ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΚΑΘΑΡΜΑΤΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Ψιλικατζήδες του μελό

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ

Του Γιώργου Σκαμπαρδώνη

Ποιος είπε ότι αυτό που συμβαίνει είναι εισβολή παράνομων μεταναστών από τον Εβρο και τα νησιά;  

Λάθος. Για έναν απλό συνωστισμό πρόκειται. Οπως γίνεται στα λεωφορεία του ΟΑΣΘ μετά τη λαμπρή καριέρα του πατρός υπουργού, που κληρονομιά του είναι η χαρά όλων των λεωφορειο-κολλητηρτζήδων.

Στο κάτω κάτω το Αιγαίο ανήκει στις αθερίνες και η Ελλάδα στους μετανάστες. Πατρίδες δεν υπάρχουν. Τα λεφτά τα επενδύσαμε έξω, εισπράττουμε τα νοίκια και πουλάμε διεθνισμό της σακούλας εκ του ασφαλούς. Και οφείλουμε όλοι ως ουμανιστές που είμαστε να παραδώσουμε τις οικίες μας στις αφγανές μωρομάνες και να γίνουμε εμείς πρόσφυγες, περιπλανώμενοι Παλαιστίνιοι, στο όνομα του διεθνισμού, ενός κόσμου χωρίς σύνορα, διόδια και Τριώδια. 

Εξάλλου γιατί αγωνιστήκαμε με αίμα, με νύχια και με δόντια για να βγούμε από την κρίση; 

Για να ξαναφτιάξουμε τη χώρα και μετά να τη χαρίσουμε γενναιόδωρα στους Τούρκους, στους Αφγανούς, ή και στους Εσκιμώους, που δεν χρειάζονται και μαγκάλια.  

Το λένε και τα παιδιά της νεολαίας: η καριέρα είναι χολέρα και το να έχεις πατρίδα είναι φασισμός.  

Τώρα γιατί οι διεθνιστές Κουβανοί υπερασπίζονται εθνικιστικά την Κούβα σαν να είναι ιδιοκτησία τους και οι αντιμιλιταριστές σταλινικοί της Βόρειας Κορέας εκσφενδονίζουν πυραύλους κάθε μέρα, υπάρχει απάντηση: οι Κουβανοί δικαιούνται προικώας πατρίδας, ενώ εμείς όχι, ενώ οι πύραυλοι του Κιμ είναι ουμανιστικοί, πρεσβευτές της Ειρήνης. (Ως συνήθως.)

Αυτή είναι η προοδευτική προσέγγιση. Και μπορεί όταν ήταν ο Τσίπρας στην κυβέρνηση να είχε περικυκλώσει το Μαξίμου με κλούβες και ΜΑΤ για να μην περνάει ούτε κουνούπι - μωρομάνα, να έδινε εντολή στα ΜΑΤ να ξυλοκοπούν όσους φώναζαν για το Μακεδονικό, διότι τότε τα κλομπ ήταν προοδευτικά και το ξύλο είχε βγει απ' τον Παράδεισο. Αλλά τώρα, αίφνης, τα ΜΑΤ είναι κακά εκ φύσεως, και τα κλομπ περιέχουν τον διάβολο, είναι δαιμονοποιημένα. Ενώ τα δακρυγόνα που πετούνε οι Τούρκοι, τα καιόμενα κούτσουρα που εκσφενδονίζουν οι εισβολείς στα σύνορα εναντίον των Ελλήνων είναι καλά και άγια, ευεργετικά δώρα εκ του Αλλάχ, ουρανόθεν, γι' αυτό κι εκείνοι που τα πετούν κραυγάζουν εκστασιασμένοι Αλλαχού Ακμπάρ - πού αλλαχού, στα κεφάλια μας πέφτουν.
 

Φαίνεται πως κάποιοι έχουν βαλθεί να ξαναγυρίσουν στο 3%. Είναι βέβαια μια αξιέπαινη προσπάθεια, κάθε μέρα αγωνίζονται να επιστρέψουν στις ρίζες - ενώ η νεολαία τους πάει ακόμα πιο μπροστά: θέλει να πιει όλον τον Βόσπορο, να ζήσει μαζί με όλους τους πρόσφυγες του κόσμου αγκαλιά, να βάλει πεντακόσια άτομα μέσα σε ένα τηλεφωνικό θάλαμο, διότι εκείνο που μετράει είναι η ιδέα κι όχι η αδυσώπητη πραγματικότητα. Να χαρίσει τότε και το κόμμα στους Αφγανούς, εφόσον, αφού δεν μας ανήκει η πατρίδα, γιατί να μας ανήκει το κόμμα, άνευ πατρίδος; 

Διεθνισμός. 

Εξάλλου και ο Ερντογάν υπέρ του διεθνισμού δεν αγωνίζεται;  

Γιατί θέλει να αρπάξει το Αιγαίο, τη Βόρεια Συρία, και τι δουλειά έχει στη Λιβύη;  

Διότι είναι διεθνιστής, δεν αναγνωρίζει εθνικά σύνορα.  

Και είναι απορίας άξιο γιατί το '40 πολεμήσαμε τους Ιταλούς. Κι εκείνοι φρονούσαν κατά των συνόρων, ουμανιστές άνθρωποι, ενώ οι στρατιώτες του Μουσολίνι τι ήταν; Φτωχά παιδιά, προλετάριοι, κατώτερης τάξης, ταλαιπωρημένα και είχαν τη μανούλα τους που τους περίμενε κι άλλοι ήτανε νιόπαντροι, με μωρομάνες στη Φερράρα και με αναμμένες φουφούδες. Γιατί, δηλαδή, τους πολεμήσαμε στα σύνορα και στα βουνά της Ηπείρου; Κι εκείνοι άνθρωποι ήταν, όχι ζώα. Τους πολεμήσαμε διότι υπήρξαμε απάνθρωποι. Και το χειρότερο: πατριώτες.

Κι εφόσον το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια, γιατί τότε η Πίνδος να μην ανήκε στα αγριογούρουνα;  

Δεν ξέρω αν υπάρχει σχετική προφητεία του Παΐσιου ή χρησμός του Παπαδημούλη, ώστε να έχουμε μια σίγουρη, επιστημονική απόκριση. Οπως δεν έχουμε και καμιά σίγουρη απάντηση γιατί οι νεολαίοι που μισούν την Ευρώπη και απεχθάνονται, ως φαίνεται, τον Ελληνισμό δεν περνούνε στην άλλη μεριά, αφού σύνορα δεν υπάρχουν κι αφού ο ουμανισμός εμπνέει τον Ερντογάν που έχει φυλακίσει τη μισή Τουρκία. Και από εκεί καλά είναι αφού όλοι είμαστε πολίτες του κόσμου και δεν υπάρχουν φράχτες και θρησκείες και μπούρκες και στρατοκρατίες και στο κάτω κάτω ο μπακλαβάς στην Τουρκία είναι φτηνότερος. Αν τους εμποδίσουν οι γείτονες ας κάνουνε ένα ηρωικό ντού κι αυτοί στα σύνορα, να περάσουνε απέναντι να βοηθήσουνε τους κατατρεγμένους που κουβαλάνε οι Τούρκοι με στρατιωτικά τα τζιπ στον Εβρο για να εισβάλουν παράνομα στην Ελλάδα - εξάλλου τα τουρκικά τζιπ είναι καλά, φιλειρηνικά και προοδευτικά, όχι όπως τα κακά ελληνικά. 

Τουτέστιν τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι εκτός από τον Ευρω-κομουνισμό υπάρχει και ο Εβρο-κομουνισμός. (Πρόσεχε το σκαλοπάτι.)

Δηλαδή, μέχρι κι ο Γκράμσι τραβάει να μην πω τι. 

Στο μεταξύ το γύρισαν στο μελό και οι Τούρκοι και κοτζάμ Ερντογάν, όντας απελπισμένος, λέει κραυγαλέα ψέματα για δήθεν νεκρούς πρόσφυγες - συν ολίγη δακρυρροούσα Χούλια Κότσγιγιτ. Αλλά δεν μας λέει πόσους μυστικούς πράκτορες της ΜΙΤ έχει σφηνώσει ανάμεσα στους μετανάστες για να συντονίζουν τον συνωστισμό - η λέξη ερεθίζει και την περιέργειά μας: δηλαδή ποια η άποψη της κ. Ρεπούση για τα γεγονότα. (Χρειάζεται απάντηση;)  

Και μήπως και δεν είναι και ένα σωρό του χώρου που κοντεύουν να σκάσουν, γιατί δεν λένε αυτό που πιστεύουν για να μην εκτεθούν - ο δε αρχηγός δήλωσε πως οι απόψεις της νεολαίας περί του να εισβάλουν όλα τα ασκέρια απ' τον Εβρο είναι ουτοπικές. 

Το μάθαμε τώρα: ωραιοποιούμε κάθε πυρότουβλο με τη λέξη Ουτοπία. 

Αλλά δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο. 

Μήπως είναι...

 συνειδητή ευχή αποσάθρωσης της χώρας με την ελπίδα να επιβάλουν τελικά εκείνο το αποτρόπαιο που ονειρεύονται;  

Και ποιοι έχουνε κάνει τόσα χρόνια μπουγάδα εγκεφάλου σε κάποιες Φρουτοπίες για να αναμασούν επίμονα τέτοιες Ουτοπίες;