Για ποιό λόγο επισκέφθηκε ο κύριος Μητσοτάκης τους ομογενείς μας στην Αλβανία, στη Βόρεια Ήπειρο;
Μήπως για να τους μετρήσει, να δει πόσοι απέμειναν; Για να καταλάβει πώς ενώ στις πρώτες εκλογές στην Αλβανία μετά την κατάρρευση του Αλία το 1991, η ομογένεια έστειλε στην αλβανική βουλή πέντε βουλευτές με τους μειονοτικούς συνδυασμούς και άλλους δέκα τρεις με τα άλλα κόμματα, δηλαδή συνολικά δέκα οκτώ, στις τελευταίες εκλογές εκλέχθηκαν συνολικά μόνον δύο βουλευτές, ενδεικτικό του μεγέθους της συρρίκνωσής της; Ή μήπως πήγε να μαζέψει τα συντρίμμια της πολιτικής του πατρός του αλλά και της Ν.Δ. για τους ομογενείς στη Βόρεια Ήπειρο;
Ήταν πάλι Χριστούγεννα του 1989 όταν ο κύριος Σαμαράς ως ΥΠΕΞ της οικουμενικής κυβέρνησης Ζολώτα, χρησιμοποίησε τη θρησκεία ως πολιτικό μέσον για να ενεργοποιήσει την «ελληνική χριστιανική μειονότητα» της Αλβανίας, προκειμένου να αποσταθεροποιηθεί το καθεστώς Αλία το οποίο ήδη κατέρρεε, ώστε να φανεί αρεστός στις ΗΠΑ. Ακολούθησαν για τον ίδιο σκοπό, επισκέψεις του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και του Αντώνη Σαμαρά με εθνικούς χορούς και τραγούδια προκαλώντας τεράστιο κύμα φυγής ομογενών στη χώρα μας. Με αποτέλεσμα να απομειωθεί πληθυσμιακά η ελληνική μειονότητα της Β. Ηπείρου και να αποδυναμωθούν τα εθνικά μας ερείσματα εκεί.
Το 1992 η ελληνική κυβέρνηση, με πρωθυπουργό πάλι τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και ΥΠΕΞ τον Αντώνη Σαμαρά, είχε αξιώσει, με αφορμή τις εξελίξεις στη Γιουγκοσλαβία και το μελλοντικό καθεστώς του Κοσσόβου, «να υπάρξουν ενιαίες αρχές για την αντιμετώπιση ομοειδών περιπτώσεων που αναδεικνύονται από την γιουγκοσλαβική κρίση» και συγκεκριμένα ζήτησε οποιοδήποτε καθεστώς προβλεφθεί για το Κόσσοβο, δηλαδή αυτονομία, ανεξαρτησία ή προσάρτηση στην Αλβανία, να ισχύσει και για τους Έλληνες της Β. Ηπείρου, χαρακτηρίζοντας τις δύο περιπτώσεις ως «ομοειδείς».
Η εξέλιξη;
Το Κόσσοβο αποσπάστηκε από τη Σερβία με τη συνδρομή των Νατοϊκών δυνάμεων, έχει ανακηρύξει την ανεξαρτησία του ως “Δημοκρατία του Κοσσόβου” το 2008, προστατεύεται μάλιστα από μια νατοϊκή δύναμη την KFOR και προαλείφεται να ενταχθεί στην Ε.Ε. με τη συναίνεση μάλιστα και της Αθήνας στα πλαίσια της ένταξης των Δυτικών Βαλκανίων ενώ αντίθετα οι Έλληνες της Β. Ηπείρου συνεχίζουν να τελούν υπό διωγμό και πληθυσμιακά έχουν συρρικνωθεί σε μέγιστο βαθμό. Να μη ξεχνάμε ότι ο Αντώνης Σαμαράς, έγινε πρωθυπουργός της χώρας το 2012 και ουδέποτε έθεσε ξανά το θέμα των «ομοειδών περιπτώσεων».
Σήμερα, ενώ οι ομοεθνείς μας τελούν υπό συνεχή διωγμό, η Αθήνα τάσσεται αναφανδόν υπέρ της ένταξης της Αλβανίας στην ΕΕ, μάλιστα είναι χαρακτηριστικό ότι η καταπιεστική πολιτική των Τιράνων άρχισε να γίνεται εντονότερη μετά τη χορήγηση του καθεστώτος της υποψήφιας προς ένταξη χώρας στην Ε.Ε. με την ελληνική συναίνεση. Και σαν να μην έφτανε αυτό, στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, η ελληνική πολεμική αεροπορία διασφαλίζει τον εναέριο χώρο της Αλβανίας ενώ πρόσφατα η χώρα μας αναβάθμισε τις διπλωματικές σχέσεις της με το Κόσσοβο και εξετάζει την αναγνώρισή του, πολιτική που αντιφάσκει με τον παράνομο χαρακτήρα της “Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου”.
Δαπανήθηκε ένα τεράστιο διπλωματικό κεφάλαιο για την ονοματοθεσία της ΠΓΔΜ, επιδείχθηκε τεράστια ευαισθησία και αγνοήθηκε, ίσως γιαυτό, η εθνική καταστροφή που συντελείται τα τριάντα τελευταία χρόνια με την εγκατάλειψη των πατρογονικών εστιών στη Β. Ήπειρο.
Εστιάζονται οι εθνική κίνδυνοι μόνον προς ανατολάς για δυνητικές εθνικές απώλειες όταν αυτό συντελείται ήδη προ πολλού στην Αλβανία ακριβώς δίπλα στα σύνορά μας. Μια χώρα ανύπαρκτη στρατιωτικά που το μέλλον της εξαρτάται από την Αθήνα, μας αντιμετωπίζει με περισσό θράσος, ούτε καν το συνυποσχετικό για την οριοθέτηση της ΑΟΖ κατορθώσαμε να υπογράψουμε.
Γιατί όλα αυτά;
Διότι αυτά προτάσσουν οι υποβολείς της εξωτερικής μας πολιτικής. Προστατεύουν την Αλβανία, όπως και το Κόσσοβο, το τελευταίο μάλιστα και με έμπρακτα μέσα ενώ προωθούν την ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο για να μπορούν να διεισδύουν στην ευρύτερη περιοχή, όπως και συμβαίνει.
Με ποιό τρόπο υποδέχτηκε η πολιτική ηγεσία της Αλβανίας τον πρωθυπουργό της χώρας μας;
Ο Έντι Ράμα, παριστάμενος στην υπογραφή της σύμβασης για την προμήθεια από την Τουρκία τριών UAV τύπου Bayraktar, την προηγουμένη μόλις της αφίξεως του κυρίου Μητσοτάκη στην Αλβανία, είπε, μεταξύ άλλων, ότι «το ευχαριστώ δεν είναι αρκετό για τον φίλο μου Ερντογάν» και πρόσθεσε πως «είμαστε υπερήφανοι που είμαστε στην ίδια πλευρά και στρατηγικοί εταίροι με την Τουρκία».
Πώς αντέδρασε την επομένη ο κύριος Μητσοτάκης;
Απευθυνόμενος στους ομογενείς μας στη Χειμάρρα, τους αποκάλεσε “γέφυρα φιλίας μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας”, αντί...
ως αιτία ρήξης λόγω της εθνοκτονίας που συντελείται με ποικίλους τρόπους εκεί σε βάρος των ομογενών μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου