Αυτό το κυρίως πιάτο δεν είναι σαν τα άλλα. Κοστίζει πιο πολύ κι από μπριζόλα Κόμπε, αλλά μένει αλησμόνητο!
Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε «αντισυστημικός». Μόλις έγινε αυτό και ο ήχος από τη δήλωση έφτασε στην Κεντρική Λαχαναγορά Αθηνών, τα αγγούρια σηκώθηκαν απ' όλα τα καφάσια, τα τελάρα και τους πάγκους, και χτύπησαν τους λαχαναγορίτες μέχρι αναισθησίας!
Επίσης, τη στιγμή του φοβερού επεισοδίου στην Κεντρική Λαχαναγορά Αθηνών έγινε κάτι παράδοξο στην Ιχθυόσκαλα Πατρών: μια σκλεμπού* -εκ πρώτης όψεως οριστικά κι αμετάκλητα... ακινητοποιημένη εντός ψαροκασέλας μετά τεμαχίων πάγου- άρχισε να μιλάει απταίστως την αφγανική διάλεκτο παστούν και να απαιτεί την απέλασή της πίσω στη θάλασσα από την οποία προήλθε.
Έχοντας τα παραπάνω κατά νου προτείνουμε και σε εσάς την παρασκευή του υπερμεζέ «αντισυστημικός», προειδοποιώντας, ωστόσο, για τις φοβερές παρενέργειες, οι οποίες είναι εμφανείς σε όλους όσοι γνωρίζουν στοιχειωδώς την ελληνική πολιτική πραγματικότητα.
Το βασικό υλικό της συνταγής μας είναι μια χώρα - κατά προτίμηση με Ιστορία βαριά, τσέπες αδειανές, Δικαιοσύνη αόρατη και απελπισία διάχυτη.
Αυτήν τη χώρα την παραδίδουμε σε κάποιον που δεν ξέρει πού πάν' τα τέσσερα, αλλά είναι βέβαιος για το πέμπτο: θέλει να γίνει πρωθυπουργός και είναι βέβαιος ότι έχει όλα τα φόντα για να το καταφέρει.
Μόλις τσιγαρίσουμε τη χώρα στο χρέος, στην απελπισία και στην κατήφεια, πασπαλίζουμε τον υποψήφιο πρωθυπουργό με το αλεύρι του ανύπαρκτου κύρους, το οποίο διατίθεται στις επαύλεις των πλουσίων, σε μιντιακά συγκροτήματα και σε πολλά ντελικατέσεν σύμπλοκα εξουσίας.
Τα παραπάνω είναι αλυσίδες πολυκαταστημάτων εντυπώσεων. Απευθύνονται σε πολλούς, αλλά εξυπηρετούν λίγους, μεμυημένους.
Μόλις ο υποψήφιος σοταριστεί...
Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε «αντισυστημικός». Μόλις έγινε αυτό και ο ήχος από τη δήλωση έφτασε στην Κεντρική Λαχαναγορά Αθηνών, τα αγγούρια σηκώθηκαν απ' όλα τα καφάσια, τα τελάρα και τους πάγκους, και χτύπησαν τους λαχαναγορίτες μέχρι αναισθησίας!
Επίσης, τη στιγμή του φοβερού επεισοδίου στην Κεντρική Λαχαναγορά Αθηνών έγινε κάτι παράδοξο στην Ιχθυόσκαλα Πατρών: μια σκλεμπού* -εκ πρώτης όψεως οριστικά κι αμετάκλητα... ακινητοποιημένη εντός ψαροκασέλας μετά τεμαχίων πάγου- άρχισε να μιλάει απταίστως την αφγανική διάλεκτο παστούν και να απαιτεί την απέλασή της πίσω στη θάλασσα από την οποία προήλθε.
Έχοντας τα παραπάνω κατά νου προτείνουμε και σε εσάς την παρασκευή του υπερμεζέ «αντισυστημικός», προειδοποιώντας, ωστόσο, για τις φοβερές παρενέργειες, οι οποίες είναι εμφανείς σε όλους όσοι γνωρίζουν στοιχειωδώς την ελληνική πολιτική πραγματικότητα.
Το βασικό υλικό της συνταγής μας είναι μια χώρα - κατά προτίμηση με Ιστορία βαριά, τσέπες αδειανές, Δικαιοσύνη αόρατη και απελπισία διάχυτη.
Αυτήν τη χώρα την παραδίδουμε σε κάποιον που δεν ξέρει πού πάν' τα τέσσερα, αλλά είναι βέβαιος για το πέμπτο: θέλει να γίνει πρωθυπουργός και είναι βέβαιος ότι έχει όλα τα φόντα για να το καταφέρει.
Μόλις τσιγαρίσουμε τη χώρα στο χρέος, στην απελπισία και στην κατήφεια, πασπαλίζουμε τον υποψήφιο πρωθυπουργό με το αλεύρι του ανύπαρκτου κύρους, το οποίο διατίθεται στις επαύλεις των πλουσίων, σε μιντιακά συγκροτήματα και σε πολλά ντελικατέσεν σύμπλοκα εξουσίας.
Τα παραπάνω είναι αλυσίδες πολυκαταστημάτων εντυπώσεων. Απευθύνονται σε πολλούς, αλλά εξυπηρετούν λίγους, μεμυημένους.
Μόλις ο υποψήφιος σοταριστεί...
με το μείγμα των (μεσσιανικού τύπου) εντυπώσεων, η υπερδομή που τον ανέδειξε θα αρχίσει να ρουφάει το... ζουμί των πολλών με το μπουρί της σόμπας.
Στο τέλος, λίγο πριν από το σερβίρισμα, διαπιστώνεται ότι ο υποψήφιος ήταν ο κράχτης, αλλά η χώρα τελικά μαγειρεύτηκε και αυτήν θα φάνε οι ισχυροί.
Ο λογαριασμός θα πληρωθεί από τους πλανεμένους κι ο πρωθυπουργός θα γλιτώσει τον ρεφενέ μιλώντας για αυταπάτες.
Καλή μας χώνεψη!
* Στην πατρινή ντοπιολαλιά σκλεμπού λένε την πεσκανδρίτσα.
Ο λογαριασμός θα πληρωθεί από τους πλανεμένους κι ο πρωθυπουργός θα γλιτώσει τον ρεφενέ μιλώντας για αυταπάτες.
Καλή μας χώνεψη!
* Στην πατρινή ντοπιολαλιά σκλεμπού λένε την πεσκανδρίτσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου