«Ο κόσμος το ’χει τούμπανο…»

Tου Σεραφειμ Κωνσταντινιδη

serkon@otenet. gr

Η ιστορική φράση «και η πτώχευσις θέλει την τέχνη της» αναφερόταν στον Χαρίλαο Τρικούπη και αποδίδεται στον Ανδρέα Συγγρό, στον οποίο η τότε κυβέρνηση είχε αναθέσει να εξασφαλίσει παρασκηνιακά νέα δάνεια ώστε να αποφευχθεί η επιβολή του διεθνούς ελέγχου που επιδίωκαν οι μεγάλες δυνάμεις και κυρίως η Γερμανία. «Να αποκρούσητε την ιδέα παντός ελέγχου» ήταν η οδηγία στον τραπεζίτη - ευεργέτη, ο οποίος γράφει στα Απομνημονεύματά του (Εστία: Νέα Ελληνική Βιβλιοθήκη): «Ενεθυμήθην την Χιακήν παροιμίαν λέγουσαν ο κόσμος τώχει τούμπανο κ’ εμείς κρυφό καμάρι και εσκεπτόμην πώς είναι δυνατόν η ελληνική Κυβέρνησις να ελπίζη την αποφυγήν του ελέγχου.»

Κι όμως, η καλλιέργεια ψευδαισθήσεων ως κυβερνητική πολιτική ισχύει και στην εποχή μας. Και η σημερινή κυβέρνηση πίστευε πριν από λίγους μήνες ότι το 2012 η ελληνική οικονομία θα εισερχόταν στην ανάπτυξη και το Δημόσιο θα δανειζόταν από τη διεθνή αγορά! Αλλωστε, από το προηγούμενο καλοκαίρι είχε λάβει μέτρα για τη δημιουργία συνθηκών ανάκαμψης, όπως η απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων. Το δημοσιονομικό πρόβλημα αντιμετωπιζόταν δραστικά με την αξιοποίηση της πληροφορικής και οι φοροφυγάδες (γιατροί και άλλοι) θα αναλάμβαναν το κόστος που τους αναλογούσε.

Μόλις πριν από τρεις εβδομάδες, τα προβλήματα είχαν σχεδόν λυθεί. Το «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015» ήταν ενθουσιώδες. Είχαμε «διεκδικήσει και πετύχαμε να διασφαλίσουμε καλύτερους όρους αποπληρωμής του δανείου, αλλάζοντας τα δεδομένα για ολόκληρη την Ευρωζώνη»!

Και μετά αποκαλυπτόταν «μυστική συνάντηση», ώστε να βρεθεί μια λύση καθώς δεν μπορούμε να δανειστούμε το 2012-13. Παρά τη μείωση δαπανών για μισθούς και συντάξεις αυξάνεται το έλλειμμα αλλά και το χρέος. Επίσης διαπιστώσαμε ότι η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής με επικοινωνιακά μέσα δεν είναι εφικτή. Οι φωστήρες της πληροφορικής έχουν δυσκολίες ακόμα και να παραλάβουν τις φορολογικές δηλώσεις!

Οσον αφορά το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων που τόσο ταλαιπώρησε τους πολίτες και την κοινωνία με τις απεργίες, δεν υπάρχει! Τα φορτηγά κινούνται με το ίδιο καθεστώς, αλλά και η κατάργηση της ελάχιστης αμοιβής των μηχανικών δεν είναι εφικτή. Αν εύπιστος μηχανικός θέλει να εισπράξει μικρότερη από την ελάχιστη αμοιβή, πρέπει να πληρώσει τον φόρο που αντιστοιχεί στην ελάχιστη και να δικαιολογήσει γιατί αρκείται σε λιγότερα…

Κατά συνέπεια, δεν είναι καθόλου περίεργο ότι το χρεοκοπημένο κράτος δεν επιχείρησε ούτε μία προσπάθεια αποκρατικοποίησης. Δεν ήταν αυτός ο στόχος. Αντίθετα, αυξάνεται το βάρος του Δημοσίου στην οικονομία, καθώς ο ιδιωτικός τομέας συρρικνώνεται από την ύφεση!

Το δημοσιονομικό πρόβλημα δεν είναι οικονομικό, είναι πρόβλημα εξουσίας. Οι δαπάνες και τα έσοδα του κράτους αντικατοπτρίζουν τις σχέσεις εξουσίας και τις προτεραιότητες της πολιτικής που εφαρμόζεται. Της πολιτικής των ψευδαισθήσεων.