Γράφει η "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ"
Είναι μια ζεστή καλοκαιρινή ημέρα, απόγευμα στη Σμύρνη! Στο τιμόνι
είναι μια όμορφη ξανθιά γυναίκα, περί τα τριάντα, που πηγαίνει στο
Τσεσμέ από τον παλιό δρόμο. Κάποια στιγμή αισθάνεται ότι το αυτοκίνητο
τραβά ελαφρά προς τα δεξιά. Σταματά στα δεξιά του δρόμου και βλέπει ότι
έχει λάστιχο. Ενώ σκέφτεται τι θα κάνει στην ερημιά, ένα αυτοκίνητο που
πέρασε δίπλα της σταματά λίγο πιο μπροστά. Κάνει όπισθεν και κατεβαίνει
από το αυτοκίνητο ένας νεαρός, ο οποίος ρωτά την κοπέλα αν μπορεί να
βοηθήσει.
Η γυναίκα, με τα σπαστά τουρκικά της, λέει ότι ευχαρίστως θα δεχόταν
τη βοήθειά του. Ο νεαρός βγάζει τον τροχό και τον αντικαθιστά με τον
εφεδρικό. Οσο διαρκεί αυτή η διαδικασία, ο νεαρός συζητά με την κοπέλα.
Η
ξανθιά είναι Ελληνίδα και εργάζεται στο ελληνικό προξενείο της Σμύρνης.
Ο δε νεαρός είναι υποσμηναγός της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας.
Οταν ολοκληρώνεται η αλλαγή του τροχού, οι δύο νέοι σφίγγουν τα
χέρια, ενώ η γυναίκα δίνει στον νεαρό τον αριθμό του τηλεφώνου της. «Αν
σας φέρει ο δρόμος, ελάτε να πιούμε έναν καφέ, να σας ευχαριστήσω για τη
βοήθειά σας». Είναι σίγουρη ότι στον δρόμο, εντελώς συμπτωματικά,
έπιασε ένα μεγάλο «ψάρι»...
***
Υστερα από λίγες ημέρες συναντήθηκαν στο Αλσαντζάκ. Πίνοντας τον καφέ
τους περνά από δίπλα τους ένας νεαρός, λέει «ααα, γεια σας», κάνοντας
ότι περνούσε συμπτωματικά από εκεί και πως εντελώς τυχαία συνάντησε την
κοπέλα και τον νεαρό. Ομως, αυτή τη φορά δεν ήταν και τόσο σύμπτωση!
Ηταν ο Σάββας Καλεντερίδης.
Συστήθηκε ως εμπορικός ακόλουθος του ελληνικού προξενείου μιλώντας τα
τουρκικά σαν μητρική του γλώσσα. Ομως, το εμπόριο και τα υπόλοιπα ήταν
παραμύθι: Ηταν ένας κατάσκοπος των ελληνικών μυστικών υπηρεσιών,
αξιωματικός με βαθμό αντισυνταγματάρχη.
Ο πιλότος μας (που του «γυάλισε» η ξανθιά) είχε τσιμπήσει το δόλωμα.
Ο «εγκλωβισμός»
Ο Καλεντερίδης άρχισε από τα χαμηλά, πήγε στα πιο σοβαρά, μέχρι που
έδειξε τα χρήματα και εγκλώβισε τον πιλότο. Αν έδινε τα επίσημα έγγραφα
που ήθελε ο Καλεντερίδης, ο πιλότος θα μπορούσε να κάνει μεγάλη ζωή.
Ο άτιμος το δέχτηκε. Ομως, υπήρχαν κάποιες αμφιβολίες: Ηταν πράγματι
πιλότος; Ηταν αξιωματικός; Μήπως ήταν κάποιος Τούρκος κατάσκοπος που
ήθελε να διεισδύσει στην Ελληνική Υπηρεσία Πληροφοριών; Επρεπε να
ελεγχθούν όλα αυτά.
Με «τουριστικό» κάλυμμα, τον έβαλαν σε κότερο, έκαναν ότι περιέπλεαν
τις ακτές και τον πήγαν σε ένα ελληνικό νησί -του οποίου το όνομα δεν
χρειάζεται να αναφέρουμε-, όπου υπήρχε αεροπορική βάση. Πρώτα τον
ανέκριναν και μετά τον έβαλαν να πιλοτάρει. Είχαν βγάλει λαβράκι! Ναι,
ήταν πιλότος, ήταν αξιωματικός, ήταν προδότης...
Αρχισε να εργάζεται υπό την καθοδήγηση του Καλεντερίδη και ήλθε σε
επαφή με τον σμηναγό, διευθυντή του γραφείου πληροφοριών της πτέρυγας
μάχης του Τσίγλι.
Το στόμα του σμηναγού ήταν «χαλαρό». Ο υποσμηναγός
έκανε ότι συζητούσε μαζί του, όμως στη διάρκεια της συζήτησης ρωτούσε
και κάποια πράγματα. Χωρίς να υποψιάζεται ο σμηναγός, κελαηδά σαν
αηδόνι! Δίνει τον αριθμό των αεροσκαφών της πτέρυγας
μάχης, τις μετασταθμεύσεις αεροσκαφών, ακόμα και τα σχέδια
επιχειρήσεων. Ο υποσμηναγός μεταφέρει τις πληροφορίες αυτές στον
Καλεντερίδη, γεμίζοντας ταυτόχρονα την τσέπη του.
Σε κάποια φάση, ο υποσμηναγός, και πάλι υπό καθοδήγηση (του
Καλεντερίδη), στρατολογεί και έναν μόνιμο υπαξιωματικό του τουρκικού
πολεμικού ναυτικού, εξασφαλίζοντας τους κωδικούς των συχνοτήτων -που
είναι ζωτικής σημασίας-, τους οποίους τούς πούλησε κι αυτούς.
Ο υποσμηναγός σκεφτόταν ότι έκανε μια υπέροχη κατασκοπία. Θεωρούσε
ότι όλα πάνε καλά και πως δεν τον είχε πάρει κανείς μυρωδιά. Στην
πραγματικότητα, όμως, η ΜΙΤ τον παρακολουθούσε...
Οι υποψίες
Κι αυτό γιατί ο ίδιος το έπαιζε πλέι μπόι... Νόμιζε ότι ήταν αστέρας
του κινηματογράφου ο προδότης υποσμηναγός, ενώ ήταν παντρεμένος,
παραμελούσε τη γυναίκα του, άρχισε να ντύνεται με την τελευταία λέξη της
μόδας. Στο σπίτι αργούσε να επιστρέψει, ενώ μερικές φορές δεν ερχόταν
καθόλου, λέγοντας ότι έχει υπηρεσία. Η γυναίκα του άρχισε να
υποψιάζεται. Αλλωστε, οι παντρεμένοι άνδρες γνωρίζουν ότι καμία υπηρεσία
πληροφοριών στον κόσμο δεν μπορεί να ξεπεράσει το ένστικτο των
γυναικών. Η σύζυγός του πήρε τον λογαριασμό της πιστωτικής κάρτας του
συζύγου της και είδε ότι εκείνος ξόδευε περισσότερα από τον μισθό του.
Είδε ότι, ενώ η ίδια τα έβγαζε πέρα με το ζόρι, ο άνδρας της ξόδευε
χρήματα και έκανε μεγάλη ζωή. Τον παρακολούθησε! Διαπίστωσε ότι όχι μόνο
είχε ερωμένη, αλλά της είχε νοικιάσει σπίτι στο Καρσίγιακα (Κορδελιό)…
Η απατημένη σύζυγος, λοιπόν, αντί να κάνει φασαρία και να ζητήσει
διαζύγιο, έκανε κάτι πολύ ωφέλιμο για την πατρίδα: Πήγε στον διοικητή
του άνδρα της και τα είπε όλα με το «νι» και με το «σίγμα». Μάλιστα,
ρώτησε τον διοικητή πού έβρισκε τόσα λεφτά ο άνδρας της. Τότε μπήκε στη
μέση η ΜΙΤ για να βρει απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα. Και αποδείχτηκε ότι ο
προδότης υποσμηναγός ήταν σε επαφή με τον Καλεντερίδη.
***
Η ΜΙΤ χτύπησε μ’ έναν σμπάρο δυο τρυγόνια. Κι αυτό γιατί ο π@@στης
που λέγεται Καλεντερίδης...
-ευτυχώς που υπάρχει εκεί πάνω ο Θεός!- ήταν
ένας κατάσκοπος ο οποίος έκανε πολύ καλά τη δουλειά του για το δικό του
κράτος, όμως ήταν άπιαστος, αφού η ΜΙΤ, που τον είχε συνεχώς υπό
παρακολούθηση, δεν είχε κατορθώσει να βρει κάτι εις βάρος του και να τον
«στριμώξει».
Μιλούσε
τα τουρκικά και τα κουρδικά σαν τη μητρική γλώσσα του. Υπήρχαν πολλοί
μύθοι γύρω από το πρόσωπό του, όμως θεωρούσαν ότι είναι παιδί
οικογένειας που είχε εγκατασταθεί στην Ελλάδα με την ανταλλαγή
πληθυσμών.
Ο Εύξεινος Πόντος ήταν το πεδίο του ιδιαίτερου ενδιαφέροντός του.
Επισκεπτόταν συνεχώς την Τραπεζούντα, το Ρίζαιο, το Αρτβιν, την
Κερασούντα, τη Σινώπη, παρουσίαζε τον εαυτό του ως Τούρκο με το όνομα
Σαβάς Καλεντέρ και έκανε φιλίες με νεαρούς που δεν είχαν κατασταλαγμένη
συνείδηση. Πήγε είκοσι νέους από την περιοχή του Πόντου στην Ελλάδα για
να σπουδάσουν στα ελληνικά πανεπιστήμια. Γνωρίζουμε ότι εξασφάλισε
μηνιαία χρηματοδότηση 500 ευρώ στον καθέναν.
Ακόμα και ορισμένοι από εκείνους που γράφουν σήμερα βιβλία για τον
Πόντο στην Τουρκία είναι φίλοι του, άτομα που έχουν στρατολογηθεί από
τον Καλεντερίδη!
Στην περιοχή του Αιγαίου είχε πολύ μεγάλη δραστηριότητα. Το σπίρτο
στις πυρκαγιές που έκαιγαν τα δάση μας σίγουρα αυτός ήταν που φρόντιζε
να το ανάβει. Αλλοτε στρατολογούσε ξεναγούς, άλλοτε αρτοποιούς και
άλλοτε οικοδόμους. Η ταρίφα ήταν μεταξύ 500 και 700 ευρώ. Χρησιμοποιούσε
άτομα που δεν έβαζε ο νους σου για παρακολουθήσεις και συλλογή
στρατιωτικών πληροφοριών. Το 1997 τινάχτηκε στον αέρα το εργοστάσιο
πυρομαχικών στο Κιρίκαλε. Η περιοχή ήταν σαν να βομβαρδίστηκε σε πόλεμο
και έχασαν τη ζωή τους τρία άτομα. Ολοι ήταν απολύτως σίγουροι ότι πίσω
από αυτή την ενέργεια κρυβόταν ο Σάββας Καλεντερίδης, όμως δεν βρέθηκε
κανένα στοιχείο που να τον συνδέει με την ενέργεια αυτήν - δεν πιάστηκε
«στα πράσα». Το είπα και πιο πριν: Ηταν ένας ικανός π@@στης και δεν
κατορθώσαμε να τον συλλάβουμε ποτέ!
Χαρτογράφησε πόντο πόντο τις εγκαταστάσεις στα θερινά θέρετρα των
τουρκικών ενόπλων δυνάμεων και μας ανάγκασε να τις μεταφέρουμε σε άλλους
χώρους. Είχε μια απομονωμένη βίλα με πισίνα στο Τσιφλίκιοϊ του Τσεσμέ.
Μάζευε σ’ εκείνη τη βίλα δημοσιογράφους που είναι έτοιμοι να δώσουν
ακόμα και τον κ@λο τους για ένα ταξίδι, ανόητους ακαδημαϊκούς που
θεωρούν ότι γίνονται διανοούμενοι ακούγοντας ελληνική μουσική,
επιχειρηματίες που τα δίνουν όλα για τα επιχειρηματικά συμφέροντά τους,
έφερνε και Ρωσίδες, διοργανώνοντας πάρτι μέχρι τα ξημερώματα. Και μετά
τους «άρμεγε» όλους, σαν να ήταν χαζές αγελάδες.
Ιδρυσε εκδοτικό
οίκο (στην Τουρκία) και χρηματοδότησε βιβλία που αύξησαν το ενδιαφέρον
για την Ελλάδα. Ιδρυσε επίσης εταιρία τουρισμού και έκανε μόδα τη
μετάβαση των Τούρκων στα ελληνικά νησιά.
***
Ομως, η υπόθεση του προδότη υποσμηναγού ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε
το ποτήρι του Σάββα Καλεντερίδη, ο οποίος έως τότε είχε δουλέψει χωρίς
να κάνει το παραμικρό λάθος! Εγιναν βιντεοσκοπήσεις, ελήφθησαν
καταθέσεις και μεμιάς συνελήφθησαν ο υποσμηναγός, ο σμηναγός και ο
μόνιμος υπαξιωματικός (του Π.Ν.).
Ο Καλεντερίδης -που, αντί για τέσσερα, λόγω των μεγάλων επιτυχιών
του, είχε μείνει επτά χρόνια στη Σμύρνη- αντιλήφθηκε την κατάσταση και
κατάλαβε ότι πλέον είχε αποκαλυφθεί. Ετσι, ξαφνικά, εξαφανίστηκε σαν
πνεύμα και έφυγε για την Ελλάδα.
Οι φωτογραφίες
Πέρασαν οι μήνες και τα χρόνια... Ο «Απο», που εκδιώχτηκε από τη
Συρία, αφού γύρισε σε διάφορες χώρες, κατέληξε στην Ελλάδα και κρύφτηκε
στην πρεσβεία της στην Κένυα.
Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Μια ομάδα από εννέα άτομα, από τα οποία τα
τρία ήταν πιλότοι και το ένα στρατιωτικός γιατρός, πακετάρισαν τον «Απο»
και τον έφεραν στην Τουρκία.
Ο διοικητής της ΜΙΤ συνεχάρη, αγκάλιασε τους άνδρες της ομάδας και
τους πήγε στο προεδρικό μέγαρο. Ο πρόεδρος Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ τούς
υποδέχτηκε στο ιστορικό γραφείο του, στο «Ροζ Περίπτερο» του Ατατούρκ.
Τους δώρισε από ένα ρολόι, πίσω από το οποίο γράφει «TC Cumhurbaşkanı S.
Demirel - 18/02/1999». Τότε, απευθυνόμενος στην ομάδα, είπε: «Δεν βγάζω
αναμνηστικές φωτογραφίες μαζί σας, γιατί εκτελέσατε μια άκρως απόρρητη
επιχείρηση και θεωρώ ότι δεν είναι σωστό τα πρόσωπά σας να
αποκαλυφθούν».
***
Οταν έλεγε αυτά ο πρόεδρός μας, μια άλλη φωτογραφία έκανε τον γύρο
του κόσμου: Ηταν αυτή του συνταγματάρχη της Ελληνικής Υπηρεσίας
Πληροφοριών που συνόδευε τον Οτζαλάν και είχε μείνει μόνος στο
αεροδρόμιο του Ναϊρόμπι. Αυτός ήταν ο Σάββας Καλεντερίδης!
***
Ηταν ο Καλεντερίδης, που, όσο υπηρετούσε στη Σμύρνη, πήγε
αλλεπάλληλες φορές στη Συρία, συναντήθηκε με τον «Απο» στην κοιλάδα
Μπεκάα, εξασφαλίζοντας την επαφή της Ελληνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών με
το ΡΚΚ...
Ο «Απο» τον εμπιστευόταν πολύ. Υπήρχε ένας ισχυρός δεσμός μεταξύ
τους. Γι’ αυτό, όταν πετούσε προς Κένυα και όσο κρυβόταν στην ελληνική
πρεσβεία, ήταν πάντα δίπλα του ο Καλεντερίδης. Οταν ο «Απο»
πακεταρίστηκε, ο Καλεντερίδης υπέστη τη δεύτερη ήττα του από τη ΜΙΤ. Στη
Σμύρνη τσακίστηκε, στην Κένυα τα έκανε μαντάρα.
***
Μόλις αποκαλύφθηκε η μυστική ιδιότητά του, αποστρατεύθηκε και άρχισε
την πολιτική ζωή. Συνέχισε τις δραστηριότητές του εις βάρος της
Τουρκίας. Ιδρυσε τον Σύλλογο Απελευθέρωσης του Πόντου. Τύπωσε χάρτη του
Πόντου με την ελληνική σημαία να κυματίζει και πέτυχε να μοιράζεται
δωρεάν ο χάρτης αυτός στα νησιά, κυρίως σε Τούρκους τουρίστες.
Εγραψε το βιβλίο «Ο αδελφός μου Απο» και διοργάνωσε παρουσιάσεις,
υπογράφοντας το βιβλίο στα ελληνικά νησιά. Μετέφρασε το βιβλίο του
Μουράτ Καραγιλάν στα ελληνικά και το παρουσίασε στο Πολεμικό Μουσείο,
που ανήκει στο υπουργείο Αμυνας. Συνεχίζει να επισκέπτεται την Τουρκία,
περνώντας από τα ελληνικά νησιά στις απέναντι ακτές χρησιμοποιώντας
ψεύτικες ταυτότητες, και αναπολεί τα περασμένα…
***
Από τότε που αποστρατεύτηκε ο Καλεντερίδης, στην Τουρκία έγιναν πολλά
πράγματα! Μετέτρεψαν το ΡΚΚ σε αξιόπιστο μάρτυρα και τις τουρκικές
ένοπλες δυνάμεις σε κατηγορούμενο. Τις μισές τουρκικές ένοπλες δυνάμεις,
με τη σκευωρία του αιώνα, τις έριξαν στη φυλακή, τις αποστράτευσαν, και
τις άλλες μισές, με κατηγορίες για κατασκοπία και εκδιδόμενες γυναίκες,
τις έβαλαν κι αυτές φυλακή και τις εξουδετέρωσαν. Κατέστρεψαν τον στόλο
του πολεμικού ναυτικού μας, ενώ δεν έμεινε πιλότος για να χειριστεί τα
F-16 της πολεμικής αεροπορίας μας.
Με το ψέμα ότι σχεδίαζαν δολοφονία, εισέβαλαν στα άδυτα των ΤΕΔ, εκεί
όπου φυλάσσονται τα έγγραφα COSMIC, και απογύμνωσαν τα πάντα.
Εγκατέλειψαν στην Ελλάδα τα 18 νησιά, των οποίων τα συμβόλαια είναι
στα χέρια της Τουρκίας. Πήγαν να πουλήσουν τουρκική τράπεζα σε ελληνική
τράπεζα, στης οποίας το διοικητικό συμβούλιο ήταν τοποθετημένος ο
διοικητής της ελληνικής μυστικής υπηρεσίας (ΕΥΠ)!
Και μάθαμε ότι τους τρεις αξιωματικούς, από εκείνους που πήγαν
στην Ελλάδα μετά το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου,
έδωσαν τα στρατιωτικά μυστικά της Τουρκίας και τα εθνικά μας σχέδια στη
Ελλάδα. Και τώρα εγώ σκέφτομαι: Ο Καλεντερίδης σίγουρα θα βλέπει αυτά
που γίνονται και θα γελά κάτω από τα μουστάκια του…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου