Του ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ
Αν µη τι άλλο έχουν χιούμορ ή, εν πάση περιπτώσει, σαρκαστική διάθεση. Η μία ΜΚΟ λέγεται « Καταπολεμήστε την ατιμωρησία». Η άλλη «Δεν υπάρχει ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη».
Η κ. Καϊλή εμφανίστηκε για τελευταία φορά δημοσία ως αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου για να υπερασπιστεί το αδικημένο και κατατρεγμένο Κατάρ. Εκεί γίνονται κάθε μέρα άλματα στην προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων. Αλματα που ούτε καν μπορούν να τα φαντασθούν οι ευρωπαϊκές χώρες.
Ακολουθούν σκηνές από ανοιχτές βαλίτσες γεμάτες με χαρτονομίσματα. Οι βελγικές αρχές είναι αρκετά διακριτικές ώστε να στερήσουν το φιλοθέαμον κοινό με φωτογραφίες τής ωραίας Ελληνίδας δεμένης με χειροπέδες. Για θυμηθείτε την εικόνα του καταπονημένου Στρος-Καν. Εδώ μόνον «τούβλα» με ευρώ.
Δεν έγινε και τίποτε το φοβερό. Η κ. Καϊλή, που λέει ο λόγος, δεν έκανε τίποτε διαφορετικό απ’ αυτό που κάνει η Παρί Σεν Ζερμέν, η οποία παίζει με τον λογότυπο των αερογραμμών του Κατάρ στη φανέλα της. Πήρε κάποια χρήματα για να διαφημίσει το εμιράτο, το οποίο στο κάτω κάτω το επέλεξε η FIFA για τη διεξαγωγή του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου.
Το επισκέφθηκε ο Μακρόν, για να παρακολουθήσει τους αγώνες της Γαλλίας .
Τίποτε δεν προσφέρεται δωρεάν σ’ αυτήν τη ζωή. Το θέμα είναι να μην υποτιμάς τον εαυτό σου και τις δυνατότητές σου. Και η Καϊλή φαίνεται ότι πέτυχε την κατάλληλη τιμή. Αν οι κατηγορίες αποδειχθούν, εννοείται.
Το θέµα δεν είναι η αξιολόγηση του πολιτικού προσωπικού της χώρας μας και της Ευρώπης. Ακούγοντας πρόσφατα τον κ. Κωνσταντινόπουλο στον ΣΚΑΪ να μάχεται εναντίον της κοινής λογικής υπέρ της κοινής ανοησίας, σκεφτόμουν πως θα πρέπει να επινοήσουμε έναν τρόπο συμπληρωματικό της αξιολόγησης που προσφέρει η κάλπη. Ο άνθρωπος υποστήριζε στα σοβαρά πως το ΠΑΣΟΚ θα μπορεί να κάνει κυβέρνηση από την πρώτη Κυριακή των εκλογών.
Το θέμα δεν περιορίζεται στη διαφθορά της κ. Καϊλή και των συνενόχων της. Τέκνο μιας εποχής που πίστευε με θρησκευτική ευλάβεια πως αν «πιάσεις την καλή» τίποτε δεν μπορεί να σε αγγίξει, έπεσε θύμα του καθ’ όλα δικαιολογημένου ναρκισσισμού της. Ηξερε πως οι εμίρηδες αγαπάνε τον χρυσό και ανέλαβε τον ρόλο του χρυσού.
Είναι η κορυφή του παγόβουνου;
Ως πού φτάνουν οι διακλαδώσεις του Qatargate;
Πόσοι άλλοι συμμετέχουν σ’ αυτό;
Ως πότε η Ευρώπη θα πέφτει απ’ τα σύννεφα χωρίς να σπάει το κεφάλι της;
Πώς είναι δυνατόν να μη βλέπουν ότι...
το πρόβλημα δεν είναι η κ. Καϊλή, η πολιτική και ποινική της απαξία.
Το πρόβλημα είναι ότι η Ευρώπη υφίσταται έναν υβριδικό πόλεμο από καθεστώτα που εχθρεύονται τον πολιτισμό της. Και αυτό η Γηραιά φοβάται να το παραδεχθεί, για να μην παραδεχθεί τα λάθη δεκαετιών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου