Χτίστε όσα ξενοδοχεία θέλετε,κ κάντε όλη τη χώρα Airbnb.
— Ελεύθερος Πολιορκημένος 🇬🇷 (@AleaJactaEst101) February 5, 2025
Σταματήστε όμως ρε μπαγλαμάδες,να μιλάτε για ανάπτυξη.
Η ανάπτυξη έχει σχέση με την παραγωγική βάση,όχι με τον αριθμό κλινών.
Toυ Κώστα Καλλίτση
Η Ελλάδα έχει εισπράξει τα μισά από τα 36 δισ. ευρώ που της αναλογούν από το Ταμείο Ανάκαμψης, μεταξύ όσων απομένουν συγκαταλέγονται και δωρεάν επιχορηγήσεις που το ύψος τους αντιστοιχεί στο 5% του ΑΕΠ μας.
Για να τις πάρουμε, πρέπει να υλοποιηθούν όλοι οι όροι που έχουν συμφωνηθεί.
Μέχρι σήμερα, όμως, από τα 371 προαπαιτούμενα απομένουν προς υλοποίηση τα 240, ήτοι τα δύο τρίτα. Κι ο χρόνος τελειώνει, παράταση δεν θα δοθεί, στα μέσα του 2026 θα τελειώσει το ΤΑΑ κι όποιος πρόλαβε, πρόλαβε. Την προειδοποίηση απηύθυνε ένας κατεξοχήν γνώστης, ο αναπληρωτής γενικός διευθυντής της Κομισιόν, Ντέκλαν Κοστέλο.
Μιλώντας την Πέμπτη σε ένα ακροατήριο στο οποίο βρίσκονταν και Ελληνες υπουργοί, μεταξύ των οποίων και ο καθ’ ύλην αρμόδιος αναπληρωτής υπουργός Οικονομίας, ο Ιρλανδός τεχνοκράτης μάς έκανε μια δεύτερη προειδοποίηση μέσα σε δύο, μόλις, μήνες.
Η πρώτη ήταν στα τέλη Ιανουαρίου: Το ΤΑΑ, μαζί με το ΕΣΠΑ και τη νέα ΚΑΠ –είχε πει– αντιπροσώπευε μια ανεπανάληπτη ευκαιρία για την Ελλάδα, η χώρα θα μπορούσε σήμερα να αναπτύσσεται με ρυθμούς 4% ή 5% ή και 6% αν είχαν προχωρήσει βασικές μεταρρυθμίσεις. Αλλά δεν προχώρησαν.
Το ΤΑΑ ήταν η μεγάλη ευκαιρία της Ελλάδας.
Η ευκαιρία να ανασυγκροτήσει την παραγωγική βάση της οικονομίας της, ενισχύοντας την πράσινη μετάβαση, τον ψηφιακό μετασχηματισμό, την εξωστρέφεια και τις οικονομίες κλίμακας μέσω συνεργασιών, συγχωνεύσεων κι εξαγορών επιχειρήσεων. Αυτοί ήταν οι διακηρυγμένοι στόχοι του. Στην πράξη, όμως, κακόπεσε. Ξεκίνησε με μεγάλες προσδοκίες και κατέληξε σε μια μάλλον ευτελή διαχείριση, κάτι σαν συμπληρωματικό ταμείο του ΕΣΠΑ ή, ακόμα χειρότερα, σαν ένας κουμπαράς με ευρωπαϊκά λεφτά διαθέσιμα διά πάσαν νόσον και πελατειακή ανάγκη.
Για δράσεις που σε όλα τα κράτη χρηματοδοτούνται από τον προϋπολογισμό, εμείς χρησιμοποιούμε το Ταμείο Ανάκαμψης.
Ενα σημείο κριτικής στη διαχείριση του ΤΑΑ είναι ότι ενισχύει τις παραδοσιακές δραστηριότητες σε βάρος της πράσινης/ψηφιακής μετάβασης και της ενίσχυσης σύγχρονων διεθνώς εμπορεύσιμων αγαθών, υψηλής προστιθέμενης αξίας.
Το δεύτερο σημείο κριτικής είναι ότι έχει μετατραπεί σε δεκανίκι του προϋπολογισμού: Διαρκώς περισσότερες κοινωνικές πολιτικές, που σε κάθε ευρωπαϊκό κράτος χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό, στα καθ’ ημάς τα τελευταία χρόνια χρηματοδοτούνται από τους επενδυτικούς (θεωρητικά) πόρους του ΤΑΑ.
Εξαιτίας της πανδημίας, της ενεργειακής κρίσης και των οικονομικών παρενεργειών του πολέμου στην Ουκρανία, χαλάρωσε το ευρωπαϊκό πλαίσιο δημοσιονομικής διαχείρισης και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έδιναν κρατικές ενισχύσεις. Αυτό στα καθ’ ημάς μεταφράστηκε σε διανομή άνω των 60 δισ. ευρώ, εν μέρει οριζοντίως, χωρίς αυστηρότητα, ενίοτε με ψηφοθηρικά κριτήρια – για το «41%».
Εστω κι έτσι, θα πει κανείς, πάντως στάθηκαν όρθια νοικοκυριά και επιχειρήσεις.
Το χειρότερο ήταν αυτό που ακολούθησε:
Η κακοδιαχείριση των πόρων του ΤΑΑ. Που, αντί να αφήσουν δυνατό αναπτυξιακό αποτύπωμα, αφήνουν ασθενικούς ρυθμούς ανάπτυξης που πέφτουν στη μονάδα ή κάτω από αυτήν μετά το 2026, περισσότερο πλούτο για λίγους και μια πικρή γεύση στους πολλούς – που βλέπουν να κυκλοφορεί πολύ χρήμα μακριά από αυτούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου