Συνέβη σε γνωστό μου. Χρειάστηκε να πάει στα επείγοντα στο Βοστάνειο, το μοναδικό νοσοκομείο της Μυτιλήνης. Εκεί αναγκάστηκε να περιμένει αρκετές ώρες, αφού προτεραιότητα δινόταν σε μετανάστες που τους συνόδευαν «αλληλέγγυοι» ή υπάλληλοι των ΜΚΟ, οι οποίοι, βάσει του εθιμικού δικαίου, έχουν αποκτήσει θεσμική υπόσταση.
Επεται ο αριθμός 65219. Οπως αποκάλυψε ο κ. Κουμουτσάκος στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ, τόσες είναι οι αιτήσεις ασύλου που εκκρεμούν. Στην ερώτηση του Νότη Παπαδόπουλου για ποιον λόγο δεν επαναπροωθούνται όσοι δεν έχουν δικαίωμα ασύλου, η απάντηση του υπουργού ήταν σαφής. Τους περισσότερους δεν μπορεί να τους βρει η αστυνομία, έχουν χαθεί στη φύση.
Πόσες επαναπροωθήσεις έχουν γίνει;
Μόλις 200. Και ήρθε η στιγμή να «διασχίσει» τον νου μου η αναθεματισμένη σκέψη. Αν εκκρεμούν 65.219 αιτήσεις, τότε ποιος είναι ο αριθμός προσφύγων και μεταναστών που περιφέρονται ανά την επικράτεια;
Πάνω από 100.000 υποθέτω.
Μα δεν μας διαβεβαίωναν ότι δεν είναι πάνω από 40.000; Ναι, οι υπόλοιποι είναι άνθρωποι, δεν είναι αριθμοί. Ο κ. Κουμουτσάκος είπε επίσης ότι η υπόθεση ότι, αν φύγουν από τα νησιά, χάνεται το δικαίωμα επαναπροώθησης δεν υπάρχει στη συμφωνία με την Τουρκία. Πρόκειται για ερμηνεία βάσει του συριζαϊκού δικαίου.
Να το επαναλάβω για ακόμη μία φορά για να προλάβω τους καλοθελητές του αντιρατσιστικού αγώνα. Το πρόβλημα δεν είναι ούτε οι πρόσφυγες που προσπαθούν να γλιτώσουν ούτε οι μετανάστες που ζητούν καλύτερη ζωή. Το πρόβλημα είναι η διαχείριση των ροών που μας κληροδότησε η τετραετία.
Να το επαναλάβω για ακόμη μία φορά για να προλάβω τους καλοθελητές του αντιρατσιστικού αγώνα. Το πρόβλημα δεν είναι ούτε οι πρόσφυγες που προσπαθούν να γλιτώσουν ούτε οι μετανάστες που ζητούν καλύτερη ζωή. Το πρόβλημα είναι η διαχείριση των ροών που μας κληροδότησε η τετραετία.
Δεν λέω ότι η τετραετία προκάλεσε όλες τις κακοτεχνίες του κρατικού μηχανισμού. Απλώς τις άφησε να ανθίσουν σαν τα 100 λουλούδια του Μάο. Και τις νομιμοποίησε περιβάλλοντάς τες με τον ιδεολογικό της μανδύα.
Οι μετανάστες, της γης οι κολασμένοι, είναι το υποκατάστατο μετά τη συνταξιοδότηση του προλεταριάτου από την Ιστορία. Εξ ου και το θράσος των «αλληλέγγυων» και των ΜΚΟ: είναι το θράσος όσων συνομιλούν με την Ιστορία, κατά συνέπεια δεν έχουν χρόνο να ασχοληθούν με τους θεσμούς ή τις μικρότητες των ντόπιων που ζουν σαν εξόριστοι στον τόπο τους. Τουρισμό μού θέλατε;
Πάρτε μια Μόρια για να μάθετε.
Και κλάμα ο Ρίτσαρντ Γκιρ.
Είναι και το αζημίωτο βέβαια. Μακάρι να μάθουμε κάποια μέρα τι έγιναν όλ’ αυτά τα χρήματα που προορίζονταν για τη διαχείριση του μεταναστευτικού.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε στη συνέντευξή του στη «Φιγκαρό» ότι θα αλλάξει ο νόμος για τη χορήγηση ασύλου. Είναι εξίσου επείγον όσο και η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου.
Αν η κυβέρνηση πείσει την ελληνική κοινωνία για τη σοβαρότητά της, ενδέχεται και η κοινωνία να αρχίσει να σοβαρεύεται. Και να αντιληφθεί ότι...
η απόσταση που χωρίζει τους «αλληλέγγυους» από τους μπαχαλάκηδες είναι μία μολότοφ δρόμος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου