ΝουΔοΣΟΥΡΓΕΛΑΡΑΔΙΚΟ: Ο Μηταράκης ηθοποιός

"Η Χίος είναι πανέμορφο νησί" @ANT1TV#ant1tv #ant1 #pagidevmenoi pic.twitter.com/YU75A18Pg4

— Νότης Μηταράκης - Notis Mitarachi (@nmitarakis) September 19, 2022

 Του ΜΑΝΟΥ ΒΟΥΛΑΡΙΝΟΥ

Γενικώς ελληνικά σίριαλ δεν βλέπω. Οι ανάγκες μου σε τηλεοπτική μυθοπλασία καλύπτονται και με το παραπάνω από τις πλατφόρμες όπου με ελάχιστα χρήματα βρίσκω πολύ καλύτερη ποιότητα την οποία μπορώ να καταναλώσω όποτε μου κάνει κέφι και χωρίς καμία διακοπή για καμία διαφήμιση. Αυτό όμως σημαίνει ότι χάνω τις λίγες, αλλά πολύ σπουδαίες, στιγμές που προσφέρει η ελληνική  τηλεόραση. Όπως ας πούμε την εμφάνιση Νότη του Μηταράκη (ή Μιταράτσι, όπως υπογράφει στην αγγλική, πιθανότατα αποδίδοντας φόρο τιμής στην ιαπωνική κουλτούρα) στη σειρά του ΑΝΤ1 με τον τίτλο «Παγιδευμένοι» την οποία μπορείτε να απολαύσετε όπως την τουίταρε περήφανος ο υπουργός:

Το πρώτο πρόβλημα που κανείς μπορεί να διαπιστώσει είναι το ότι ο Νότης ο Μηταράκης, ο Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, είναι σχεδόν τόσο κακός όσο και οι επαγγελματίες ηθοποιοί από τους οποίους έχει σίγουρα πολύ περισσότερες ώρες στην τηλεόραση. Είναι πραγματικά απορίας άξιο πώς μπορεί ένας πολιτικός, ένας άνθρωπος εκπαιδευμένος να υποκρίνεται σε πραγματικές καταστάσεις, να λέει τα λόγια του με τον ίδιο άχρωμο και άχαρο τρόπο που το κάνουν συμπολίτες που έχουν φοιτήσει σε δραματικές σχολές. Αλλά μπορεί ο υπουργός Μηταράκης να είναι καλύτερος στο αυτοσχεδιαστικό λάιβ και όχι στους βιντεοσκοπημένους γραμμένους διαλόγους, οπότε καλό είναι να μην είμαστε ιδιαιτέρως αυστηροί στην κριτική μας.

Το δεύτερο πρόβλημα, ίσως λιγότερο σοβαρό από τις ερμηνευτικές επιδόσεις, είναι η ελαφρότητα με την οποία αντιμετωπίζει τη θέση του ο υπουργός Μηταράκης. Γιατί θέλει μια κάποια ελαφρότητα να είσαι επικεφαλής ενός ιδιαιτέρως κρίσιμου υπουργείου, ενός υπουργείου το οποίο έχει για αντικείμενο του κυρίως ανθρώπινα δράματα και το μυαλό σου να είναι στο να γίνεις κομμάτι της τηλεοπτικής ψυχαγωγίας. Φυσικά σοβαρότητα και σοβαροφάνεια δεν είναι το ίδιο πράγμα, αλλά σίγουρα έχουν μικρότερες διαφορές από αυτές που έχουν η σοβαρότητα με τη ματαιοδοξία.  

Κι επειδή είμαι βέβαιος ότι πολλοί θα φέρετε ως παράδειγμα αμερικάνους πολιτικούς, να σας θυμίσω ότι οι αμερικάνοι πολιτικοί 

α) συνήθως κάνουν πράγματα που τους ταιριάζουν 

β) είναι κομμάτι μιας πολιτικής σκηνής που δεν είναι παράδειγμα προς μίμηση και που έδωσε τη δυνατότητα να γίνει πρόεδρος ένας κλόουν σαν τον Τραμπ.  

Το τρίτο πρόβλημα είναι η πραγματική αιτία του γκεσταριλικιού του υπουργού. Τι είναι αυτό που έκανε τον Νότη τον Μηταράκη να αδιαφορήσει για το δούλεμα που σίγουρα θα ακολουθούσε το πέρασμά του;  

Η σειρά δεν είναι τίποτα το σπουδαίο, δεν υπάρχει κάποιος φανερός «καλός σκοπός» που να εξυπηρετείται με την εμφάνιση του, γενικά δεν υπάρχει κανείς καλός λόγος γι αυτό το γκεσταριλίκι πέρα από την πρόκληση γέλιου που, με δεδομένο ότι δεν μιλάμε για κωμωδία, μάλλον δεν ήταν το ζητούμενο. 

Η μια εκδοχή είναι ότι ο υπουργός είναι ψώνιο. 

Η δεύτερη είναι ότι ήθελε να κολακεύσει τους ψηφοφόρους της εκλογικής του περιφέρειας με αναφορές στο πόσο ωραία είναι η Χίος κι ας προκαλούσε τον χλευασμό των υπόλοιπων.

Όμως καμία από τις δύο εκδοχές δεν είναι. Και αν ο Νότης ο Μηταράκης ήταν ένας απλός πολιτευτής, δεν θα υπήρχε και ιδιαίτερο πρόβλημα. Είναι όμως υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου και η εικόνα του είναι κομμάτι της εικόνας της κυβέρνησης αλλά και δείγμα του πώς αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση τον τομέα αρμοδιότητας τον οποίο έχει αναθέσει στον Νότη τον Μηταράκη.

Αλλά στην τελική...

 

αν δεν νοιάζεται ο ίδιος κι αν δεν νοιάζεται και η κυβέρνηση, γιατί να νοιαστούμε εμείς που στο κάτω-κάτω γελάμε κιόλας; Και μπράβο μας.