εμπλέκονται πάρα πολλοί από όλα τα πολιτικά κόμματα.

Διότι βέβαια αυτό το οργανωσιακό αλλά και ηθικό ξεχαρβάλωμα του συγκεκριμένου οργανισμού, ότι και να λένε οι οποιοιδήποτε, μέσα στον οποίο ο καθένας ενδεχομένως μεταφέρει όπως θέλει και ό τι θέλει, ενώ δεν υπάρχει στοιχειώδης τήρηση του πρωτοκόλλου ασφαλείας, ούτε είναι ευθύνη της παρούσας κυβέρνησης μόνον, και δεν θα σταματήσει με την όποια επιδιωκόμενη πτώση της επιδιώκουν ορισμένα κέντρα όπως φαίνεται πλέον καθαρά.

Ίσως η κυρία Γεροβασίλη ίσως, λέω, ίσως, έχει αντιληφθεί (αλλά που να το ομολόγήσει και σε ποιον) αυτό το οποίο έχουμε αντιληφθεί όλοι μας: ότι δηλαδή έχουμε δημιουργήσει ένα κράτος το οποίο πλέον αρνείται να πειθαρχήσει και να υποταχθεί σε οποιαδήποτε υπόνοια ελέγχου και αξιοκρατικής αξιολόγησης των πράξεων του, έχει καταντήσει να είναι δυνάστης της κοινωνίας και του λαού τον οποίο υποτίθεται ότι εξυπηρετεί, αλλά κανείς δεν το πειράζει, διότι γνωρίζει ότι θα βρει απέναντί του και θα χάσει τις ψήφους από όλα αυτά τα λεφούσια τα οποία προσελήφθησαν κυρίως επί πρώιμου ΠΑΣΟΚ, αλλά και όλων των μεταγενέστερων κυβερνήσεων οι οποίες συμμετείχαν σε αυτό το μεταπολιτευτικό δράμα.

Υπάρχοντες και υποψήφιοι κυβερνήτες πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη τους ότι αυτό το περίεργο κράτος το οποίο δολοφονεί μέσα στην ανεπάρκεια, την έλλειψη επαγγελματισμού και την ελλειμματικότητα του, θα το βρίσκουν συνέχεια μπροστά τους, θα τους στέλνει συνέχεια τον λογαριασμό των αβλεψιών του και των εγκλημάτων του, τα οποία θα κοστίζουν ενίοτε και ανθρώπινες ζωές, ή πολύ απλά θα διώχνουν πολύτιμες επενδύσεις και θα σκοτώνουν την εγχώρια δημιουργικότητα.

Ταυτόχρονα δε, όντας σε ομηρία, δεν μπορούν και δεν θα μπορούν να πουν κουβέντα, και οι ίδιοι θα τρέμουν μην τους «κάτσει κάτι  στη βάρδια τους», ενώ οι πιο θρασείς υποκριτές και αδίστακτοι από αυτούς θα παρακαλούν σαν αντιπολίτευση να συμβεί μια κατά τα φαινόμενα αναπόφευκτη η καταστροφή στη θητεία της αντίπαλης κυβέρνησης, έτσι ώστε να δημιουργηθούν οι συνθήκες ανατροπής της και πρόωρων εκλογών. Και η χώρα στάχτη και μπούρμπερη!

Όσο πιο γρήγορα λοιπόν αντιληφθούν όλες οι κυβερνήσεις και όλα τα πολιτικά κόμματα ότι έχουν εκθρέψει ένα τέρας το οποίο έχει αυτονομηθεί και πλέον κινείται ανεξέλεγκτο και ζημιώνει τον πολιτικό κόσμο ο οποίος δεν τολμάει να το αγγίξει, ενώ ταυτόχρονα καταστρέφει τη χώρα, τόσο θα βρίσκονται όμηροι των καταστάσεων και θα ελπίζουν στο Θεό και στις ανώτερες δυνάμεις της φύσεως να μην διαταράξουν την όποια επίπλαστη «κανονικότητα» αρέσκονται να ευαγγελίζονται.

Χρειάζεται…

 

 ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο, πλην όμως το καρκίνωμα έχει λάβει πολύ μεγάλες διαστάσεις ούτως ώστε η όποια ανάταξη να είναι επίπονη.

King Kenway II (KKII)

ΥΓ: Εξαιρούνται κατά πλειοψηφία οι εργαζόμενοι στο χώρο της υγείας, πολλοί στις ένοπλες δυνάμεις και στα σώματα ασφαλείας, αλλά και σε τομείς όπως η ΥΠΑ (ελεγκτές εναερίου κυκλοφορίας), και άλλοι.

Δυστυχώς, στο «βαθύ κράτος», κυριαρχεί η μετριότητα.


 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: