Του ΚΩΣΤΑ ΛΕΟΝΤΑΡΙΔΗ
Ξεφυλλίζοντας άλλη μια φορά το «Λεξικό των
-ισμών, από τον Αβανγκαρντισμό στον Ωφελιμισμό» του Αντώνη Διαμαντίδη,
με αυτοματισμό όροι και έννοιες παραπέμπουν σε καθ’ ημάς πρόσωπα και
συνθήκες. Ακολουθεί δειγματοληπτική παράθεση, ελπίζοντας να κεντρίσω τη
θερινή φαντασία σας.
Τακτικισμός: Τάση επίλυσης προβλημάτων, κυρίως σε πολιτικό επίπεδο, χωρίς στρατηγική και μακροπρόθεσμο σχεδιασμό.
Ποπουλισμός: Προσπάθεια διαφόρων κινημάτων να αντλήσουν υποστήριξη των λαϊκών στρωμάτων καθοδηγώντας τα και φανατίζοντάς τα ώστε να στραφούν εναντίον υπαρκτών ή ανύπαρκτων εχθρών, ως υπαιτίων όλων των προβλημάτων.
Σκεπτικισμός: Φιλοσοφική τάση, έκφραση αμφιβολίας για τη δυνατότητα προσέγγισης της αντικειμενικής αλήθειας. Οι σκεπτικιστές αναγορεύουν την αμφιβολία σε αξίωμα.
Κουτσαβακισμός: Συμπεριφορά του ψευτοπαλικαρά, αυτού με άγαρμπους τρόπους και θρασύδειλη συμπεριφορά – απαντάται ευρέως.
Κορδακισμός (συγγενής πρώτου βαθμού με το παραπάνω): Επιδεικτική, αδιάντροπη συμπεριφορά – αταξικό το φαινόμενο.
Αριβισμός: Νοοτροπία όπου ένα άτομο, προκειμένου να έχει εύκολη και γρήγορη ανάδειξη, δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε μέσο, ακόμα και ανήθικο.
Κασσανδρισμός: Η πρόβλεψη δυσάρεστων γεγονότων ή καταστάσεων, που όμως τις περισσότερες φορές ουδείς πιστεύει.
Ταρτουφισμός: Υποκριτική, κακόβουλη πρακτική (στρατηγική), εμπνευσμένη από τον Ταρτούφο, ήρωα κωμωδίας του Μολιέρου.
Σαρδαναπαλισμός: Εκλυτη, ακόλαστη ζωή, συμβατή με τον βίο του Ασσύριου βασιλιά Σαρδανάπαλου.
Εξισωτισμός: Ουτοπική πολιτική θεωρία με άξονα τη γενική ισοπέδωση οργάνωσης της κοινωνικής ζωής.
Ρεβανσισμός: Στάση που καλλιεργεί το πνεύμα της αντεκδίκησης ύστερα από μια ήττα.
Βερμπαλισμός: Η αλόγιστη χρήση βαρύγδουπων λέξεων και φράσεων στον προφορικό και γραπτό λόγο – πάντα στη μόδα.
Τραμπουκισμός: Η βίαιη και εγκληματική συμπεριφορά ατόμων που στοχεύουν στην τρομοκράτηση μεμονωμένων προσώπων ή και του κοινωνικού συνόλου.
Αργησε να ενταχθεί σε λεξικό ο...
νεοελληνικός «πρεπισμός», κίνημα εκφραζόμενο από στρατιές αυτοανακηρυχθέντων βαπτιστών, ο καθείς με την άλω του, που διανοίγουν την οδό της αληθείας, της συλλογικής καθάρσεως και της κοινωνικής σωτηρίας.
Τακτικισμός: Τάση επίλυσης προβλημάτων, κυρίως σε πολιτικό επίπεδο, χωρίς στρατηγική και μακροπρόθεσμο σχεδιασμό.
Ποπουλισμός: Προσπάθεια διαφόρων κινημάτων να αντλήσουν υποστήριξη των λαϊκών στρωμάτων καθοδηγώντας τα και φανατίζοντάς τα ώστε να στραφούν εναντίον υπαρκτών ή ανύπαρκτων εχθρών, ως υπαιτίων όλων των προβλημάτων.
Σκεπτικισμός: Φιλοσοφική τάση, έκφραση αμφιβολίας για τη δυνατότητα προσέγγισης της αντικειμενικής αλήθειας. Οι σκεπτικιστές αναγορεύουν την αμφιβολία σε αξίωμα.
Κουτσαβακισμός: Συμπεριφορά του ψευτοπαλικαρά, αυτού με άγαρμπους τρόπους και θρασύδειλη συμπεριφορά – απαντάται ευρέως.
Κορδακισμός (συγγενής πρώτου βαθμού με το παραπάνω): Επιδεικτική, αδιάντροπη συμπεριφορά – αταξικό το φαινόμενο.
Αριβισμός: Νοοτροπία όπου ένα άτομο, προκειμένου να έχει εύκολη και γρήγορη ανάδειξη, δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε μέσο, ακόμα και ανήθικο.
Κασσανδρισμός: Η πρόβλεψη δυσάρεστων γεγονότων ή καταστάσεων, που όμως τις περισσότερες φορές ουδείς πιστεύει.
Ταρτουφισμός: Υποκριτική, κακόβουλη πρακτική (στρατηγική), εμπνευσμένη από τον Ταρτούφο, ήρωα κωμωδίας του Μολιέρου.
Σαρδαναπαλισμός: Εκλυτη, ακόλαστη ζωή, συμβατή με τον βίο του Ασσύριου βασιλιά Σαρδανάπαλου.
Εξισωτισμός: Ουτοπική πολιτική θεωρία με άξονα τη γενική ισοπέδωση οργάνωσης της κοινωνικής ζωής.
Ρεβανσισμός: Στάση που καλλιεργεί το πνεύμα της αντεκδίκησης ύστερα από μια ήττα.
Βερμπαλισμός: Η αλόγιστη χρήση βαρύγδουπων λέξεων και φράσεων στον προφορικό και γραπτό λόγο – πάντα στη μόδα.
Τραμπουκισμός: Η βίαιη και εγκληματική συμπεριφορά ατόμων που στοχεύουν στην τρομοκράτηση μεμονωμένων προσώπων ή και του κοινωνικού συνόλου.
Αργησε να ενταχθεί σε λεξικό ο...
νεοελληνικός «πρεπισμός», κίνημα εκφραζόμενο από στρατιές αυτοανακηρυχθέντων βαπτιστών, ο καθείς με την άλω του, που διανοίγουν την οδό της αληθείας, της συλλογικής καθάρσεως και της κοινωνικής σωτηρίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου