Του Σάκη Μουμτζή
Αυτό δεν είναι κακό σε μια φιλελεύθερη δημοκρατία. Κακό είναι να μην το έχουμε αντιληφθεί. Γιατί τότε δεν θα μπορέσουμε να τον αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά.
Το να βρίζουμε και να λοιδορούμε έναν πολιτικό δεν οδηγεί πουθενά. Είναι και αντιπαραγωγικό. Η αγανάκτηση που αισθανόμαστε για τις πράξεις του και τα λεγόμενα του, μας εμποδίζει να σχηματίσουμε μια καθαρή εικόνα γι΄αυτόν.
Το να οργιζόμαστε με τις απόψεις του Α.Τσίπρα για την δημοκρατία, τους θεσμούς και για την σύγχυση που έχει στο μυαλό του, δεν αλλάζει την κατάσταση.
Σίγουρα, η αντιμετώπιση ενός πολιτικού με το θυμικό, μας βοηθεί να εκτονωθούμε. Μας βάζει στην διαδικασία μιας ομαδικής ψυχοθεραπείας. Όμως πολιτική και ψυχοθεραπεία δεν συμβιβάζονται.
Έτσι λοιπόν, ας προσπαθήσουμε αντιμετωπίζοντας πολιτικά τον πρωθυπουργό, να καταλάβουμε τον τρόπο σκέψης του και να ερμηνεύσουμε έτσι τις αντιδράσεις του.
Ο Α.Τσίπρας εντάχθηκε από νεαρή ηλικία στις οργανώσεις του ΚΚΕ. Σαγηνεύτηκε και αυτός από το όραμα της σοσιαλιστικής κοινωνίας και στρατεύτηκε σε αυτό.
Μέσα στις οργανώσεις του ΚΚΕ διδάχθηκε τον Μαρξισμό—Λενινισμό, στην Σοβιετική του εκδοχή. Δηλαδή «μελέτησε» μια θεωρία στην πιο απλοϊκή και χυδαία της μορφή. Εκεί διδάχτηκε την δικτατορία του προλεταριάτου, την υποταγή των πάντων στην σιδερένια θέληση της φωτισμένης πρωτοπορίας, την απέχθεια προς τους θεσμούς της φιλελεύθερης δημοκρατίας.
Έμαθε να ερμηνεύει τα γεγονότα όχι με άξονα το άτομο, αλλά τα κοινωνικά σύνολα, μέσα στα οποία αυτό εξαφανιζόταν. Και όταν ένας πολιτικός δεν αναγνωρίζει τον πρωταγωνιστικό ρόλο του ατόμου, δεν αναγνωρίζει και τα δικαιώματα του.
Ο Α.Τσίπρας έμαθε από τους καθοδηγητές του πως την Ιστορία την γράφουν οι μάζες. Όχι οι άνθρωποι. Και προχθές το είπε. Αυτό ξέρει, αυτό λέει, και το κυριότερο, αυτό προσπαθεί να κάνει.
Στον μαρξισμό ενώνεται η θεωρία με την πράξη. Ο Μαρξ το είχε πει: « εμείς δεν θέλουμε να ερμηνεύσουμε τον κόσμο, αλλά να τον αλλάξουμε».
Στον μαρξισμό ενώνεται η θεωρία με την πράξη. Ο Μαρξ το είχε πει: « εμείς δεν θέλουμε να ερμηνεύσουμε τον κόσμο, αλλά να τον αλλάξουμε».
Αυτό προσπαθεί να κάνει κι ο Α.Τσίπρας.
Στην αρχή—στην περίοδο της αυταπάτης-- πίστευε πως μπορούσε να αλλάξει την Ευρώπη.
Στην συνέχεια όταν αντιλήφθηκε, πληρώνοντας και ο ίδιος και η χώρα βαρύ τίμημα, πως αυτό είναι ανέφικτο, χαμήλωσε τον πήχη των προσδοκιών του. Επιδιώκει πλέον να αλλάξει μόνον την Ελλάδα.
Και κινείται συνειδητά προς αυτήν την κατεύθυνση. Απόλυτο όπλο η υπερ-φορολόγηση με την οποίαν εξοντώνεται η ενοχλητική μεσαία τάξη. Συγχρόνως προσπαθεί να αποκτήσει πρόσβαση στον κρατικό μηχανισμό χρησιμοποιώντας προς τούτο τους «χρήσιμους ηλίθιους» της ψεκασμένης Δεξιάς.
Όσοι υποτιμούν τον Α.Τσίπρα διαπράττουν τραγικό λάθος. Μπορεί να είναι ένα άτομο χωρίς παιδεία και πνευματική καλλιέργεια, όμως...
Αντιθέτως, μπορεί κάποιος να απαγγέλλει Σίλλερ και να γράφει σονέτα, αλλά να είναι πολιτικά ατάλαντος. Μετά βεβαιότητος, ανήκει στην συμπαθή κατηγορία των χαμένων.
Ο πρωθυπουργός, όπως είδαμε και προχθες στην Βουλή, είναι επιθετικός. Όχι εκ χαρακτήρος, αλλά εξ ιδεολογίας. Και αυτό προκαλεί προβλήματα στην αντιμετώπιση του, και το ξέρει.
Στην πολιτική πρέπει να ανιχνεύουμε τις προθέσεις των πρωταγωνιστών, όπως αυτές προκύπτουν από την ιδεολογική και πολιτική διαπαιδαγώγηση τους.
Όταν, εν έτει 2017, διαβάζουμε πως « η Οκτωβριανή Επανάσταση δεν είπε τον τελευταίο λόγο ακόμα», ας ετοιμαζόμαστε για τα χειρότερα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου