Κατά μία έννοια, η κρατική κοινωνικοποιημένη «ασφάλιση» λειτουργεί ως μια μορφή υποχρεωτικής ασφάλισης γήρατος για τους συμμετέχοντες. Ωστόσο, αντί η κρατική «ασφάλιση» να πληρώνει με κέρδη από επενδύσεις, όπως συμβαίνει με την ιδιωτική ασφάλιση, το κράτος υπόσχεται πληρωμές που θα προκύψουν από μελλοντικούς φόρους.
Η κοινωνικοποιημένη «ασφάλιση» δεν είναι ασφάλιση
Για να θεωρείται μια ενέργεια ως ασφαλιστική, τα «ασφάλιστρα» μιας ομάδας ανθρώπων θα πρέπει να χρηματοδοτούν και τα οφέλη που λαμβάνει αυτή η ομάδα. Κάτι τέτοιο δεν πλησιάζει καν τον τρόπο λειτουργίας της κρατικής κοινωνικοποιημένης «ασφάλισης». Οι παλαιότερες γενιές εισέπραξαν πολλά περισσότερα οφέλη και προνόμια από όσα πλήρωσαν. Οι παλιότερες γενιές μπορεί να πιστεύουν ότι δικαιούνται μια ισχυρή επιχορηγούμενη συνταξιοδότηση και άλλες παροχές (ειδικά όταν παρουσιάζεται εσφαλμένα πως έχουν πληρώσει πραγματικά το κόστος των προνομίων τους), αλλά αυτή η συναλλαγή ανάμεσα στο κράτος και στους παλαιότερους και τους τρέχοντες συνταξιούχους είναι εξαιρετικά άδικη για τις νεότερες γενιές. Οι νεότεροι παραγωγοί/εργαζόμενοι, αναγκάζονται να πληρώσουν έναν λογαριασμό πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ για να τηρηθούν οι υποσχέσεις του προγράμματος κρατικής κοινωνικοποιημένης «ασφάλισης».
Κι σε αυτό το σημείο πρέπει να τονιστεί μια σημαντική διάκριση.
Στην πραγματική ασφάλιση, οι άνθρωποι πληρώνουν περισσότερα στο παρόν, ώστε να έχουν περισσότερα στο μέλλον. Αλλά η κρατική κοινωνικοποιημένη «ασφάλιση» μεταβιβάζει τα χρήματα προς την αντίθετη κατεύθυνση – δίνει περισσότερα χρήματα σε εκείνους που είναι σήμερα ηλικιωμένοι (και σε πολλούς που δεν είναι καν ηλικιωμένοι) σε βάρος των επόμενων γενεών. Δηλαδή, η κοινωνικοποιημένη «ασφάλιση» λειτουργεί ως το αντίθετο της ασφάλισης, αφήνοντας λιγότερα για το μέλλον.
Σύστημα πυραμίδα
Από την ίδρυση της κοινωνικοποιημένης κρατικής «ασφάλισης» και σε κάθε μια από τις πολλές επεκτάσεις των παροχών της, όσοι ήταν ήδη συνταξιούχοι δεν πλήρωσαν νέες εισφορές και όσοι πλησίαζαν ηλικία ή δικαίωμα συνταξιοδότησης, πλήρωσαν περισσότερα μόνο για λίγα χρόνια. Ωστόσο και οι δύο ομάδες έλαβαν αυξημένα οφέλη κατά τη συνταξιοδότηση. Αυτό αναγκαστικά σήμαινε ότι όσοι ήταν νεότεροι (συμπεριλαμβανομένων όσων δεν είχαν γεννηθεί ακόμη) έπρεπε να πληρώσουν τα σπασμένα. Και η προσπάθεια να αντισταθμιστούν οι μη χρηματοδοτημένες κρατικές δεσμεύσεις προς τους προηγούμενους δικαιούχους, αυτής της τερατώδους και άδικης αναδιανομής εισοδήματος, είναι η πηγή των σημερινών τεράστιων προβλημάτων της κοινωνικοποιημένης «ασφάλισης».
Τα προβλήματα διογκώνονται καθώς δεν υπάρχει δίκαιη διέξοδος από όλο αυτό το χάλι – δεν υπάρχει τρόπος να τηρηθούν οι υπερβολικές συνταξιοδοτικές υποσχέσεις, χωρίς να αδικηθούν κάποιοι.
Στην Ελλάδα επιλέγεται να αδικηθούν οι νέες γενιές, κάτι το οποίο τις οδηγεί σε μειωμένες αποδοχές. Οι μισθοί κατά διεστραμμένο τρόπο είναι χαμηλότεροι από τις περισσότερες συντάξεις.
Η συσσώρευση αρνητικού ισοζυγίου μεταξύ εισφορών-πληρωμών που προκαλεί η κοινωνικοποιημένη «ασφάλιση», χρησιμοποιείται επίσης ως ανάχωμα ενάντια σε οποιαδήποτε απόπειρα μετατόπισης προς ιδιωτικούς μηχανισμούς συνταξιοδότησης. Στο πλαίσιο της ιδιωτικής ασφάλισης, οι τρέχοντες εργαζόμενοι χρηματοδοτούν τα ατομικά τους συνταξιοδοτικά οφέλη – και μόνο τα δικά τους οφέλη. Αν όμως οι νέοι αυτοί παραγωγοί είχαν πρόσβαση σε επιλογές που τους επιτρέπουν να αποφύγουν τις τερατώδεις μη χρηματοδοτημένες υποχρεώσεις της κοινωνικοποιημένης «ασφάλισης», κάποιος άλλος θα έπρεπε απαραίτητα να υποστεί τις συνέπειες.
Συνεπώς, οι πολιτικοί προτιμούν να ικανοποιήσουν τους τρέχοντες συνταξιούχους, οι οποίοι σε αντίθεση με τους νέους είναι πολύ πιο αξιόπιστη κομματική πελατεία και πιθανοί ψηφοφόροι. Έτσι, δαιμονοποιούν κάθε απόπειρα εξορθολογισμού και ιδιωτικοποίησης του κρατικού συστήματος κοινωνικοποιημένης «ασφάλισης», παρόλο που το σύστημα αυτό είναι ούτως ή άλλως μη βιώσιμο.
Οι αγέννητοι Έλληνες θα είναι δούλοι της σπατάλης των προηγούμενων γενεών
Όσοι ισχυρίζονται ότι η κοινωνικοποιημένη «ασφάλιση» είναι δίκαιη ασφάλιση, η οποία χρειάζεται να υφίσταται σε έναν αβέβαιο κόσμο, κάνουν λάθος και δεν βλέπουν το δάσος. Παραβλέπουν το γεγονός ότι οι παροχές της κοινωνικοποιημένης «ασφάλισης» υπερέβησαν κατά πολύ τις «εισφορές» που καταβλήθηκαν από τους περισσότερους προηγούμενους «ασφαλισμένους» και μετέπειτα αποδέκτες, κάθε φορά που επεκτάθηκαν οι παροχές του συστήματος. Εκατομμύρια κρατικών υπαλλήλων, για παράδειγμα, δεν έχουν πληρώσει δεκάρα σε εισφορές και λαμβάνουν τις υψηλότερες συντάξεις.
Οι υψηλές παροχές που τους προσέφερε και τους προσφέρει, επιτεύχθηκαν και επιτυγχάνονται με την κλοπή ενός σημαντικού μέρους αναλογιστικών εισφορών των μελλοντικών και των τρεχουσών παραγωγικών γενεών. Αυτό καθιστά την κρατική «ασφάλιση» μια κακή πρακτική σήμερα, η οποία επιδεινώνεται και θα επιδεινωθεί όσο παραβλέπουμε την πραγματικότητα. Ένα πρόγραμμα που αφήνει λιγότερους πόρους για τους μελλοντικούς Έλληνες, είναι το αντίθετο της ασφάλισης.
Μια πρακτική που στοχεύει να καταναλώνει απαραίτητα μελλοντικούς πόρους έναντι τωρινών, είναι μια πρακτική κατανάλωσης έναντι αποταμίευσης. Αυτό το γεγονός θα έπρεπε να είναι δεόντως απαγορευτικό ως προς την διατήρηση ή την επέκτασή αυτού του συστήματος στις πλάτες των νεότερων γενεών. Οι νέοι και οι αγέννητοι Έλληνες, είναι οι μεγάλοι χαμένοι αυτής της ανεύθυνης, διεστραμμένης αναδιανομής πόρων από το μέλλον προς το παρόν.
Συμπέρασμα:
Εάν θέλαμε να κάνουμε ορθολογική πολιτική σε αυτόν τον τομέα, θα έπρεπε να σταματήσουμε την «παιδική κακοποίηση» που διαπράττουν οι κυβερνήσεις και οι πολιτικοί εις βάρος των Ελλήνων με την κοινωνικοποιημένη «ασφάλιση».
Ωστόσο, οι πολιτικοί, ενδιαφέρονται μόνο για την τετραετία τους στην εξουσία, κάτι το οποίο οδήγησε στην παύση της μεταρρύθμισης του ασφαλιστικού και στην συνέχιση του εγκληματικού αυτού συστήματος αναδιανομής για ψηφοθηρικούς λόγους.
Οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές. Οι νέοι δεν πρέπει να αφήσουν την τύχη τους στο σάπιο πολιτικό σύστημα που τους καθιστά σκλάβους.
H δημιουργία ξανά του Θάνου Τζήμερου έχει προτάσεις για κεφαλαιοποιητικό ασφαλιστικό σύστημα. Δεν είναι τέλειο, αλλά είναι πολύ καλύτερο από το υπάρχον σύστημα που προστατεύουν τα κόμματα εξουσίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου