"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ: Πρέπει να γίνουμε ακρίτες της Ευρώπης



Η πραγματικότητα ήρθε και σάρωσε όλες τις ορθοπολιτικές μπούρδες κατά του Έθνους, του Κράτους, τις εγκληματικές και προδοτικές πολιτικές του «άρατε πύλας» για τους λαθραίους που παραβίαζαν τα σύνορά μας.

Ο Ερντογάν και ο κορωνοϊός είναι οι «φονιάδες» της αριστερής ιδεοληψίας, του δουλεμπορικού ψευτοανθρωπισμού και του άκρατου νεοφιλελευθερισμού που θέλει να σαρώσει όλες τις δομές κοινωνικής πρόνοιας.

Η τεράστιας εθνικής σημασίας και αποτελεσματικότητας στροφή πολιτικής στον Έβρο, όπου δίνεται μάχη για τη χώρα από τον Στρατό, την Αστυνομία και την Εθνοφυλακή και από το Λιμενικό Σώμα στο Αιγαίο, όπως και τα πρώτα δείγματα της κυβερνητικής πολιτικής στον Έβρο αποδεικνύουν ότι τον Κυριάκο Μητσοτάκη όχι απλά τον αδικήσαμε, αλλά υιοθετήσαμε μια προπαγανδιστική καρικατούρα που ο ίδιος απέδειξε πως απείχε παρασάγγας από την αλήθεια.  


«Μια πράξη ηχεί δυνατότερα από χίλιες λέξεις» και οι πράξεις του Πρωθυπουργού στις πρωτοφανείς ιστορικές περιστάσεις που ζούμε αποδεικνύει πως λέγαμε ανοησίες, ανάμεσα σε όλους κι εγώ, που τον ζύγιζα λάθος.

Η μεγαλύτερη δε ηγετική αρετή που επέδειξε είναι το θάρρος να απορρίψει στον κάλαθο της Ιστορίας εδραίες πεποιθήσεις του, κυρίαρχες και στο περιβάλλον του, και να κάνει μια στροφή στη γραμμή του εθνικού συμφέροντος και της ανάγκης πολεμώντας τον εχθρό στα σύνορα και ισχυροποιώντας το κράτος απέναντι στην πανδημία.

    Είναι λοιπόν καθήκον μας να βάλουμε πλάτη για να νικήσουμε και τον κίνδυνο από την πανδημία και να εξουδετερώσουμε την τουρκική απειλή, που πλέον όλοι παραδέχονται πως ταυτίζονται με τη λαθρομετανάστευση και πως τελικά τα κλειστά σύνορα είναι και νόμιμο και το απολύτως ενδεδειγμένο μέτρο.

Εάν δε ψάχνετε μια εμβληματική φωτογραφία της τιτανομέγιστης σφαλιάρας στην καταρρακωμένη Αριστερά, είναι αυτή του εκατομμυριούχου «διεθνιστή» Παπαδημούλη, περιδεούς στην ουρά του ταμείου του σούπερ μάρκετ με τα τρία καρότσια γεμάτα κωλόχαρτα και άλλες προμήθειες, λες και οι Γερμανοί προελαύνουν στη Λαμία.

 
Από την άλλη, έκπληκτοι οι διάφοροι υπερθεματιστές της παγκοσμιοποίησης, της πλήρους ελεύθερης διακίνησης ανθρώπων, αγαθών και υπηρεσιών και της ελαχιστοποίησης της παρέμβασης του κράτους προσγειώθηκαν με τα μούτρα σε βράχια αφού ανακαλύπτουν πως η παγκοσμιοποίηση εκτός από κέρδη φέρνει και αταξικούς διεθνιστές αόρατους φονιάδες, που μπορεί να στείλουν αδιακρίτως εις τόπον χλοερόν, με έναν φρικτό θάνατο που μοιάζει με ασφυξία, μεγιστάνες, αστούς, εργάτες, δεξιούς, αριστερούς και απολίτικους.  


Επίσης, ανακαλύπτουν πως τελικά χρειαζόμαστε ισχυρό κράτος, πολλά νοσοκομεία. Χιλιάδες κρεβάτια ΜΕΘ και ισχυρές Ενοπλες Δυνάμεις και Σώματα Ασφαλείας.

Γι’ αυτό θα επαναλάβω βασικές θέσεις: 


Ισχυρό Εθνικό Στρατό βασισμένο στη γενική υποχρεωτική στρατολόγηση, ισχυρά Σώματα Ασφαλείας και επανίδρυση βαριά οπλισμένης Χωροφυλακής για την ύπαιθρο, ισχυρές Δημόσια Παιδεία, που θα αναθρέφει Ελληνες πατριώτες, και Δημόσια Υγεία, ώστε να αμβλύνονται οι κοινωνικές αντιθέσεις και να διασφαλίζεται ό,τι πιο πατριωτικό και υγιές: η κοινωνική κινητικότητα. Διότι οι αυριανοί άριστοι, η μελλοντική πολιτική, στρατιωτική, πνευματική και οικονομική ηγεσία μπορεί να μεγαλώνει σε μια εργατική συνοικία στου Ρέντη ή σε ένα χωριό της Καρδίτσας και είναι έγκλημα να της κόψει τον δρόμο η αδικία.
 
Μέσα, όμως, από κάθε συμφορά, εκτός από τη γνώση, το μάθημα της εμπειρίας, προβάλλει και η ευκαιρία. Αφού λοιπόν αφήσαμε στην άκρη τη χαζοχαρούμενη φενάκη ενός κόσμου παγκόσμιας αδερφοσύνης, χωρίς σύνορα, και προσγειωθήκαμε στον αληθινό κόσμο της πανδημίας, του τουρκικού επεκτατισμού, της ισλαμικής τρομοκρατίας και της οργανωμένης και κατευθυνόμενης από το κράτος-συμμορία λαθρομετανάστευσης, είναι καιρός...


 να κάνουμε και μια άλλη στροφή πολιτικής, που συνδέει το χρέος, την ευρωπαϊκή και εθνική ασφάλεια και τον ιστορικό μας ρόλο: να διαπραγματευθούμε να μας χαρίσουν το χρέος ή να το ρυθμίσουν τόσο ευνοϊκά, με έναν συνδυασμό άφεσης των τόκων, μέρους του κεφαλαίου, μηδενικών επιτοκίων για το υπόλοιπο, ευνοϊκών πλεονασμάτων σε συνδυασμό με ρήτρα ανάπτυξης και πολύ μακρά αποπληρωμή, ώστε να μπορούμε να αγοράσουμε σύγχρονα όπλα και να φτιάξουμε υποδομές που θα μας επιτρέπουν με αποφασιστικότητα και αποτελεσματικότητα να είμαστε αυτό που ήμασταν πάντα: Συνοριακή Φρουρά της Ευρώπης, Ακρίτες της από το 490 π.Χ.

Οι Δυτικοί θα πάρουν πίσω τα λεφτά τους, αφού θα μπουν στις βιομηχανίες τους και εμείς θα είμαστε οι πρόμαχοι της Ευρώπης, οι Φύλακες του πολιτισμού που έχτισαν η Ελλάδα, η Ρώμη και ο Χριστιανισμός.  


Πριν από λίγες εβδομάδες μια τέτοια πολιτική θα φαινόταν αδιανόητη. Η ψωραλέα και ηττημένη από την πραγματικότητα Αριστερά θα σεληνιαστεί, θα πάθει παράκρουση. Θα πουν πως θα γίνουμε μισθοφόροι της Δύσης. Ε, λοιπόν, ναι, είναι μια πολύ καλή και προσοδοφόρα δουλειά, την έκαναν οι πρόγονοί μας από την Αρχαιότητα. Στη νεότερη Ιστορία έφτασαν πολεμώντας με τον Κρόμγουελ ως τη μακρινή Ιρλανδία και στην Ιταλία των Κοντοτιέρων ενάντια στους Γάλλους και με τους Ενετούς υπερασπίστηκαν τα τείχη της Λευκωσίας και της Αμμοχώστου.

Το να μας πληρώνουν και να μας εφοδιάζουν για να υπερασπιζόμαστε πρώτα τα σύνορά μας και ύστερα την όλη Ευρώπη είναι μια πολιτική που, εάν παρουσιαστεί σωστά, όχι μόνον με ιστορικά αλλά και σημερινά πολύ πεζά και πρακτικά επιχειρήματα, θα βρει ευήκοα ώτα στους λαούς και στις ηγεσίες τους. Κάποτε φέρναμε Βαράγγους, δηλαδή Σκανδιναβούς μισθοφόρους, για Φρουρά του Αυτοκράτορά μας και για να πάρουμε πίσω την Κρήτη από τους Άραβες. Ακόμη, οι αρχαιολόγοι στους τάφους αυτών των πολεμιστών που επέζησαν και γύρισαν στη Δανία, στη Σουηδία και τη Νορβηγία βρίσκουν χρυσά βυζαντινά νομίσματα από τη μισθοδοσία τους. Είναι καιρός να επιστραφεί η φιλοφρόνηση.

ΥΓ.: Διαβάζω ότι ο Κυριάκος μελετά τον συμπατριώτη και συγγενή του Ελευθέριο Βενιζέλο και εμπνέεται από αυτόν, που, όπως έγραψα, ήταν ό,τι εγγύτερο από οποιονδήποτε πολιτικό της νεότερης Ελλάδας στον Περικλή. Ως τώρα οι πουρκουάδες πάντα εμπνέονταν από τον ηττημένο, σπασμένο Βενιζέλο μετά την ήττα του 1922, που κατήντησε να προτείνει για Νόμπελ Ειρήνης τον Γενοκτόνο Κεμάλ.

Πιστεύω πως ο Κυριάκος θα προτιμήσει τον Βενιζέλο της ακμής, τον επαναστάτη του Θέρισου, τον τολμηρό αναμορφωτή, τον θυελλώδη αλλά οργανωτικό δημιουργό των αλλεπάλληλων νικών της μεγάλης και αγέρωχης Ελλάδας…

Δεν υπάρχουν σχόλια: