Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι «Ανήκομεν εις την Δύσιν» και τον «εξ Ανατολών κίνδυνον»
Ναι, άλλον καημό δεν είχαμε απ’ το ποιος θα προλάβει να σφάξει ποιον στη γείτονα. Οποιος κι αν χάσει, όποιος κι αν νικήσει, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και οι μεν και οι δε (και οι παραπέρα, που ’χουν τόσες ράτσες και φυλές) είναι μόνιμη και άγρια απειλή κατά των γειτόνων τους, είτε προς Δυσμάς είτε προς Ανατολάς. Μπορεί κατά καιρούς οι συγκυρίες και τα συμφέροντά τους να τους στρέφουν πότε από δω και πότε από κει, όμως η Τουρκία ήταν και θα είναι ο πιο μεγάλος εξωτερικός κίνδυνος κατά του Ελληνισμού. Γεννήθηκαν και παραμένουν βάρβαροι, απολίτιστοι και κτηνώδεις, όπως αποδείχθηκε από το πώς συμπεριφέρθηκαν, μπροστά σε όλες τις κάμερες της υφηλίου, στους «πραξικοπηματίες» συμπολίτες τους. Απ’ το απλό ξυλοκόπημα ως τους άγριους βασανισμούς και το σφάξιμο αμούστακων στρατιωτών live, ο Τούρκος ξανάβγαλε το τέρας που κρύβει μέσα του και το ’χαμε δει και στον Αττίλα το ’74, απ’ όπου ακόμη ψάχνουμε τους «αγνοούμενους».
Το δυστύχημα είναι ότι σε αυτή την ιστορική περίοδο όπου
απομακρύνονται απ’ την Ευρώπη ακόμη πιο πολύ (με ή χωρίς τη θανατική
ποινή) η θέση της Ελλάδας στο πλαίσιο της Ε.Ε. έχει εξασθενήσει και
μπορεί μάλιστα να απειληθεί όσο παραμένει στην εξουσία η Πρώτη Φορά
Αριστερά-γερμανοτσολιάς.
Αρα είναι διπλός ο κίνδυνος αν
περιθωριοποιηθούμε και δεν έχουμε στοιχειώδη ευρωπαϊκή προστασία, την
ώρα που οι γείτονες γυρίζουν ενθουσιωδώς στην εποχή του σουλτάνου και
προσκυνάνε τον Μέγα Ερντογάν λες και είναι ο... Κεμάλ Ατατούρκ! (Που
είναι μάλλον το ακριβώς αντίθετο. Αλλά εμάς δεν μας μέλει γιατί ο
Τούρκος, είτε κεμαλιστής είτε ισλαμιστής, το κακό μας θέλει!)
Ας λύσουν μόνοι τους, λοιπόν, τα εσωτερικά τους προβλήματα χωρίς να εμπλεκόμαστε γιατί μονά-ζυγά χαμένοι θα βγούμε. Εάν πας σε τούρκικο παζάρι δεν υπάρχει περίπτωση να κερδίσεις, πόσο μάλλον όταν εκπροσωπούμεθα απ’ την απερίγραπτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ο Στρατός μας είναι στην κατάσταση που είναι. Το μάθημα που πρέπει να πάρουμε είναι ότι τα περί φιλίας και συνεργασίας με τη γείτονα είναι κολοκύθια τούμπανα. Οπως μπαρούφες ήταν οι θεωρίες που ακούγαμε τόσα χρόνια για τα οφέλη που θα προκύψουν απ’ την ανάπτυξη σχέσεων μεταξύ των δύο λαών, είτε λέγονταν καλοπροαίρετα, είτε... εκ του πονηρού και πρακτορικά όταν έφταναν να μιλούν για το Αιγαίο ως θάλασσα ειρήνης (διάβαζε συνεκμετάλλευση). Καλά, δεν είπαμε να μην τους δίνουμε και βίζες για να ’ρχονται για τουρισμό όσο τους αφήνει ο σουλτάνος, αλλά οι κοινές επενδύσεις, πόσο μάλλον οι ανεκδιήγητες παραχωρήσεις λιμανιών (για μαρίνες!) που κάναμε σε παραμεθόριες περιοχές, πρέπει να επανεξεταστούν μια και καλή. Αν θέλουμε να κάνουμε μαρίνες, ας φωνάξουμε τους Αγγλους στα Επτάνησα και τους Ιταλούς στα Δωδεκάνησα που ξέρουν τη δουλειά και είχαν και καημό από παλιά, όχι να βάζουμε σαν μπουνταλάδες τον βάρβαρο στο σπίτι μας.
Δεν λέω, ΟΚ, μπορεί να υπάρχει αυτό το 10%-20% των Τούρκων που έχουν
εκπολιτιστεί και θέλουν να γίνουν Ευρωπαίοι, όμως απ’ ό,τι φαίνεται για
κάτι τέτοιο θα πρέπει να περιμένουμε τον ΑΛΛΟ ΑΙΩΝΑ και αν. Οσο κι αν
προσπαθούν, κάθε λίγο και λιγάκι τους βγαίνει από μέσα τους ο Μογγόλος
επιδρομέας και ο θρησκευτικός φανατισμός, στο όνομα του οποίου
ισοπεδώνουν τα πάντα. Οχι ότι δεν το ’χουμε ξαναπεί, αλλά μια βασική
διαχωριστική γραμμή είναι ο Χριστιανισμός της Δύσης, όχι όπως εκφράζεται
στενά θρησκευτικά, αλλά υπό την ευρύτερη έννοιά του όσον αφορά στον
Ελεύθερο Ανθρωπο, στη δημιουργία, στον σεβασμό των υπολοίπων, ακόμη και
όσων δεν πιστεύουν. Αυτά εδραιώθηκαν και κατακτήθηκαν μετά από
μακροχρόνιους αγώνες και σκοτεινές περιόδους εκεί όπου κυριαρχεί ο
Δυτικός Χριστιανικός Πολιτισμός, ήτοι στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ (άντε και
κάτι από Λατινική Αμερική χάριν των Ολυμπιακών), και δεν μπορεί να ’ναι
τυχαίο ότι σε αυτές τις περιοχές υπάρχει Δημοκρατία και Ελευθερία.
(Βασικά, και με κάποιες εξαιρέσεις... καλή ώρα!!!) Ενώ σε όλες τις
υπόλοιπες, σ’ ό,τι θεό πιστεύουν, ακόμη και όταν πετύχουν οικονομική
ανάπτυξη, η ανισότητα, η βαρβαρότητα και η κάθε λογής χούντα ζει και
βασιλεύει. Είτε είναι στρατιωτική, είτε θρησκευτική, είτε οτιδήποτε
άλλο.
Το ότι άλλωστε τα άτομα που προέρχονται απ’ αυτές τις κουλτούρες και τις
θρησκευτικές πεποιθήσεις ΔΕΝ ΕΝΣΩΜΑΤΩΝΟΝΤΑΙ, ακόμη κι όταν τα δυτικά
κράτη τούς τρέφουν με μυθικά (για τη χώρα προέλευσής τους) επιδόματα
ανεργίας προκειμένου να προσεύχονται τρεις φορές τη μέρα στην καθισιά
τους, έχει επιβεβαιωθεί με τον πιο τραγικό τρόπο.
Αντί λοιπόν να τους
προσκαλούμε στην Ευρώπη και να τους φτιάχνουμε και τζαμιά, όπου κάποιοι
(δεν θέλει και πολλούς μοναχικούς λύκους) διδάσκονται κρυφά πώς θα μας
τινάξουν στον αέρα μια ωραία μέρα, καλύτερα...
Είτε κεμαλιστές, είτε ισλαμιστές, είτε δεν ξέρω γω τι άλλο έχουν στα
στενά κεφάλια τους, οι Τούρκοι συμπεριφέρονται σταθερά σαν άβουλη
βάρβαρη μάζα.
Δεν σέβονται ούτε τα δικά τους ιερά και όσια, θα σεβαστούν
τα δικά μας;
Να σταματήσουμε λοιπόν να καλοπιάνουμε και κάτι πρακτόρια
τους που κυκλοφορούν στην Ελλάδα, και αν θέλουν να σφαχτούν μεταξύ τους
ελεύθερα, αλλά εντός των συνόρων τους. Το δόγμα «Ανήκομεν εις την Δύσιν»
και ο «εξ Ανατολών κίνδυνος» πρέπει να επανέλθουν ως δύο βασικές
σταθερές μας αν δεν θέλουμε να δούμε τον Χριστό φαντάρο. Και σφαγμένο
από αφιονισμένο γείτονα.
ΥΓ.: Και για να σταθεροποιηθεί γρήγορα η Ελλάδα στην πολιτισμένη χριστιανική Δύση πρέπει να γλιτώσει απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ που δεν έχει ούτε το μυαλό του, ούτε τον Θεό του! Ο οποίος δουλεύει όχι για τον εξευρωπαϊσμό της, αλλά για την ερντογανοποίησή της! Για να μην ξεχνιόμαστε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου