"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΣΥΡΙΖΟΑΛΗΤΑΡΑΔΙΚΟ: Καλώς τον θείο Ρουβίκωνα



Δεν ξέρω αν ισχύει ακόμα -καθώς είμαι και μιας κάποιας ηλικίας- αλλά τα παλιά τα χρόνια, σε όλες τις οικογένειες, αντιστοιχούσε και ένας θείος με περίεργο όνομα. Εμείς ας πούμε είχαμε τον θείο Μιλτιάδη, άλλοι τον θείο Πολύκαρπο, άλλοι τον θείο Πανταλέων. Κι έτσι όπως, τα ονόματα αυτά, μας ακούγονταν παράξενα βαρύγδουπα, έδιναν και ένα είδος υπεραξίας στην παρουσία του συγκεκριμένου θείου. Το, «το είπε ο θείος Μιλτιάδης» είχε άλλη βαρύτητα από το, «το είπε ο θείος Γιώργος». Ετσι κάπως νοιώθω, ότι έχουμε εκλάβει και τον Ρουβίκωνα.


Μια αναρχική οργάνωση που λύνει και δένει, με δόξα και τιμή. Με σχεδόν αμέριστη κατανόηση από μεριάς ηγεσίας και σεβασμού στο «έργο» που επιτελούν.  


Είναι άραγε το όνομα;  


Μόνο που δεν λέμε «βρε καλώς τον θείο Ρουβίκωνα» κατά την υποδοχή των! Μόνο μπατόν σαλέ και φοντάν δεν τους κερνάμε, σε κάθε τους καταδρομική επίθεση-επίσκεψη και βανδαλισμάκο. Ολα μια χαρά, Ok! Συνηθισμένα πράγματα.


Υπάρχει και ένα παλιό τραγουδάκι… Ετσι που πιάσαμε τα παλιά. Eνα τραγουδάκι χαριτωμενούλι, σαχλούλι, καλοκαιρινούλι. Απ’ αυτά που έχουν «καταγγελία» αλλά και «χαλάλι», ισόποσα. Για ερωτευμενάκια, που συγχωρούν το «ατιμούλικο» έτερον ήμισυ, σε ό,τι κάνει. Νομίζω το τραγουδούσε η Μαρινέλλα. «Μαζί σου τα παράλογα, τα βλέπω λογικά. Τι άλλο να σου πω; Και τα λοιπά και τα λοιπά».


Μελετάω το πλούσιο όντως βιογραφικό της ομάδας. Υπολογίζω τα χρόνια δράσης της. Χρόνια τους πολλά! Και εις ανώτερα.  


Παρακολουθώ αντιστοίχως, τις κινήσεις αυτών που εκπροσωπούν την πολιτική ηγεσία αλλά και όσων έχουν οριστεί να προστατεύουν και να περιφρουρούν την έννομη τάξη. Τον τρόπο, με τον οποίον αντιμετωπίζουν το θέμα… Αν βέβαια πούμε ότι υπάρχει θέμα


Μπα! Σιγά μωρέ! Χθες εισέβαλαν και στο προαύλιο της Βουλής προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για την άδικη κράτηση της Ηριάννας και του Περικλή αλλά και για την άρνηση χορήγησης άδειας στους «πολιτικούς κρατούμενους». Κρίνοντας από άλλες εμφανίσεις, η συγκεκριμένη ήταν μια light εμφάνιση. Και ο Πρόεδρος της Βουλής μας, ο αξιαγάπητος και καταδεκτικός Βούτσης, τους φέρθηκε ά-ψο-γα. Τι άλλωστε έχουμε να χωρίσουμε; Να ήταν συνταξιούχοι να τους «περιποιηθεί», να ήταν λαός να τους φοβηθεί, να ήταν αγρότες να καταγραφούν αλλά; 


 Ο θείος Ρουβίκωνας!


«Μαζί σου τα παράλογα τα βρίσκω λογικά. Τι άλλο να σου πω; Και τα λοιπά και τα λοιπά».


«Η οικονομική κρίση, είναι το λιγότερο που μας έχει τύχει. Αυτή κάποτε, κάπως, με κάποιο τρόπο τέλος πάντων, θα τη φέρουμε σε λογαριασμό. Τα άλλα να δω, πώς θα τα κτίσουμε; Τις αξίες που χάσαμε. Ολα αυτά που έχουν γίνει γκρέμι!» είπε ο θείος Γιώργος μια μέρα. Ποιος όμως τον χέζει τον θείο Γιώργο;  


Είναι αυτό όνομα; Για να έχει και άποψη…


ΥΓ 1:
 ΚΑΛΕ, ΚΑΛΕ! Κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακοπουλος. Η τελευταία εισβολή «Ηταν ακτιβιστική ενέργεια». Μου έφυγε ένα βάρος!


ΥΓ 2 Κατα την kathimerini.gr αστυνομικοί αποκάλυψαν ;oτι ενώ με εντολή του γενικού αστυνομικού διευθυντή Αττικής Αλκιβιαδη Ασημακοπούλου κάποια μέλη της αναρχικής ομάδας προσήχθησαν και μεταφέρονταν στη ΓΑΔΑ με περιπολικά, στο ύψος της αμερικανικής πρεσβείας το κέντρο επιχειρήσεων έδωσε εντολή οι προσαχθέντες να αφεθούν ελεύθεροι και μάλιστα ζητήθηκε απο τα πληρώματα της Άμεσης Δράσης να μεταφέρουν τα μέλη του Ρουβικωνα πίσω στο σημείο απ’ όπου τα είχαν προσαγάγει. Όλα κατ’ ευχήν!

Δεν υπάρχουν σχόλια: