Ομαδική παράνοια: λυγμοί για την Ελισάβετ Β΄ της Αγγλίας και υλακές για την ελληνική βασιλική οικογένεια
Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Οι παρελθούσες ημέρες ήταν διδακτικές. Μεταξύ άλλων, μας έμαθαν πόσο βαθιά ριζωμένα και έντονα είναι τα συμπλέγματα εθνικής μειονεξίας σε μια ομάδα συμπολιτών μας που υποτίθεται ότι η ιδεολογία τους ενισχύει το ακομπλεξάριστο του χαρακτήρα τους.
Με τις πολυήμερες τελετές που προηγήθηκαν της εξοδίου ακολουθίας της βασίλισσας Ελισάβετ Β΄ του Ηνωμένου Βασιλείου είδαμε κεντροαριστερίζοντες, βεριτάμπλ αριστερούς, ακροαριστερούς, κεντροδημοκράταρους και φιλελέδες να ασχολούνται νυχθημερόν με το θέμα και να θλίβονται με σεμνούς τρόπους στην κηδεία. Τα καλά λόγια που είπαν για την Αγγλία, τον βασιλικό θεσμό της, την οργάνωση του κράτους, τα τυπικά, τους συμβολισμούς κ.λπ., αν τα έκανες τσέντουλα, θα μπορούσες να μαζέψεις αρκετά για να αγοράσεις τα μισά ακίνητα που δηλώνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο «πόθεν έσχες» του.
Στα πολλά σορόπια τους για τα έργα και τις ημέρες της Ελισάβετ Β΄ λησμόνησαν τη βρετανική ανάμειξη στα Ελληνοτουρκικά και στο Κυπριακό, στον «Αττίλα», στην ΕΟΚΑ κ.ά., αλλά ας το προσπεράσουμε αυτό. Το ζήτημα είναι η ουσία – κι αυτή συνίσταται στο εξής: κατατρώγει τα σωθικά μερίδας του πληθυσμού ένα σύμπλεγμα εθνικής κατωτερότητας, που εκδηλώνεται με υστερική απόρριψη δικών μας θεσμών και άκριτη υιοθέτηση ξένων. Συνελόντι ειπείν, νιώθουν ότι εμείς είμεθα μπίθουλες και οι λοιποί αρχονταραίοι.
Να, για παράδειγμα, βγήκε ο διάδοχος Παύλος, ο γιος του Κωνσταντίνου, στο BBC να δώσει συνέντευξη και εξεμάνησαν οι «δημοκράταροι»: «Πώς είναι δυνατόν να τον αποκαλούν διάδοχο; Αφού δεν έχουμε βασιλεία!»
Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Οι παρελθούσες ημέρες ήταν διδακτικές. Μεταξύ άλλων, μας έμαθαν πόσο βαθιά ριζωμένα και έντονα είναι τα συμπλέγματα εθνικής μειονεξίας σε μια ομάδα συμπολιτών μας που υποτίθεται ότι η ιδεολογία τους ενισχύει το ακομπλεξάριστο του χαρακτήρα τους.
Με τις πολυήμερες τελετές που προηγήθηκαν της εξοδίου ακολουθίας της βασίλισσας Ελισάβετ Β΄ του Ηνωμένου Βασιλείου είδαμε κεντροαριστερίζοντες, βεριτάμπλ αριστερούς, ακροαριστερούς, κεντροδημοκράταρους και φιλελέδες να ασχολούνται νυχθημερόν με το θέμα και να θλίβονται με σεμνούς τρόπους στην κηδεία. Τα καλά λόγια που είπαν για την Αγγλία, τον βασιλικό θεσμό της, την οργάνωση του κράτους, τα τυπικά, τους συμβολισμούς κ.λπ., αν τα έκανες τσέντουλα, θα μπορούσες να μαζέψεις αρκετά για να αγοράσεις τα μισά ακίνητα που δηλώνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο «πόθεν έσχες» του.
Στα πολλά σορόπια τους για τα έργα και τις ημέρες της Ελισάβετ Β΄ λησμόνησαν τη βρετανική ανάμειξη στα Ελληνοτουρκικά και στο Κυπριακό, στον «Αττίλα», στην ΕΟΚΑ κ.ά., αλλά ας το προσπεράσουμε αυτό. Το ζήτημα είναι η ουσία – κι αυτή συνίσταται στο εξής: κατατρώγει τα σωθικά μερίδας του πληθυσμού ένα σύμπλεγμα εθνικής κατωτερότητας, που εκδηλώνεται με υστερική απόρριψη δικών μας θεσμών και άκριτη υιοθέτηση ξένων. Συνελόντι ειπείν, νιώθουν ότι εμείς είμεθα μπίθουλες και οι λοιποί αρχονταραίοι.
Να, για παράδειγμα, βγήκε ο διάδοχος Παύλος, ο γιος του Κωνσταντίνου, στο BBC να δώσει συνέντευξη και εξεμάνησαν οι «δημοκράταροι»: «Πώς είναι δυνατόν να τον αποκαλούν διάδοχο; Αφού δεν έχουμε βασιλεία!»
Λησμόνησαν, καθώς φαίνεται, ότι το BBC δεν έχρισε κάποιον βασιλιά στην Ελλάδα, αλλά αποκάλεσε έναν άνθρωπο με τον τίτλο που διατηρεί, ακόμα κι αν δεν υφίσταται το πολίτευμα της βασιλείας στην Ελλάδα.
Πόσοι έγκριτοι (εντός και εκτός εισαγωγικών) δημοσιογράφοι προσφωνούν «υπουργέ» πρόσωπα που διατέλεσαν υφυπουργοί προ δεκαετίας και βάλε; Εκεί ο τίτλος «υπουργός» παραμένει; Με βέλκρο τον κόλλησαν στην πλάτη του πολιτικού ή με σιδερόκολλα; Μόνο στους βασιλιάδες και τους πρίγκιπες ξεκολλάει ο τίτλος τους;
Δεν χρειάζεται τόση ανασφάλεια ούτε τόση υστερία. Εκτός εάν...
τις εξουσίες στην Ελλάδα τις… απονέμει το BBC.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου