Του Γιώργου Κράλογλου
Αν, η Ν.Δ., δεν πληρώνει "κάρμα", για τον ανταγωνισμό της με το ΠΑΣΟΚ, στον κρατισμό, πώς να εξηγήσεις το πόσο μούσκεμα τα έκανε και στην ενέργεια.
Εάν δεν πρόκειται για μεταφυσικό κάρμα..., τι συμβαίνει και στη σημερινή κυβερνητική θητεία της η Ν.Δ. σχεδιάζει επιδότηση τιμών ενέργειας και προς τις ενεργοβόρες και μη βιομηχανίες, υψηλής και μέσης τάσης, (πάρα πολύ σωστά, ως τελική λύση, κατά την άποψή μας) αντί της πτώσης και της σταθεροποίησης των τιμών ηλεκτρικού πολύ κάτω από τα 200 ΜWh, όπως και κατάφεραν σχεδόν οι πάντες στην Ε.Ε. ή στις γειτονικές μας βαλκανικές χώρες (με πρωτιά πάντα η Βουλγαρία).
Έχουμε ή δεν έχουμε πηγές ενέργειας και δίκτυα (μετά το οριστικό "πάγωμα" της παραγωγής ρεύματος από λιγνίτες) ικανά να μας επιτρέπουν ανταγωνιστικό κόστος παραγωγής και τιμών, όπως τα βαλκανικά και ευρωπαϊκά δίκτυα;
Και αν έχουμε πώς συμβαίνει και είδαμε Ανάσταση..., με τιμές στα 190 ευρώ τη MWh, όταν η Ευρώπη σταθεροποιείται ήδη στα 100 ευρώ πάνω κάτω;
Αν δεν έχουμε, ας μας δοθούν εξηγήσεις τι μας συμβαίνει, με τη νεοφιλελεύθερη Ν.Δ. και δεν καταφέραμε (στα πάνω από δύο χρόνια διακυβέρνησης) να διασφαλιστούμε από τα δίκτυα με υδροηλεκτρικά μας, τον ήλιο μας και τους αέρηδες..., όχι μόνο περιμένοντας την πανδημία αλλά και για να φτηνύνουμε, έτσι και αλλιώς, την ενέργεια αναλαμβάνοντας τον πολιτικά πολυπόθητο ρόλο του ενεργειακού πρωταγωνιστή στα Βαλκάνια... Ρόλο (ας σημειωθεί αυτό) που η Ν.Δ. πρώτη τον οραματίστηκε το 1976-77, μετά από τις επαφές και τις κουβέντες της στη Μόσχα (για όσους το ξέχασαν...).
Γυρίζοντας πίσω, ας αφήσουμε στην άκρη τη χούντα και τους οραματισμούς της να λύσει και το ενεργειακό πρόβλημα με τα (μη ιδιαιτέρως κερδοφόρα -λόγω υπερβολικού βάθους-) αντίκλινα πετρελαίου του Πρίνου στην Καβάλα και την ευρύτερη θαλάσσια και χερσαία περιοχή. Χούντα ήταν και ό,τι ήθελε έλεγε...
Ας αφήσουμε στην άκρη και το ΠΑΣΟΚ. Ας πούμε πως δεν ήξερε τι έλεγε και στα ενεργειακά, από το καλημέρα της μεταπολίτευσης, μέχρι και στο τι έκανε κατά την 25ετή διακυβέρνησή του. ΠΑΣΟΚ ήταν θα μου πείτε και αντί να λύσει το ενεργειακό έριξε το βάρος στις πελατειακές του σχέσεις φορτώνοντας στη ΔΕΗ υπεράριθμο προσωπικό, στην περιφέρεια, με πρόσχημα τη λιγνιτκή ανάπτυξη και επενάσταση... του τόπου, για αξιοποίηση του υπεδάφους της κρατικής περιουσίας, ενάντια... στις εισαγωγές σε ενέργεια, όπως έσκουζε η ντουντούκα με τα πατριωτικά για τον κρατισμό και τον ψευτοσοσιλαισμό της δικής του περιόδου.
Ας αφήσουμε στην άκρη και το χοντρό αμερικάνικο παιχνίδι με την προσπάθεια να ανακοπεί η κάθοδος Πούτιν στα Βαλκάνια και στο Αιγαίο (με τους αγωγούς φυσικού αερίου) που οδήγησε σε χάσιμο χρόνου το 2007 και 2008, από την πλευρά της τότε κυβέρνησης της Ν.Δ., όταν νόμιζε πως θα αρπάξει την ευκαιρία Πούτιν για τον ρόλο της Ελλάδας στις ενεργειακές ανακατατάξεις στα Βαλκάνια που, υποτίθεται θα έλυναν αυτόματα και το εγχώριο ενεργειακό κενό.
Ας αφήσουμε τέλος και τα προσκυνήματα στον Πούτιν, το 2015-2016, από την κυβέρνηση της αριστεράς και της προόδου..., με τους τότε κυβερνητικούς παράγοντες, που επισκέφθηκαν και την Αγία Πετρούπολη να επιμένουν ότι πήγαν στο Λένινγκραντ..., μιας και ούτε κατάλαβαν ποιο είναι το ενεργειακό μας πρόβλημα και τι να ζητήσουν από τον Πούτιν, χωρίς να στενοχωρήσουν και τους Αμερικάνους...
Να τα αφήσουμε όλα αυτά και να μείνουμε διαχρονικά στη Ν.Δ. της φιλελεύθερης ιδεολογίας και στη συμβολή της στο πάντα υπαρκτό ενεργειακό μας κενό.
Ποιο ήταν το φιλελεύθερο παρόν της φιλελεύθερης Ν.Δ. σε μια πραγματικά ανοικτή ενεργειακή οικονομία (όπως ζητούσαν και δανειστές και Κομισιόν) μακριά από τα τότε ως τώρα κρατικά μονοπώλια, τα υποταγμένα στον εργατοπατερισμό της κομματικής καθοδήγησης, που βεβαίως και ευνόησε την παράδοση και αυτού του σκέλους της οικονομίας σε συμφέροντα και εισαγωγές;
Αν, η Ν.Δ., δεν πληρώνει "κάρμα", για τον ανταγωνισμό της με το ΠΑΣΟΚ, στον κρατισμό, πώς να εξηγήσεις το πόσο μούσκεμα τα έκανε και στην ενέργεια.
Εάν δεν πρόκειται για μεταφυσικό κάρμα..., τι συμβαίνει και στη σημερινή κυβερνητική θητεία της η Ν.Δ. σχεδιάζει επιδότηση τιμών ενέργειας και προς τις ενεργοβόρες και μη βιομηχανίες, υψηλής και μέσης τάσης, (πάρα πολύ σωστά, ως τελική λύση, κατά την άποψή μας) αντί της πτώσης και της σταθεροποίησης των τιμών ηλεκτρικού πολύ κάτω από τα 200 ΜWh, όπως και κατάφεραν σχεδόν οι πάντες στην Ε.Ε. ή στις γειτονικές μας βαλκανικές χώρες (με πρωτιά πάντα η Βουλγαρία).
Έχουμε ή δεν έχουμε πηγές ενέργειας και δίκτυα (μετά το οριστικό "πάγωμα" της παραγωγής ρεύματος από λιγνίτες) ικανά να μας επιτρέπουν ανταγωνιστικό κόστος παραγωγής και τιμών, όπως τα βαλκανικά και ευρωπαϊκά δίκτυα;
Και αν έχουμε πώς συμβαίνει και είδαμε Ανάσταση..., με τιμές στα 190 ευρώ τη MWh, όταν η Ευρώπη σταθεροποιείται ήδη στα 100 ευρώ πάνω κάτω;
Αν δεν έχουμε, ας μας δοθούν εξηγήσεις τι μας συμβαίνει, με τη νεοφιλελεύθερη Ν.Δ. και δεν καταφέραμε (στα πάνω από δύο χρόνια διακυβέρνησης) να διασφαλιστούμε από τα δίκτυα με υδροηλεκτρικά μας, τον ήλιο μας και τους αέρηδες..., όχι μόνο περιμένοντας την πανδημία αλλά και για να φτηνύνουμε, έτσι και αλλιώς, την ενέργεια αναλαμβάνοντας τον πολιτικά πολυπόθητο ρόλο του ενεργειακού πρωταγωνιστή στα Βαλκάνια... Ρόλο (ας σημειωθεί αυτό) που η Ν.Δ. πρώτη τον οραματίστηκε το 1976-77, μετά από τις επαφές και τις κουβέντες της στη Μόσχα (για όσους το ξέχασαν...).
Γυρίζοντας πίσω, ας αφήσουμε στην άκρη τη χούντα και τους οραματισμούς της να λύσει και το ενεργειακό πρόβλημα με τα (μη ιδιαιτέρως κερδοφόρα -λόγω υπερβολικού βάθους-) αντίκλινα πετρελαίου του Πρίνου στην Καβάλα και την ευρύτερη θαλάσσια και χερσαία περιοχή. Χούντα ήταν και ό,τι ήθελε έλεγε...
Ας αφήσουμε στην άκρη και το ΠΑΣΟΚ. Ας πούμε πως δεν ήξερε τι έλεγε και στα ενεργειακά, από το καλημέρα της μεταπολίτευσης, μέχρι και στο τι έκανε κατά την 25ετή διακυβέρνησή του. ΠΑΣΟΚ ήταν θα μου πείτε και αντί να λύσει το ενεργειακό έριξε το βάρος στις πελατειακές του σχέσεις φορτώνοντας στη ΔΕΗ υπεράριθμο προσωπικό, στην περιφέρεια, με πρόσχημα τη λιγνιτκή ανάπτυξη και επενάσταση... του τόπου, για αξιοποίηση του υπεδάφους της κρατικής περιουσίας, ενάντια... στις εισαγωγές σε ενέργεια, όπως έσκουζε η ντουντούκα με τα πατριωτικά για τον κρατισμό και τον ψευτοσοσιλαισμό της δικής του περιόδου.
Ας αφήσουμε στην άκρη και το χοντρό αμερικάνικο παιχνίδι με την προσπάθεια να ανακοπεί η κάθοδος Πούτιν στα Βαλκάνια και στο Αιγαίο (με τους αγωγούς φυσικού αερίου) που οδήγησε σε χάσιμο χρόνου το 2007 και 2008, από την πλευρά της τότε κυβέρνησης της Ν.Δ., όταν νόμιζε πως θα αρπάξει την ευκαιρία Πούτιν για τον ρόλο της Ελλάδας στις ενεργειακές ανακατατάξεις στα Βαλκάνια που, υποτίθεται θα έλυναν αυτόματα και το εγχώριο ενεργειακό κενό.
Ας αφήσουμε τέλος και τα προσκυνήματα στον Πούτιν, το 2015-2016, από την κυβέρνηση της αριστεράς και της προόδου..., με τους τότε κυβερνητικούς παράγοντες, που επισκέφθηκαν και την Αγία Πετρούπολη να επιμένουν ότι πήγαν στο Λένινγκραντ..., μιας και ούτε κατάλαβαν ποιο είναι το ενεργειακό μας πρόβλημα και τι να ζητήσουν από τον Πούτιν, χωρίς να στενοχωρήσουν και τους Αμερικάνους...
Να τα αφήσουμε όλα αυτά και να μείνουμε διαχρονικά στη Ν.Δ. της φιλελεύθερης ιδεολογίας και στη συμβολή της στο πάντα υπαρκτό ενεργειακό μας κενό.
Ποιο ήταν το φιλελεύθερο παρόν της φιλελεύθερης Ν.Δ. σε μια πραγματικά ανοικτή ενεργειακή οικονομία (όπως ζητούσαν και δανειστές και Κομισιόν) μακριά από τα τότε ως τώρα κρατικά μονοπώλια, τα υποταγμένα στον εργατοπατερισμό της κομματικής καθοδήγησης, που βεβαίως και ευνόησε την παράδοση και αυτού του σκέλους της οικονομίας σε συμφέροντα και εισαγωγές;
Ποια η αντίδραση της φιλελεύθερης Ν.Δ. στη "δαιμονοποίηση" της πυρηνικής ενέργειας που θα αντικαθιστούσε τον (τεράστιο και επικερδή) χώρο εισαγωγής ρεύματος από τη βαλκανική μέχρι την τούρκικη παραγωγή;
Ποια η συμβολή της φιλελεύθερης Ν.Δ. στην...
επιτάχυνση των εναλλακτικών μορφών ενέργειας με διαδικασίες αδειοδοτήσης (όπως συμβαίνει και αλλού) αντί των άνευ ιδιαίτερης σημασίας διαγωνισμών;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου