Οταν ξύπνησε από τον υπνάκο του και αντίκρισε
τους κουκουλοφόρους που του χτύπησαν το τζάμι του φυλακίου, φαντάζομαι
ότι θα είπε μέσα του ο άνθρωπος: «Αμάν τη βάψαμε, μανούλα μου».
Οταν όμως τον κάλεσαν να βγει και του δήλωσαν την ταυτότητά τους, σκέφτηκε ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο τραγικά. Παιδιά του «Ρουβίκωνα» είναι, δεν είναι τίποτε τρομερό. Αφησε τη μανούλα του στην ησυχία της και θυμήθηκε τη μανούλα της Βουλής, την εθνική μας Ζωή, που τους είχε υποδεχθεί με ανοικτές τις αγκάλες στο περιστύλιο.
Θυμήθηκε και τον
πατερούλη, τον Βούτση, που τους είχε στείλει με περιπολικό σπίτι τους.
Θυμήθηκε τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, τον Δραγασάκη, που τους είχε αποκαλέσει «δικά μας παιδιά».
Μπορεί δε να θυμήθηκε ότι προ καιρού όταν κάποιο ηγετικό στέλεχος του πολιτιστικού συλλόγου «Ο Ρουβίκων» τηλεφώνησε στον διοικητή του Τμήματος Εξαρχείων και, για να τον πείσει να ενεργήσει επειδή κάποιοι είχαν διαρρήξει το σπίτι του, δήλωσε την επίσημη ιδιότητά του.
Τι άλλο θυμήθηκε;
Μπορεί και την επίσημη θέση της κυβέρνησης διά στόματος Φίλη, ο οποίος αποκάλεσε τις επιθέσεις της ομάδας «παρεμβάσεις».
Αντιθέτως, προσπάθησε να θυμηθεί τι έγινε με εκείνους που είχαν παρέμβει στην πρεσβεία του Ισραήλ και θα συλλαμβάνονταν πάραυτα από τον κ. Τόσκα. Ο κ. Τόσκας παραιτήθηκε αλλά αυτοί δεν συνελήφθησαν. Οπότε ο άνθρωπος έκρινε σκόπιμο να κάνει το καθήκον του και να υπακούσει στις εντολές των κουκουλοφόρων.
Από δω και πέρα αρχίζει η πλειοδοσία της υποκριτικής ικανότητας.
Γιατί δεν φορούσε τη στολή του;
Γιατί τον είχε πάρει ο ύπνος;
Είδε όνειρα ή δεν πρόλαβε να δει;
Γιατί δεν πυροβόλησε στον αέρα;
Εδώ γελάμε. Φαντασθείτε τι θα γινόταν σήμερα αν είχε πυροβολήσει στον αέρα με το υποπολυβόλο του. «Σφαίρες εναντίον άοπλων νέων». «Αστυνομικός φρουρός χάνει την ψυχραιμία του και πυροβολεί». «Εξαδέλφη του αστυνομικού που πυροβόλησε εργάζεται ως οικιακή βοηθός σε πρώην σύζυγο στελέχους της Ν.Δ.». «Ως πού θα φτάσει η αστυνομική βία;».
Τη διαφθορά την έχουμε ταυτίσει με τη δωροδοκία, παραγνωρίζοντας όλες τις άλλες μορφές της. Κυρίως την πιο διαδεδομένη στην Ελλάδα του 2018, τη διαφθορά που στηρίζεται στην ακύρωση των αντανακλαστικών της πολιτείας απέναντι στην εγκληματικότητα, χαμηλή ή λιγότερο χαμηλή.
Η δράση του «Ρουβίκωνα» και των πολιτικών που τον προστατεύουν αυτόν τον σκοπό έχει:
Ρίχνοντας μπογιές και φυλλάδια μπορεί να μην προκαλούν καμία σοβαρή ζημιά στους στόχους τους. Υπονομεύουν όμως και διαφθείρουν το ηθικό και την επιχειρησιακή ικανότητα των μηχανισμών.
Είναι το τελευταίο όπλο της πονηράς Αριστεράς: η παράδοση μιας πολιτείας όχι μόνον πτωχευμένης, αλλά και βαθιά διεφθαρμένης.
Οταν όμως τον κάλεσαν να βγει και του δήλωσαν την ταυτότητά τους, σκέφτηκε ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο τραγικά. Παιδιά του «Ρουβίκωνα» είναι, δεν είναι τίποτε τρομερό. Αφησε τη μανούλα του στην ησυχία της και θυμήθηκε τη μανούλα της Βουλής, την εθνική μας Ζωή, που τους είχε υποδεχθεί με ανοικτές τις αγκάλες στο περιστύλιο.
Θυμήθηκε τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, τον Δραγασάκη, που τους είχε αποκαλέσει «δικά μας παιδιά».
Μπορεί δε να θυμήθηκε ότι προ καιρού όταν κάποιο ηγετικό στέλεχος του πολιτιστικού συλλόγου «Ο Ρουβίκων» τηλεφώνησε στον διοικητή του Τμήματος Εξαρχείων και, για να τον πείσει να ενεργήσει επειδή κάποιοι είχαν διαρρήξει το σπίτι του, δήλωσε την επίσημη ιδιότητά του.
Τι άλλο θυμήθηκε;
Μπορεί και την επίσημη θέση της κυβέρνησης διά στόματος Φίλη, ο οποίος αποκάλεσε τις επιθέσεις της ομάδας «παρεμβάσεις».
Αντιθέτως, προσπάθησε να θυμηθεί τι έγινε με εκείνους που είχαν παρέμβει στην πρεσβεία του Ισραήλ και θα συλλαμβάνονταν πάραυτα από τον κ. Τόσκα. Ο κ. Τόσκας παραιτήθηκε αλλά αυτοί δεν συνελήφθησαν. Οπότε ο άνθρωπος έκρινε σκόπιμο να κάνει το καθήκον του και να υπακούσει στις εντολές των κουκουλοφόρων.
Από δω και πέρα αρχίζει η πλειοδοσία της υποκριτικής ικανότητας.
Γιατί δεν φορούσε τη στολή του;
Γιατί τον είχε πάρει ο ύπνος;
Είδε όνειρα ή δεν πρόλαβε να δει;
Γιατί δεν πυροβόλησε στον αέρα;
Εδώ γελάμε. Φαντασθείτε τι θα γινόταν σήμερα αν είχε πυροβολήσει στον αέρα με το υποπολυβόλο του. «Σφαίρες εναντίον άοπλων νέων». «Αστυνομικός φρουρός χάνει την ψυχραιμία του και πυροβολεί». «Εξαδέλφη του αστυνομικού που πυροβόλησε εργάζεται ως οικιακή βοηθός σε πρώην σύζυγο στελέχους της Ν.Δ.». «Ως πού θα φτάσει η αστυνομική βία;».
Τη διαφθορά την έχουμε ταυτίσει με τη δωροδοκία, παραγνωρίζοντας όλες τις άλλες μορφές της. Κυρίως την πιο διαδεδομένη στην Ελλάδα του 2018, τη διαφθορά που στηρίζεται στην ακύρωση των αντανακλαστικών της πολιτείας απέναντι στην εγκληματικότητα, χαμηλή ή λιγότερο χαμηλή.
Η δράση του «Ρουβίκωνα» και των πολιτικών που τον προστατεύουν αυτόν τον σκοπό έχει:
Ρίχνοντας μπογιές και φυλλάδια μπορεί να μην προκαλούν καμία σοβαρή ζημιά στους στόχους τους. Υπονομεύουν όμως και διαφθείρουν το ηθικό και την επιχειρησιακή ικανότητα των μηχανισμών.
Είναι το τελευταίο όπλο της πονηράς Αριστεράς: η παράδοση μιας πολιτείας όχι μόνον πτωχευμένης, αλλά και βαθιά διεφθαρμένης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου