•Είδαμε κι απόειδαμε με τους σωτήρες -που θα
έσκιζαν τα μνημόνια και μας ξέσκισαν τα τζιγέρια-, το ρίξαμε κι εμείς
στο Survivor.
•Το βλέπουν μετά μανίας το ριάλιτι, λένε, λόγω καλών και ημίγυμνων σωμάτων, αμφοτέρων των φύλων, τροπικού περιβάλλοντος, εντόνων συγκινήσεων εκ της ευγενούς αμίλλης δύο λιμασμένων στην πείνα ομάδων -ε, θα μετράει κάπως και μια αύρα «διάσωσης», έτσι που ζούμε καταστάσεις απ’ όπου κανείς δεν ξέρει αν, πότε και πώς θα βγει.
•«Κανείς δεν ξέρει», εκτός από τους έχοντες και κατέχοντες βέβαια.
•Αυτούς πάντα θα βρίσκεται κάποιο πολιτικό τσούρμο -Πρωτηφορά Κάτι- να τους παρέχει παρά μία τεσσαράκοντα γαλαντομίες, όπως καλή ώρα τα 39 δάνεια που πήραν μέσα σε ένα χρόνο εκείνες οι αναξιοπαθούσες καλογρίτσες -αυτές οι αριστερές θεούσες, που θέλουν ζορ ζορνά και δικά τους ΜΜΕ. Και μπαινοβγαίνουν σε τηλεοράσεις κι εφημερίδες «κρατώντας κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα» -άσε δε βοσκοτόπια.
•Να φύγουν οι συριζανέλ τώρα -κι όχι μόνο για τα οικονομικά τους άθλα.
Αλλά κι επειδή αυτοί θα μας τρελάνουν με
•τα ταξικά τροχαία,
•τις καταλήψεις κτιρίων που είναι «καταστολή» η αντιμετώπισή τους,
• τις καταστροφές τρόλεϊ ή των νέων μηχανημάτων εισιτηρίων στο μετρό, που τις περνάνε στο ντούκου,
• τη βιομηχανία προσλήψεων στο δημόσιο -το μόνο σχέδιο που είχαν ποτέ-,
• το ήξεις αφήξεις των κομμένων κεφαλών τους,
• τη φαρσοτραγωδία με τις αέναες «διαπραγματεύσεις»,
• τους θρασείς διορισμούς διευθυντών σε νοσοκομεία, σχολεία κλπ που καταρρίπτονται από το Συμβούλιο Επικρατείας,
• τα ανεκδιήγητα μπλοκάκια,
• τα τραμπούκικα πανεπιστήμια,
• τη μη απόδοση εκατοντάδων χιλιάδων συντάξεων,
• τους Σπιρτζοσκουρλέτηδες και Πετροπολάκηδες,
• αλλά και τους Δραγασάκηδες τους «σοβαρούς» τους.
• Τώρα. Διότι...
δεν στώμεν καλώς -τα παίζουμε.
•Σαν την κυρά Χρυσάνθη. Που πάει καιρός που ζούσε στην αυλή μας μ’ ένα κρεβάτι, κι ένα κανάτι • και με κρασί πολύ -πάντα. • Η άλλοτε άψογα ντυμένη Κυρία Χρυσάνθη, που είχε βγάλει και το σχολαρχείο, όχι και συνηθισμένη μόρφωση για κείνη την εποχή. • Ηταν προϊσταμένη στη «Σωτηρία», • με θητεία στο αλβανικό μέτωπο • και μετά Κατοχή και Εμφύλιο • ακλόνητη πάντα στο καθήκον. • Την είχαν παρασημοφορήσει μάλιστα.
• Και μετά ήρθε ο θάνατος του ανήμπορου από παλιά συζύγου της • και κατόπιν η «εξαφάνιση» της προγονής της, • που εκείνη την είχε αναστήσει, • και που την πήραν ξαφνικά οι εκ πατρός θειάδες της στην επαρχία να την παντρέψουν.
• Κι απόμεινε η Κυρά Χρυσάνθη να βγαίνει στην αυλή ξυπόλυτη, μόνο με το μαύρο αρχαίο μισοφόρι της ριγμένο στο ξερακιανό κορμάκι της, για να μας διδάξει εμάς τα παιδιά Ιστορία, που έπλεε ακυβέρνητη πια ανάμεσα στο θολωμένο μυαλό και τη μεθυσμένη γλώσσα της:
•«Οταν έφυγαν οι Τούρκοι από την Ελλάδα, βγήκε ο Σωκράτης στους δρόμους και άρχισε: • “Τούτος ο νόμος είναι στραβός, κείνος ο δρόμος είναι στραβός…”
• Και είπαν οι Αθηναίοι: • “Α στο διάολο Σωκράτη!” και τον πήγαν να τον δικάσουν στον Αρειο Πάγο!
• “Τους νόμους καταργεί και τους νέους διαφθείρει”! Και τον έκλεισαν σε μια σπηλιά στο Βασιλικό Κήπο και του έδωσαν να πιει το Κώνιον. • Το Κώ-νιον!
• Κι ύστερα ήρθαν και τον θρήνησαν οι Σουλιώτισσες απ’ το Ζάλογγο:
• Μωρέ, έ-χετε γεια βρυσούλες…». Και με το «έ-χετε», χτυπούσε η κυρά Χρυσάνθη το γυμνό της πέλμα στο τσιμέντο της αυλής κι έφερνε μια γυροβολιά...
•«Οταν έφυγαν οι συριζαίοι από την εξουσία, βγήκε ο Survivor στους δρόμους και άρχισε:».
• Στο τσακ είμαι.
•Το βλέπουν μετά μανίας το ριάλιτι, λένε, λόγω καλών και ημίγυμνων σωμάτων, αμφοτέρων των φύλων, τροπικού περιβάλλοντος, εντόνων συγκινήσεων εκ της ευγενούς αμίλλης δύο λιμασμένων στην πείνα ομάδων -ε, θα μετράει κάπως και μια αύρα «διάσωσης», έτσι που ζούμε καταστάσεις απ’ όπου κανείς δεν ξέρει αν, πότε και πώς θα βγει.
•«Κανείς δεν ξέρει», εκτός από τους έχοντες και κατέχοντες βέβαια.
•Αυτούς πάντα θα βρίσκεται κάποιο πολιτικό τσούρμο -Πρωτηφορά Κάτι- να τους παρέχει παρά μία τεσσαράκοντα γαλαντομίες, όπως καλή ώρα τα 39 δάνεια που πήραν μέσα σε ένα χρόνο εκείνες οι αναξιοπαθούσες καλογρίτσες -αυτές οι αριστερές θεούσες, που θέλουν ζορ ζορνά και δικά τους ΜΜΕ. Και μπαινοβγαίνουν σε τηλεοράσεις κι εφημερίδες «κρατώντας κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα» -άσε δε βοσκοτόπια.
•Να φύγουν οι συριζανέλ τώρα -κι όχι μόνο για τα οικονομικά τους άθλα.
Αλλά κι επειδή αυτοί θα μας τρελάνουν με
•τα ταξικά τροχαία,
•τις καταλήψεις κτιρίων που είναι «καταστολή» η αντιμετώπισή τους,
• τις καταστροφές τρόλεϊ ή των νέων μηχανημάτων εισιτηρίων στο μετρό, που τις περνάνε στο ντούκου,
• τη βιομηχανία προσλήψεων στο δημόσιο -το μόνο σχέδιο που είχαν ποτέ-,
• το ήξεις αφήξεις των κομμένων κεφαλών τους,
• τη φαρσοτραγωδία με τις αέναες «διαπραγματεύσεις»,
• τους θρασείς διορισμούς διευθυντών σε νοσοκομεία, σχολεία κλπ που καταρρίπτονται από το Συμβούλιο Επικρατείας,
• τα ανεκδιήγητα μπλοκάκια,
• τα τραμπούκικα πανεπιστήμια,
• τη μη απόδοση εκατοντάδων χιλιάδων συντάξεων,
• τους Σπιρτζοσκουρλέτηδες και Πετροπολάκηδες,
• αλλά και τους Δραγασάκηδες τους «σοβαρούς» τους.
• Τώρα. Διότι...
δεν στώμεν καλώς -τα παίζουμε.
•Σαν την κυρά Χρυσάνθη. Που πάει καιρός που ζούσε στην αυλή μας μ’ ένα κρεβάτι, κι ένα κανάτι • και με κρασί πολύ -πάντα. • Η άλλοτε άψογα ντυμένη Κυρία Χρυσάνθη, που είχε βγάλει και το σχολαρχείο, όχι και συνηθισμένη μόρφωση για κείνη την εποχή. • Ηταν προϊσταμένη στη «Σωτηρία», • με θητεία στο αλβανικό μέτωπο • και μετά Κατοχή και Εμφύλιο • ακλόνητη πάντα στο καθήκον. • Την είχαν παρασημοφορήσει μάλιστα.
• Και μετά ήρθε ο θάνατος του ανήμπορου από παλιά συζύγου της • και κατόπιν η «εξαφάνιση» της προγονής της, • που εκείνη την είχε αναστήσει, • και που την πήραν ξαφνικά οι εκ πατρός θειάδες της στην επαρχία να την παντρέψουν.
• Κι απόμεινε η Κυρά Χρυσάνθη να βγαίνει στην αυλή ξυπόλυτη, μόνο με το μαύρο αρχαίο μισοφόρι της ριγμένο στο ξερακιανό κορμάκι της, για να μας διδάξει εμάς τα παιδιά Ιστορία, που έπλεε ακυβέρνητη πια ανάμεσα στο θολωμένο μυαλό και τη μεθυσμένη γλώσσα της:
•«Οταν έφυγαν οι Τούρκοι από την Ελλάδα, βγήκε ο Σωκράτης στους δρόμους και άρχισε: • “Τούτος ο νόμος είναι στραβός, κείνος ο δρόμος είναι στραβός…”
• Και είπαν οι Αθηναίοι: • “Α στο διάολο Σωκράτη!” και τον πήγαν να τον δικάσουν στον Αρειο Πάγο!
• “Τους νόμους καταργεί και τους νέους διαφθείρει”! Και τον έκλεισαν σε μια σπηλιά στο Βασιλικό Κήπο και του έδωσαν να πιει το Κώνιον. • Το Κώ-νιον!
• Κι ύστερα ήρθαν και τον θρήνησαν οι Σουλιώτισσες απ’ το Ζάλογγο:
• Μωρέ, έ-χετε γεια βρυσούλες…». Και με το «έ-χετε», χτυπούσε η κυρά Χρυσάνθη το γυμνό της πέλμα στο τσιμέντο της αυλής κι έφερνε μια γυροβολιά...
•«Οταν έφυγαν οι συριζαίοι από την εξουσία, βγήκε ο Survivor στους δρόμους και άρχισε:».
• Στο τσακ είμαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου