"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Κρίτων… άκριτος

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ

«Είναι ευκολότερο να πολεμάς για τις αρχές σου παρά να ζεις σύμφωνα με αυτές», είχε πει νομίζω ο Αντλερ, και το επιβεβαίωσε ο νεαρός φέρελπις ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ Κρίτων Αρσένης, που αποχώρησε από το κόμμα του αλλά κρατά την χρυσοφόρα θέση του έλληνα ευρωβουλευτή. 
Ο κ Αρσένης κατέκτησε την επίζηλη θέση του στους καιρούς της νεφελώδους νεοτερικότητας Παπανδρέου, όπου όποιος είχε οικολογικές ανησυχίες (λέγε με Μπιρμπίλη), αυτομάτως καταλάμβανε υψηλό οφίκιο στην αξιακή πυραμίδα των αξιωματούχων-φίλων του πρίγκηπος Γιώργου.

Συνετέλεσε φυσικά και το ότι ήταν γιος της Μαρίας Αρσένη, ενός ικανού κομματικού στελέχους, παπανδρεϊκής υφής, η οποία επί 30ετία έκανε… καριέρα ΠΑΣΟΚ! Νομάρχης Πιερίας, Γ.Γ. Νέας Γενιάς, περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας, υφυπουργός Παιδείας, υφυπουργός Προεδρίας, βουλευτής, επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας στον οργανισμό Συνεργασίας Ευξείνου Πόντου, πρόεδρος στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Οργανισμού, κ.λπ.

Το πλούσιο βιογραφικό της ακολούθησε και ο γιος της Κρίτων, ο οποίος το εμπλούτισε, μεταξύ άλλων, εργαζόμενος για το υπουργείο Οικονομικών της…Τουρκίας, σύμφωνα με παλιά ιστοσελίδα του ΠΑΣΟΚ, όπου πλέον δεν ανευρίσκεται στην αναζήτηση του google. Συμμετείχε μάλιστα στις διαπραγματεύσεις της γειτονική χώρας με το ΔΝΤ για την πορεία σταθεροποίησης της οικονομίας της (σ.σ. Ουδέν μεμπτόν, αφού άτομα υψηλής ειδίκευσης και διεθνιστικών αντιλήψεων, δεν υποχρεούνται να κατατρύχονται από παλιομοδίτικες εθνοκεντρικές αναστολές στην επαγγελματική τους ανέλιξη - και δεν το λέω καθόλου ειρωνικά).

Κατά τη θητεία του ως ευρωβουλευτής, η προσήλωσή του στο αντικείμενό του υπήρξε παροιμιώδης. Εντυπωσιακή ήταν η ερώτησή του στο ευρωκοινοβούλιο, με την οποία ζητούσε να σταματήσουν οι έρευνες για πετρέλαιο στην Ελλάδα, επειδή θα ενοχλούντο τα δελφίνια και οι φάλαινες! Είχε υποστηρίξει συγκεκριμένα: «οι σεισμικές έρευνες με σόναρ, οι οποίες θα διεξάγονται καθ’ όλη τη διάρκεια του εικοσιτετραώρου για ένα τρίμηνο, ενδέχεται να θέσουν σε κίνδυνο τα κητώδη, όπως τα δελφίνια και οι φάλαινες, ενώ είναι πιθανό να παρατηρηθούν μαζικοί ξεβρασμοί τους στις ακτές».

Το θέμα Κρίτων δεν θα μας απασχολούσε αν δεν ανέδυε μια κυνικότητα, γνωστή μεν στην πολιτική σκηνή και την πολιτική μας ιστορία, αλλά δυσάρεστη όταν προέρχεται από έναν νέο πολιτικό.  

Δεν συμφωνεί με την ιδιωτικοποίηση του νερού της Θεσσαλονίκης, των κερδοφόρων δημοσίων επιχειρήσεων, την πώληση δημόσιας γης, αρχαιολογικών χώρων και νησιών, την απορύθμιση της νομοθεσίας και τον ευτελισμό της λειτουργίας του ΥΠΕΚΑ, όπως γράφει.
Υπέροχη διαφωνία, αλλά δεν συνοδεύεται από μια υπέροχη πράξη. Να παραδώσει την έδρα, να στερηθεί τα πολυτελή οφίκια που του παρέχει η ακριβοθώρητη έδρα των Βρυξελλών, και να στοιχηθεί με την κοινωνία των πολιτών, από την οποία λέει πως προέρχεται και στην οποία απευθύνεται, ως ίσος προς ίσον, ως ένας από όλους, παλεύοντας για κοινά οράματα που τον συνεγείρουν.

Ο κ. Αρσένης δεν έχει καν το επιχείρημα που θα είχε κάποιος βουλευτής της ελληνικής Βουλής, ότι παραμένει την έδρα του για να μην προδώσει τους ψηφοφόρους που τον τίμησαν με την εμπιστοσύνη τους και του έδωσαν εντολή να υπερασπιστεί τα συμφέροντά τους.  
Αν ασχολείτο με το κόμμα του (με το οποίο δεν είχε καμιά σχέση και στο οποίο απλώς εντάχτηκε το 2009 για να πάρει το χρίσμα του ευρωβουλευτή…), θα ήξερε ότι δύο βουλευτές έδωσαν το τίμιο παράδειγμα και παραιτήθηκαν από την έδρα τους, την οποία και παρέδωσαν στο κόμμα τους, αφού αυτό δεν τους εξέφραζε. Πρόκειται για τους κ Γ. Φλωρίδη του Κιλκίς και Έκτορα Νασιώκα της Λάρισας, οι οποίοι με την παραίτησή τους έδωσαν αναμφισβήτητο ηθικό περιεχόμενο στις καταγγελίες τους.
Τι ηθικό περιεχόμενο δίνει στην καταγγελία του δίνει ο νεαρός ευρωβουλευτής με την κυνική, και αγωνιστικώς ψευδεπίγραφη, στάση του;  


Απλώς συμβάλει και αυτός (και γι’ αυτό μας απασχολεί) στη ραγδαία απαξίωση της πολιτικής, επικαλούμενος μάλιστα ως άλλοθι την κοινωνία των πολιτών - ένα βολικό άλλοθι που του εξασφαλίζει για ένα ακόμη χρόνο πλουσιοπάροχες αποδοχές, σε μια θέση που δεν του ανήκει.

Δεν υπάρχουν σχόλια: