"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΕΘΝΟΠΑΤΕΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Απαλλαγή από την πολιτική μιζέρια



Το να είσαι 4,5 χρόνια κυβέρνηση, να έχεις επιβάλει στη χώρα ένα τρίτο –αχρείαστο– μνημόνιο που γονάτισε κάθε πολίτη και πετσόκοψε τις δαπάνες δημοσίων επενδύσεων και συντήρησης υποδομών, και ένα μήνα μετά την ήττα σου στις εκλογές να επιρρίπτεις ευθύνες στη νέα κυβέρνηση για χρονίζοντα προβλήματα, όπως π.χ. το λιμάνι της Σαμοθράκης, δείχνει μεγάλο θράσος. 


Κυρίως, δείχνει ότι κάνεις αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση. Για να δίνεις γραμμή στις εφημερίδες σου ότι «Η κυβέρνηση προσάραξε στη Σαμοθράκη»


Aπό την άλλη πλευρά, το να είσαι 4,5 χρόνια αντιπολίτευση καταγγέλλοντας καθημερινά την κυβέρνηση για τις κακές οικονομικές της επιδόσεις και την αναξιοπιστία της και σε λιγότερο από ένα μήνα από τότε που κέρδισες τις εκλογές να διαπιστώνεις ότι –τελικά– και στις διεθνείς αγορές μπορείς να βγεις και ο προϋπολογισμός του τρέχοντος έτους θα πιάσει τους στόχους του, κάνει φανερό ότι είχες κινδυνολογήσει ασύστολα, ότι είχες υπερβάλει στον αντιπολιτευτικό σου οίστρο.


Ετσι είναι τα πράγματα στην ελληνική πολιτική σκηνή. Μαύρο ή άσπρο


Οι μεν τα έκαναν όλα στραβά, οι δε τα έκαναν όλα τέλεια. Μια αντιπαράθεση που, είναι αλήθεια, εκτροχιάστηκε από τη διχαστική ρητορική του κ. Τσίπρα περί γερμανοτσολιάδων, προδοτών και μερκελιστών και το διαβόητο επαναλαμβανόμενο «ή θα τους τελειώσουμε ή θα μας τελειώσουν».


Ολα αυτά, όμως, ανήκουν στο επώδυνο παρελθόν, μαζί με τα μνημόνια. Τη θέση του μαύρου προβάτου της Ε.Ε. έχουν πάρει η Bρετανία και η Ιταλία, ενώ η Ελλάδα επιστρέφει βήμα βήμα στην κανονικότητα, δημιουργώντας θετικές προσδοκίες διεθνώς. 


Είναι αναγκαίο στη νέα αυτή συγκυρία...


 οι μονομάχοι της εξουσίας να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων. 


Να απαλλαγούν από την πολιτική μιζέρια «ο θάνατός σου η ζωή μου».  


Να αναζητήσουν ένα μίνιμουμ συναίνεσης για τη χάραξη μιας εθνικής στρατηγικής πάνω σε προτεραιότητες όπου όλοι συμφωνούν, π.χ. στη μάχη για τη μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων ή στην ανάγκη προσέλκυσης επενδύσεων. 


Η χώρα έχει πολύ δρόμο να κάνει για να καλύψει τη διαφορά που μας χωρίζει από την Ευρώπη. Το να γκρεμίζουν οι μεν ό,τι έφτιαξαν οι δε μόνο πίσω μας πάει. Ας ξεφύγουμε επιτέλους από την εθνική κατάρα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: