"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΙΣΛΑΜΟΦΑΣΙΣΜΟΣ και ΔΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΩΣ ΟΡΘΑ ΛΟΒΟΤΟΜΗΜΕΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ: Η ελευθερία στη χιτζάμπ


ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ

Του ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ

Ηταν το σλόγκαν σε μια καμπάνια του Συμβουλίου της Ευρώπης, που προπαγάνδιζε τη μαντίλα ως μία από τις εναλλακτικές που χρησιμοποιεί η πολυπολιτισμική κοινωνία για τη σωτηρία της ψυχής της. 

Το σλόγκαν ξεσήκωσε πολλές αντιδράσεις, με αποτέλεσμα να αποσυρθεί.  

Αυτό συνέβη πέρυσι τον Νοέμβριο. 

Τον Φεβρουάριο του 2022, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε χρησιμοποιήσει για τη δική της καμπάνια για το μέλλον της Ευρώπης, εκτός των άλλων, και την εικόνα μιας νέας γυναίκας. Φορούσε μαντίλα και η λεζάντα που τη συνόδευε ήταν: «Κρατάτε το μέλλον στα χέρια σας». Τίποτε παράδοξο σε μια Γαλλία όπου μεγάλοι οίκοι μόδας έχουν εντάξει μαντίλες στις συλλογές τους. Υποθέτω ότι θα τις προσαρμόσουν στις νέες προδιαγραφές της μαντίλας που ισχύει στο Ιράν από τον Ιούλιο. Δεν αρκεί να καλύπτει το κεφάλι. Πρέπει να καλύπτει και τον λαιμό και τους ώμους. 

Υποθέτω, δε, ότι όλοι μαζί, Συμβούλιο της Ευρώπης, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, οίκοι μόδας και νεοφεμινίστριες που υποστηρίζουν το μπουργκίνι, θα οργανώσουν μιαν αποστολή για να διαφωτίσουν τις γυναίκες του Ιράν, οι οποίες δεν αντιλαμβάνονται ότι η μαντίλα σημαίνει ελευθερία και το μέλλον τής ανήκει. Η πολιτισμένη Δύση αντιλαμβάνεται μεν την οργή τους για τη δολοφονία από την αστυνομία ηθών της εικοσιδυάχρονης Μάχσα Αμινί, όμως οφείλει να τους εξηγήσει πως κανείς δεν μπορεί να τους στερήσει το δικαίωμα να φορούν μαντίλα, ακόμη κι αν δεν το επιθυμούν. 

Οσοι δεν αντιλαμβάνονται τη δύναμη της πολιτικής ορθότητας, δικαιούνται να θεωρούν παράλογη την ως άνω διατύπωση.

Μην ταλαιπωρείτε άλλο τη νοημοσύνη μας με τον παραλογισμό σας.  

Θεωρείτε τη μαντίλα δικαίωμα; Ή μήπως τη θεωρείτε στυλιστικό αξεσουάρ, κάτι σαν το τζιν της Ανατολής;  

Φτάνει πια με την υποκρισία σας. Οι Ιρανοί που διακινδυνεύουν τη ζωή τους, γυναίκες και άνδρες, έρχονται να σας την τρίψουν στη μούρη.  

Αυτοί ξέρουν, αυτοί το ζουν στο πετσί τους, πως η μαντίλα είναι...

 

 ομολογία πίστης. Πίστης θρησκευτικής, πίστης πολιτικής στο καθεστώς των αγιατολάδων, πίστης πολιτισμικής.  

Με τον νέο νόμο του Ιουλίου, όποια γυναίκα δεν φοράει μαντίλα ή δεν τη φοράει σωστά, θεωρείται συνεργάτις της Δύσης. Σίγουρα όχι της Δύσης που θεωρεί τη μαντίλα σύμβολο ελευθερίας. Αυτής της άλλης, της «σκοτεινής» Δύσης, της ανεξίθρησκης, αυτής που πιστεύει στη δημοκρατία και επενδύει στην αξία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.  

Δεν είμαι αισιόδοξος. Και δεν αναφέρομαι μόνο στο μέλλον της ιρανικής κοινωνίας, η οποία παλεύει να μας πει ότι αξίζει κάτι καλύτερο από αυτό που ζει

Αναφέρομαι στη δική μας, την «ευρωπαϊκή» αυτοσυνειδησία. Στη δυνατότητά μας να συνειδητοποιήσουμε το χάος που χωρίζει τον δικό μας τρόπο ζωής από τη μαντίλα. Χάος αιώνων.



Δεν υπάρχουν σχόλια: