Του Δημήτρη Καμπουράκη
Προχθές μάθαμε ότι ο Αλέξης παραμένει αντισυστημικός.
Προχθές μάθαμε ότι ο Αλέξης παραμένει αντισυστημικός.
Το είπε ο ίδιος στο CNBC, αλλά πριν τρομάξουμε μήπως τον ξαναδούμε να κατεβαίνει ως αγανακτισμένος στο Σύνταγμα με μούντζες και κρεμάλες, φρόντισε να μας καθησυχάσει με την φράση «αλλά πρέπει να καταλάβουμε τι σημαίνει κατεστημένο στις μέρες μας».
Αυτή μάλιστα, είναι μια πραγματικά ωραία ασχολία για έναν αρχηγό της αντιπολίτευσης. Να ψάξει το κατεστημένο.
Θα βάλει κάτω τα πράγματα, θα τα μελετήσει, θα τα αναλύσει, θα τα διυλίσει, θα τα ψειρίσει, θα συγκροτήσει μερικές τριμελείς επιτροπές από πέντε-έξι άτομα η κάθε μια και κάποια στιγμή θα βγάλει απόφαση για το τι ακριβώς σημαίνει «κατεστημένο στις μέρες μας». Καθότι η αριστερά δεν κάνει πρόχειρες και βιαστικές αναλύσεις για τις κοινωνικές δυνάμεις και τις πολιτικές τους εκπροσωπήσεις, αντιθέτως το ψάχνει ενδελεχώς το θέμα. Διότι με βάση την μαρξιστική θεωρία, ένα μικρό λάθος να έχει γίνει στην ανάλυση, αυτό θα μεταφραστεί σε πελώριο (ίσως και θανάσιμο) λάθος στο πεδίο της εφαρμοσμένης πολιτικής.
Μετά λοιπόν από έντεκα ολόκληρα χρόνια αρχηγίας στο κόμμα του και μετά από μια γεμάτη πενταετία εξουσίας, ο Αλέξης αρχίζει πάλι να ξαναψάχνει τι σημαίνει «κατεστημένο». Πρόκειται για τη τέλεια πατέντα. Όταν η αριστερά χάνει τα αυγά και τα πασχάλια, όταν νιώθει να μετεωρίζεται δίχως λαϊκή υποστήριξη και δίχως προσανατολισμό, όταν θέλει να πει κάτι αλλά δεν ξέρει τι, τότε αρχίζει να ψάχνει την «καινούρια έννοια του κατεστημένου στις καινούριες συνθήκες».
Αυτό τους μάρανε ν’ ανακαλύψουν. Δυο μήνες μετά από μια βαριά ήττα, δεν έχουν ψελλίσει ούτε μια λέξη για τους λόγους της εκπαραθύρωσης τους από την εξουσία. Όχι μετά από εσωτερικό διάλογο και μελέτη (όπως κάνουν παγίως όλα τα κόμματα της αριστεράς ανά τον κόσμο), αλλά ούτε ως κουτσομπολιό ή αμπελοφιλοσοφία βρε αδερφέ. Δεν είπαν μια φορά αυτά που ξέρει κι η αναλφάβητη Κουτσή Μαρία στο χωριό μου, όπως «συνασπιστήκαμε με τον ακροδεξιό Καμένο» ή «φλομώσαμε τον κόσμο στα ψέματα» ή «πήγαμε να εξαγοράσουμε ψηφαλάκια με πεντακοσάρικα μια βδομάδα πριν τις εκλογές».
Θα βάλει κάτω τα πράγματα, θα τα μελετήσει, θα τα αναλύσει, θα τα διυλίσει, θα τα ψειρίσει, θα συγκροτήσει μερικές τριμελείς επιτροπές από πέντε-έξι άτομα η κάθε μια και κάποια στιγμή θα βγάλει απόφαση για το τι ακριβώς σημαίνει «κατεστημένο στις μέρες μας». Καθότι η αριστερά δεν κάνει πρόχειρες και βιαστικές αναλύσεις για τις κοινωνικές δυνάμεις και τις πολιτικές τους εκπροσωπήσεις, αντιθέτως το ψάχνει ενδελεχώς το θέμα. Διότι με βάση την μαρξιστική θεωρία, ένα μικρό λάθος να έχει γίνει στην ανάλυση, αυτό θα μεταφραστεί σε πελώριο (ίσως και θανάσιμο) λάθος στο πεδίο της εφαρμοσμένης πολιτικής.
Μετά λοιπόν από έντεκα ολόκληρα χρόνια αρχηγίας στο κόμμα του και μετά από μια γεμάτη πενταετία εξουσίας, ο Αλέξης αρχίζει πάλι να ξαναψάχνει τι σημαίνει «κατεστημένο». Πρόκειται για τη τέλεια πατέντα. Όταν η αριστερά χάνει τα αυγά και τα πασχάλια, όταν νιώθει να μετεωρίζεται δίχως λαϊκή υποστήριξη και δίχως προσανατολισμό, όταν θέλει να πει κάτι αλλά δεν ξέρει τι, τότε αρχίζει να ψάχνει την «καινούρια έννοια του κατεστημένου στις καινούριες συνθήκες».
Αυτό τους μάρανε ν’ ανακαλύψουν. Δυο μήνες μετά από μια βαριά ήττα, δεν έχουν ψελλίσει ούτε μια λέξη για τους λόγους της εκπαραθύρωσης τους από την εξουσία. Όχι μετά από εσωτερικό διάλογο και μελέτη (όπως κάνουν παγίως όλα τα κόμματα της αριστεράς ανά τον κόσμο), αλλά ούτε ως κουτσομπολιό ή αμπελοφιλοσοφία βρε αδερφέ. Δεν είπαν μια φορά αυτά που ξέρει κι η αναλφάβητη Κουτσή Μαρία στο χωριό μου, όπως «συνασπιστήκαμε με τον ακροδεξιό Καμένο» ή «φλομώσαμε τον κόσμο στα ψέματα» ή «πήγαμε να εξαγοράσουμε ψηφαλάκια με πεντακοσάρικα μια βδομάδα πριν τις εκλογές».
Δεν είπαν δηλαδή ούτε τα πιο προφανή, τα πιο αυτονόητα, αυτά που θα ομολογούσε κι ένα παιδάκι που το τσάκωσαν να κλέβει το γλυκό απ’ το βάζο. Κατά τα λοιπά όμως, θα κάτσει τώρα να μελετήσει τι σημαίνει κατεστημένο στις μέρες μας κι αφού βγάλει απόφαση θα μας την μεταλαμπαδεύσει να μάθουμε επιτέλους κι εμείς τι ακριβώς είναι αυτό που υποστηρίζουμε. Κι ως τότε...
ελλείψει πολιτικού μπούσουλα που θα αναμένεται, θα ακολουθεί την τακτική «μια στο καρφί και μια στο πέταλο» με βάση τα αντιπολιτευτικά εγχειρίδια του 2012-15. Τέλεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου