"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΣΥΡΙΖΟΣΟΥΡΓΕΛΑΡΑΔΙΚΟ: Από τον κίνδυνο της δημοκρατίας, στα καυσόξυλα

Toυ ΔΗΜΗΤΡΗ ΕΥΘΥΜΑΚΗ

Παρατηρήστε του ΣΥΡΙΖΑίους των πρωινών τηλεοπτικών τραπεζιών και συγκρίνετε τους με τους σωσίες τους πριν από έναν μήνα. Σήμερα τους ρωτάς για τις υποκλοπές κι αυτοί απαντούν για το ρεύμα και το ψωμί, τότε τους ρωτούσες για το αέριο ή τα επιδόματα κι εκείνοι απαντούσαν για τον Ανδρουλάκη. Μπορεί στην Κουμουνδούρου να μην εμπιστεύονται τις δημοσκοπήσεις, αλλά δείχνουν περισσή πειθαρχία στα («πειραγμένα») συμπεράσματα τους. Τα μετα-ΔΕΘ γκάλοπ παιάνισαν μια τόσο απότομη στροφή στην αντιπολιτευτική θεματολογία του ΣΥΡΙΖΑ, που το μυαλό των οπαδών του κινδυνεύει να πάθει vertigo.  

Πάνω που τους είχαν επιστρατεύσει στον ωραίο αγώνα για το γκρέμισμα της Μητσοτακικής χούντας (για γύψο είχε μιλήσει ο Τσίπρας στην Νεολαία του), τους διέταξαν εν μία νυκτί να κάνουν στροφή 180ο, να αφήσουν εκεί που κάθεται την γυψοφορεμένη δημοκρατία και να καταπιαστούν με τους πεζούς λογαριασμούς ρεύματος και με την τιμή του ταπεινού ψωμιού στον φούρνο. Ήταν εκείνα τα καταραμένα μονοψήφια δημοσκοπικά ποσοστά στην κατάταξη των παρακολουθήσεων ως λαϊκό πρόβλημα, που σήμαναν αυτή την απότομη αλλαγή της ΣΥΡΙΖΑϊκής στρατηγικής.  

Αμ το ’λεγε ο Βορίδης σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις, «οικονομία-παρακολουθήσεις 100-0» κι εμείς νομίζαμε ότι η ανάλυση του ήταν απότοκο του τσεκουριού που τον στοιχειώνει από την εφηβεία του. Το ίδιο νόμιζε και ο ΣΥΡΙΖΑ, που είχε πιστέψει ότι στον κοριό του τηλεφώνου Ανδρουλάκη είχε βρει επιτέλους την αχίλλειο πτέρνα του Μητσοτάκη. Λάθος ανάγνωση, αέρα βρήκε το βέλος που κατευθυνόταν στην φτέρνα του Κυριάκου.  

Τώρα οι Σκουρλετοηλιόπουλοι και οι Αχτσιογλουτζανακόπουλοι, το ‘χουν ρίξει στην οικονομική ανάλυση. Εξηγούν πώς αυτοί, με το μαγικό τους ραβδάκι, θα μετατρέψουν αστραπιαία την Ελλάδα σ’ ένα νησάκι χαμηλού κόστους ζωής κι ας δέρνεται αυτή η νησιωτική κουκίδα από έναν παγκόσμιο φουρτουνιασμένο πληθωριστικό ωκεανό.  

Πάει το λοιπόν ο κίνδυνος για την ελληνική δημοκρατία, τον φάγανε οι δημοσκοπήσεις, τον κατάπιε η ψηλή τιμή του χοιρινού και οι ανατιμήσεις στα καυσόξυλα. 

Η κυβερνώσα Ριζοσπαστική Αριστερά έκανε έναν μεγάλο κύκλο καβάλα στις αρχές της, για να επιστρέψει στο δόγμα ενός Αμερικανού προέδρου με σαξόφωνο: «Είναι η οικονομία ηλίθιε».  

Δικαιούνται ασφαλώς αλλαγή τακτικής ή στρατηγικής. Αλλοι θα το πουν προσαρμοστικότητα στα δεδομένα, άλλοι πανικό μπροστά στην χρόνια ανημποριά τους, πλην για όλα αυτά θα αποφανθεί εν τέλει η κάλπη. 

Απλώς θα συμβούλευα τους ΣΥΡΙΖΑίους...

 

 τώρα που άλλαξαν γραμμή πλεύσης και περί άλλων κριτικάρουν την κυβέρνηση, να μην στραβομουτσουνιάζουν όταν οι μέχρι χθες συνοδοιπόροι τους ΠΑΣΟΚοι επιμένουν ακόμα στα τηλεοπτικά τραπέζια να μιλούν για την παρακολούθηση Ανδρουλάκη. 

Δεν είναι πρέπουσα τέτοια συμπεριφορά σε παλιούς φίλους, δεν είναι sic. 


Δεν υπάρχουν σχόλια: