Είπαμε ότι ευκαιρίας δοθείσης με την εναρκτήρια μαλακία του κυρίου κυρίου Δωδώνης, ο κάθε πικραμένος βγαίνει στη σκηνή να πει το ωραίο του.
Από κοντά κι εμείς, διατί να το κρύψωμεν άλλωστε.
Αυτό για το οποίο κόπτεται εδώ ο διακεκριμένος βλαξ και …ημισωσίας του Βλαντίμιρ Λένιν, είναι να διατρανώσει την πεποίθησή του περί μη ύπαρξης Θεού.
Σύφωνα με το συλλογισμό του, αρκεί γι’ αυτό ως απόδειξη το ότι …άνθρωποι σαν τον κ.κ. Χρυσόστομο “παριστάνουν τους εκπροσώπους του”.
Το πώς τώρα η ύπαρξη ενός ψευδο-εκπροσώπου ακυρώνει την ύπαρξη του εκπροσωπούμενου, θα πρέπει να περιμένουμε ίσως το επόμενο tweet του κυρίου Μπογιόπουλου για να μας εξηγηθεί. Εκτός αν η ύπαρξη των ρεφορμιστών, των ρεβιζιονιστών και γενικώς όλων των “δήθεν” μαρξιστών αποτελεί επιχείρημα περί ανυπαρξίας της μαρξικής θεωρίας.
Να θυμηθούμε ότι ο κύριος Μπογιόπουλος ανήκει σε ένα κόμμα που οι …μαρξιστές [υποθέτω] Γραμματείς του, κατά συντριπτική πλειονότητα, έχουν διωχθεί κακήν κακώς από τη θέση τους με χαρακτηρισμούς όπως, “πουλημένοι” “σκουλήκια” και “προδότες της σοσιαλιστικής υπόθεσης”.
Και, στο φινάλε ...
[για να δώσουμε κι ένα break στον “καημένο” τον Δωδώνης], υπάρχει κανείς που να μην είναι ανάξιος ως εκπρόσωπος …κοτζάμ Υπέρτατου Οντος;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου