"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΕΘΝΙΚΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ - ΝουΔοΣΟΥΡΓΕΛΟΨΩΝΑΡΑΔΙΚΟ: Γούρι και νταούλι

Γράφει ο Στέντωρ

 Μερικά πράγματα καλύτερα να τα αφήνεις να (σου) συμβαίνουν σιωπηρά. 

Μπορεί, ας πούμε, το σφάλμα που ομολόγησες να μη σου κοστίζει. Αλλά δεν χρειάζεται να το πανηγυρίζεις φωναχτά.  

Μπορεί οι παρακολουθήσεις να μην επηρέασαν δραστικά τις δημοσκοπικές επιδόσεις της κυβέρνησης. Αλλά πού βοηθάει όταν κορυφαίος υπουργός της κυβέρνησης διατυμπανίζει ότι «φτάνει πια, με το κινητό του Ανδρουλάκη θα ασχολούμαστε· ο κόσμος έχει κι άλλα προβλήματα».  

Εντάξει. Οταν ο υπουργός είναι ο Αδωνις, το νταούλι είναι αναπόφευκτο. 

Δεν «νταουλίζει» μόνο για τις παρακολουθήσεις. Στα εγκαίνια της Εκθεσης Βιβλίου στο Ζάππειο είπε κάτι ασυνήθιστο ακόμη και για τα δικά του στάνταρ: 

 

«Είμαι γουρλής. Μα τι υπουργό Ανάπτυξης έχετε!»  

Δεν ξέρω αν οι αρχαίοι Ελληνες αυτό το έλεγαν γούρι. Ή κουσούρι.


Δεν υπάρχουν σχόλια: