"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Το τάμα του έθνους


Ο μύθος λέει ότι το 1829, η Δ' Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων έταξε στον Ύψιστο την ανέγερση ενός περίβλεπτου ναού, του Σωτήρος, αρκεί, βέβαια, το γένος να έβγαζε την κεφαλή από τον τουρκικό ζυγό. 

Αν μη τι άλλο οι ταγοί του έθνους γνώριζαν ότι οι δουλειές στη γη και στον ουρανό γίνονται με τον ίδιο τρόπο: τάζεις, παίρνεις το ρουσφέτι, εκπληρώνεις το τάμα. 

Ο Θεός προσήλθε στο deal με συνέπεια. Η Ελευθερία πάτησε στα ματωμένα χώματα που, μεταξύ μας, επεκτάθηκαν σε βαθμό αδιανόητο για τους αγωνιστές του '21-κοινώς, αν έλεγες σε οπλαρχηγό της Ρούμελης ότι το ελληνικό κράτος θα περιελάμβανε την Αλεξανδρούπολη και την Κρήτη, θα σε έστελνε να σε δει κανένας παπάς. 

Όμως το έθνος δεν εκπλήρωσε το τάμα του. Ένας πανύψηλος ναός του Σωτήρος στα Τουρκοβούνια θα έλαμπε ως και τα νησιά του Σαρωνικού. Και ο Παρθενώνας θα προσκυνούσε ταπεινός τον σταυρό. Η χούντα ανέλαβε μία πρωτοβουλία, συγκεντρώνοντας κάποια εκατομμύρια που εξαφανίστηκαν με ανεξήγητο τρόπο-ο ναός έκανε το πρώτο θαύμα του, πριν καν πέσουν τα μπετά. Ήταν και το τελευταίο. Σήμερα μόνο ένας σύλλογος θυμάται το «Τάμα του έθνους». Ευκαιρία να το θυμηθούμε όλοι.

Με εντολή Σαμαρά, 17 ολόκληρα εκατομμύρια ευρώ (17.000.000) που προέρχονται από μίζες, θα διατεθούν για την υγεία και την παιδεία. Φτωχοί συμπολίτες μας θα χειρουργηθούν, σχολεία θα συντηρηθούν, τυφλά παιδιά θα έχουν πρόσβαση σε υπολογιστή. «Εντολή Σαμαρά». Κάτι σαν «Χαμόγελο του Παιδιού», αλλά για ολόκληρη τη χώρα.

 Όμως, να με συγχωρείτε, διαφωνώ. Εγώ θα έδινα τα λεφτά για το «Τάμα του Έθνους». Και σπεύδω να εξηγηθώ:

Η διάθεση των δεκαεπτά εκατομμυρίων (17.000.000) στην υγεία και στην παιδεία πέρα από το «αντί στεφάνων» μου θυμίζει κάτι γιαγιάδες στα μνήματα που σου προσφέρουν κόλλυβα για τη ψυχή του μακαρίτη. Είναι μίζερη ως κίνηση και επικοινωνιακά ανεπαρκής, με το ένα πόδι στη σφαίρα της γκάφας:


Πρώτον, επειδή ο εξουθενωμένος πολίτης, βλέπει να του δίνουν κάτι από τα στοιχειώδη που δικαιούται, με τη χρήση ενός αμελητέου ποσοστού από μαύρο χρήμα, το οποίο βγήκε στην καμπούρα του. 

 Δεύτερον, επειδή οι μίζες της Siemens μαυρίζουν σε εξωτικούς παραδείσους και ζεσταίνουν τις τσέπες ανθρώπων που υψώνουν το δάχτυλο και τη φωνή. 

Και τρίτον, επειδή όταν σε έχουν γδάρει με τους φόρους, δεν δικαιούνται να σου πετάνε 17 εκατ. στο άδειο τραπέζι σου. Είναι χυδαίο. Και γελοίο.
Αντιθέτως, το «Τάμα του έθνους» θα καλύψει τις ίδιες ανάγκες και με το παραπάνω. 
Υγεία; Φυσικά. Αφού ούτως ή άλλως με θαύμα και προσευχή πορεύεσαι αν σου κάτσει η στραβή. 
Παιδεία; Και το τριφασικό ρεύμα μέσα από το ράσο του παπά περνάει.  
Εννοείται ότι θα αναβαθμιστεί και η προνομιακή σχέση που διατηρούμε με την Παναγία. 
Φυσικά θα κινηθεί κάπως το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, θα δουλέψουν άνθρωποι. Ο ναός του Σωτήρος. Kαι θα μένει αδιευκρίνιστο, φλου, σε ποιον ακριβώς είναι αφιερωμένος.

Δεν υπάρχουν σχόλια: