ΥΓΕΙΑ - ΚΟΙΝΩΝΙΑ - ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Η δυστοπία πίσω από την Αντζελίνα

Toυ Χάρη Σαββίδη 

Η επιλογή της Αντζελίνα Τζολί να δημοσιοποιήσει την απόφασή της να προχωρήσει σε προληπτική μαστεκτομή κυριαρχεί στην ειδησεογραφία διεθνώς. Χαρακτηριστική του ενδιαφέροντος που προέκυψε και στην Ελλάδα ήταν η προχθεσινή βραδινή τηλεοπτική ζώνη, όταν δύο κατ' εξοχήν πολιτικές εκπομπές ασχολήθηκαν με το θέμα.

Δυστυχώς, όμως, λίγες Ελληνίδες θα έχουν τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουν την αιματολογική έρευνα, που οδήγησε την όμορφη ηθοποιό σε αυτή την απόφαση. Όχι επειδή δεν υπάρχει η ενημέρωση ή η επιστημονική δυνατότητα, αλλά επειδή το κόστος είναι εξαιρετικά υψηλό (2.500 - 3.000 ευρώ) και δεν καλύπτεται από τον ΕΟΠΥΥ.

Σε συνθήκες βιβλικής καταστροφής για την ελληνική οικονομία, είναι προφανώς εξαιρετικά δύσκολο τα ασφαλιστικά ταμεία να αναλάβουν ένα τόσο υψηλό κόστος. Η πραγματική αιτία, όμως, που κάποιες γυναίκες θα πεθάνουν φέτος στην Ελλάδα από καρκίνο του μαστού είναι η παγκόσμια επικράτηση των νεοφιλελεύθερων μεθόδων.

Το συγκεκριμένο τεστ αφορά δύο ελαττωματικά γονίδια που απομονώθηκαν στα μέσα της δεκαετίας του '90 από την εταιρεία Myriad Genetics. Πρόσφατα, δευτεροβάθμιο δικαστήριο των ΗΠΑ επέτρεψε στην εταιρεία να θεμελιώσει δικαιώματα ευρεσιτεχνίας για τα δύο γονίδια και να διατηρήσει το μονοπώλιο στο συγκεκριμένο τεστ. Αποτέλεσμα είναι η τιμή να ξεπερνά διεθνώς τα 3.000 δολάρια.

Η εταιρεία αναμένεται να αντιμετωπίσει σύντομα σε αμερικανικό δικαστήριο ενώσεις ιατρών και ασθενών, που αρνούνται ότι μπορεί κάποιος να αποκτήσει «πατέντα» σε γονίδια. Από την πλευρά της η Myriad Genetics υποστηρίζει ότι ήδη ένα στα πέντε γονίδια προστατεύονται από κάποια «πατέντα» και αναρωτιέται πώς αλλιώς θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει έρευνα 500 εκατ. δολ.

Η απάντηση είναι απλή: 

Το Δημόσιο θα έπρεπε να χρηματοδοτεί τέτοιες έρευνες. Προφανώς και δεν χρειάζεται χρηματικό κίνητρο προκειμένου ένας επιστήμονας να ασχοληθεί με την έρευνα, πόσο μάλλον ένας γιατρός. Αρκεί ο όρκος του Ιπποκράτη. Εφόσον αυτό δεν ισχύει, δεν αξίζει κάποιος να είναι γιατρός. Το σύστημα κατοχύρωσης ευρεσιτεχνιών επιβάλλεται από το νεοφιλελευθερισμό μόνο για να επιτρέπει στις πολυεθνικές εταιρείες να θησαυρίζουν.

Δεν είναι βέβαια μόνο ο κλάδος της υγείας. Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα κατατέθηκε μήνυση κατά της Monsanto, μετά από διεθνή εκστρατεία που συγκέντρωσε 5 εκατομμύρια υπογραφές. Ο λόγος είναι η επιμονή της εταιρείας να απαιτεί από φτωχούς μικροκαλλιεργητές ετήσια δικαιώματα για τη χρησιμοποίηση σπόρων που η ίδια έχει γενετικά μεταλλάξει. Ολόκληρες χώρες καταλήγουν να εξαρτούν την αγροτική παραγωγή τους από την πολυεθνική και να της πληρώνουν λύτρα για να μπορούν να τραφούν!

Εξίσου καταστροφική και παράλογη είναι η προσπάθεια να ιδιωτικοποιηθεί το νερό. Στα περισσότερα παραδείγματα διεθνώς, το εγχείρημα κατέληξε σε ασύδοτη κερδοσκοπία και πλήρη αποτυχία για το κοινωνικό σύνολο. Δεν είναι τυχαίο ότι οι εταιρείες ύδρευσης είναι από τις πρώτες που επιστρέφουν στον έλεγχο της κοινωνίας, σε όσες περιπτώσεις οι πολίτες νικούν τις αγορές και ξαναπαίρνουν τις ζωές τους στα χέρια τους.

Ο παραλογισμός και τα αδιέξοδα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών αναδεικνύονται ξεκάθαρα από την παγκόσμια κρίση που αυτές προκάλεσαν. Ακόμα και σήμερα, όμως, οι καταστροφικές αυτές πολιτικές συνεχίζουν να προωθούνται, διεισδύοντας σε σφαίρες που δεν είχαν καταφέρει να αγγίξουν στο παρελθόν. Απειλούν, έτσι, να μετατρέψουν τη γνώση και τους φυσικούς πόρους σε μηχανισμούς υποδούλωσης των ανθρώπων, οικοδομώντας την απόλυτη δυστοπία.