Ενώ κάθε χρόνο βλέπουν το φως της δημοσιότητας, ο μέσος Έλλην παθαίνει πλάκα με τα μετρητά, τα ακίνητα και τα αυτοκίνητα.
Στο βάθος ξέρει πως οι πολιτικοί όλων των χώρων είναι ταγμένοι στο να υπηρετούν τους συμπολίτες τους, είναι πάμφτωχοι και παμφάγοι κι αν δεν είχαν τη βουλευτική αποζημίωση, θα ζητιάνευαν στα φανάρια απέναντι από τα λουλουδάδικα.
Από την άλλη νιώθει καλά που οι άρχοντες του τόπου ευημερούν και παραδειγματίζουν: τώρα, αν δεν σας αρέσει η πολιτική, τη σνομπάρατε και δεν ασχοληθήκατε με τα κοινά, δε φταίνε αυτοί που είναι επιτυχημένοι.
“Μέσα στην Αθήνα κάνουν μπίζνες”, ήτοι εργάζονται νυχθημερόν για το κοινό καλό και “όλοι τους δουλεύουνε τις νύχτες” (συμμετέχοντας στις κοπιαστικές συνεδριάσεις της Βουλής ασφαλώς) που λέει και ο TOQUEL.
Αλλά άνθρωποι είναι, αν δεν μπορούν να σώσουν τη χώρα, σώζουν τους εαυτούς τους, όπως είπε κάποτε και ένας αείμνηστος εκδότης, από αυτούς που κάποιος τους είπε “νταβατζήδες” και τους έμεινε η ρετσινιά.
Ποτέ δεν αναρωτηθήκαμε αφού συμφωνούσαμε πως...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου