ΣΥΡΙΖΟΑΛΗΤΑΡΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Η λακωνικότερη ιστορία είναι η ιστορία ενός δειλού ανθρώπου

Γράφει ο Θοδωρής Γιάνναρος 

Μοριακός Βιολόγος-Γενετιστής
email: theogiannaros@gmail.com, 

Twitter: @theogiannaros1, 

FaceBook: Theo Giannaros


Οι κραυγές διαμαρτυρίας και μίσους στην άτακτη συριζαποχώρηση, από τη συζήτηση και την ψηφοφορία για την άρση της ασυλίας του Σφακιανού ψευτονταή Πολάκη, κατέδειξε σε όλο του το μεγαλείο τον διχασμό που υφέρπει στη νοσούσα Κοινοβουλευτική Αγέλη του ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που, όπως διαφαίνεται, θα κλιμακωθεί αρκετά περισσότερο στον δρόμο προς την πολιτική μεταμφίεση-μασκάρεμά του, για τα οποία τόσο πασχίζει... με 1.002 κόλπα ο αρχηγός του και το κονκλάβιο των συνδαιτημόνων της ντροπής, πέριξ και δίπλα του!

Ο έρημος ο Τσίπρας έκανε ό,τι μπορούσε για ν’ αποφύγει το πολιτικό "κάζο”, που τελικά δεν κατάφερε ν’ αποσοβήσει! Έκανε πράγματι συγκινητικές προσπάθειες να αποφύγει να εκτεθεί από τους διαφωνούντες, που σε καμία περίπτωση δεν συμφωνούσαν με το αρρωστημένο ντάντεμα και τα παρα φύσιν χαϊδολογήματα στον αψύ τον Κρητικό... με τα λουστρίνια,  που τους έχει κυριολεκτικά ξεφτιλίσει στο πανελλήνιο με τη συμπεριφορά του... Μεταμφιέστηκε μέχρι και σε σουπιά και έριξε όσο μελάνι διέθετε, προκειμένου να μείνει κρυφός ο αριθμός των βουλευτών του που σιχαίνονται το "αγαπημένο” μέχρι... παρεξήγησης κολλητάρι του!

 

Κανένας δεν αιφνιδιάστηκε από τα "γαλλικά” που σωρηδόν άκουσε η βαριά κυρία και υπέρμαχος του "πολακισμού”, Γεροβασίλη, όταν τόλμησε να ψελίσει πως "...ο Παύλος Πολάκης τυγχάνει της υποστήριξης του συνόλου των βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ”, κάτι που όμως απεδείχθη όνειρο αριστερίστικης νυκτός...  και μάλιστα αφέγγαρης!

 

Παρόλο λοιπόν που ο ηγετικός πυρήνας του ΣΥΡΙΖΑ είχε συνειδητοποιηκσει εγκαίρως ότι το κόμμα κινδύνευε να εμφανίσει εκτενή ρήγματα και άγνωστο αριθμό διαρροών σε μια ψηφοφορία που είχε χαρακτηριστεί ως εξαιρετικά σημαντική και εμβληματική και ότι ο "ηγέτης” τους, όχι μόνο θα εμφανιζόταν αγέρωχος και στιβαρός  στη Βουλή, αλλά θα έδινε και την υπέρ πάντων μάχη για τη συριζαίικη... σημαία -τον Πολάκη-, εκείνος αποφάσισε, χωρίς κανέναν να ενημερώσει, την άτακτη ισπανική αποχώρηση... με ελαφρά και το σφακιανό το ον το άφησε στο έλεος της μοίρας του. Κανένας δεν έμεινε πίσω στα χαρακώματα να δώσει τη μάχη γι’ αυτόν...  

Βέβαια, η γύμνια του πρώην κυβερνητικού συνονθυλεύματος έμεινε εκεί να χάσκει, αλλά η αποχώρηση κουκούλωσε το πατατράκ που ανέμενε τον "ηγέτη”, μιας και ποτέ δεν θα μάθουμε ποιοι σιχάθηκαν τον εαυτό τους, υποχρεωμένοι όπως ήταν να ταμπουρωθούν πίσω από το άρθρο 86 και τις κατάπτυστες πτυχές του! 

Ποτέ δεν θα μάθουμε πόσοι από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ θα γύριζαν την πλάτη στον εμβληματικό αρχηγό τους, που επί 4,5 χρόνια τούς φίλευε τα καλούδια της εξουσίας και εκείνοι τα δέχονταν, γρυλίζοντας χαρωπά!  

Τελικά δεν μάθαμε...

 λεπτομέρειες, ούτε απολαύσαμε συμπεριφορές, αλλά η μεγάλη εικόνα έμεινε ανεξίτηλη στον χωροχρόνο... Η μεγάλη εικόνα του μη αναστρέψιμου διχασμού και ενός τέλους εποχής που πλησιάζει!

 

Ο Τσίπρας επέλεξε την αγαπημένη του μέθοδο  -αυτή που τον κατέστησε γνωστό παγκοσμίως- αυτή της άτακτης φυγομαχίας, αλλά και της προδοσίας ενός κολλητού του, για τις πράξεις του οποίου απετέλεσε τον ηθικό αυτουργό, τον μέντορα και τον εμπνευστή! 

Επέλεξε να εξαφανιστεί, χωρίς έστω να προσπαθήσει να τον υπερασπιστεί.

 

Τράπηκε σε φυγή παρασέρνοντας και τον κομματικό αχταρμά της παράταξης της οποίας ηγείται να τον ακολουθήσει με φωνές και κατάρες για όσους επέλεξαν να κάνουν το καθήκον τους και να παραδώσουν ένα πολιτικό έκτρωμα στη δικαιοσύνη!

"Χεσαίτο γαρ ει μαχαισέτο”, σίγουρα θα απήγγειλε ο Αριστοφάνης, σύντροφοι...