(Μετάφραση: Ευάγγελος Δ. Νιάνιος)
[Aπό πού και ως πού είναι Λαϊκισμός* να λες όχι στο
άνοιγμα των συνόρων στους μετανάστες; Λέγοντας ναι στην παροχή ασύλου
στους διωκόμενους και όχι στην αθρόα μετανάστευση η Σάρα Βάγκενκνεχτ, η
νέα ηγέτις της Αριστεράς στη Γερμανία, συνεπής στην ιδεολογία της, δεν
θέλει να παίξει το παιχνίδι των Γερμανών βιομηχάνων που αναζητούν φθηνά
εργατικά χέρια. Φαίνεται ότι ο λαϊκισμός – ως συνώνυμος του νεοφασισμού
και του αυταρχισμού – είναι η μομφή που απευθύνεται σε κάθε
καλοπροαίρετη προσπάθεια που χαλάει την ‘’ατζέντα’’ της Νέας Τάξης
Πραγμάτων. E.Δ.N.]
Με το αριστερό κίνημα “Εμπρός” [συμμαχία του Linke , των Πράσινων και
των σοσιαλδημοκρατών του SPD] η Σάρα Βάγκενκνεχτ θέλει να ανακτήσει το
λαϊκό εκλογικό σώμα στη Γερμανία. Για να γίνει αυτό, δεν διστάζει να
δανειστεί από τη ρητορική της άκρας δεξιάς Alternative für Deutschland.
Η Σάρα Βαγκενκνέχτ θέλει να μιλήσει στους “απογοητευμένους,
Γερμανούς, που αισθάνονται παραμελημένοι ή δεν ακούγονται από τα
παραδοσιακά κόμματα”. Αυτή η μορφή του ριζοσπαστικού αριστερού κόμματος
Die Linke ίδρυσε, την Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου, το κίνημα “Aufstehen”
(Ορθιοι), το οποίο γρήγορα καταλογογραφήθηκε στη Γαλλία ως γερμανική
έκδοση της Ανυπότακτης Γαλλίας του Μελανσόν.
Η ίδια φιλοδοξία να ενώσει το λαό της αριστεράς, η ίδια επιθυμία να
κερδίσει και πάλι τη λαϊκή ψήφο, ίδιες και οι λαϊκιστικές πινελιές: η
σύγκριση είναι, πράγματι, σαγηνευτική. Αλλά η Σάρα Βάγκενκνεχτ δεν
διστάζει να δανειστεί την αντι-μεταναστευτική ρητορική των ακροδεξιών
λαϊκιστών της Alternative für Deutschland (AfD), ενώ ο Ζαν- Λυκ Μελανσόν
ανέκαθεν παρουσιάστηκε ως ο πρώτος αντίπαλος του Εθνικού Συναγερμού (
πρώην Εθνικό Μέτωπο).
Αυτή η 49χρονη γυναίκα, που γεννήθηκε στη Ιένα της πρώην Ανατολικής
Γερμανίας, έχει επανειλημμένα επικρίνει την πολιτική μετανάστευσης της
Ανγκελα Μέρκελ, έχει αντιταχθεί στην «οικονομική μετανάστευση» και
επιτίθεται τακτικά στην ‘’καλή αριστερά συνείδηση για την υποδοχή”
προσφύγων.
“Αυτό είναι τόσο τακτικός υπολογισμός όσο και διακηρυγμένη
ιδεολογική θέση”, λέει ο Eκαρτ Ζέσε, ειδικός στον πολιτικό ριζοσπαστισμό
στο Πανεπιστήμιο του Σέμνιτζ.
Αυτή η πολιτικός, η οποία έχει καλή πρόσβαση στα μέσα μαζικής
ενημέρωσης με τα κομψά ρούχα της και το στυλ του αυστηρού καθηγητή,
επιδιώκει, βέβαια, να ΄΄ψαρεύει’’ στα εδάφη της AfD, των οποίων οι
αντι-μεταναστευτικές θέσεις βρίσκουν απήχηση σε μια Γερμανία όπου η
πολιτική μετανάστευσης της κυβέρνησης αμφισβητείται όλο και περισσότερο.
Αλλά η Σάρα Βάγκενκνεχτ “αδιαφορούσε πάντα για τον κοσμοπολιτισμό που
δείχνει ένα μέρος της αριστεράς και υπερασπίζεται έναν εθνικισμό που
δίνει προτεραιότητα στην υπεράσπιση των συμφερόντων των Γερμανών”,
συνοψίζει τον Eκαρτ Ζέσε.
Για αυτόν τον εμπειρογνώμονα, δεν υπάρχει τίποτα περίεργο σχετικά με
αυτή τη στάση. “Υπήρξε πάντα ένα κίνημα στο πλαίσιο της Die Linke που,
σε θέματα όπως η μετανάστευση, έχει ιδέες που είναι κοντά στην ΑfD,
ιδιαίτερα μεταξύ εκείνων που προέρχονται από την πρώην ΛΔΓ, όπως η Σάρα
Βαγκενκνέχτ” θυμίζει. “Για αυτήν, οι Πράσινοι αντιπροσωπεύουν τον κύριο
πολιτικό εχθρό”, προσθέτει ο Eκαρτ Ζέσε. Τους επικρίνει, σύμφωνα με τον
ίδιο, για μια κοινωνική και πολιτική χαλαρότητα που απέχει πολύ από τις
ανησυχίες των εργατικών τάξεων.
Η νέα ηγέτις του κινήματος “Εμπρός” θα είναι επομένως η αριστερή
λαϊκιστική εναλλακτική λύση στους λαϊκιστές της AfD. Αλλά η Σάρα
Βάγκενκνεχτ μόνο λαϊκίστρια δεν είναι, κατά την ομόφωνη άποψη των
Γερμανών πολιτικών σχολιαστών. Αποφεύγει τα πλήθη, χαμογελάει σπάνια
μπροστά στις κάμερες και αισθάνεται πολύ άνετα όταν μιλάει με
πανεπιστημιακούς για τα όρια του καπιταλισμού. «Είναι μια συνεσταλμένη
διανοούμενη», γράφει η εβδομαδιαία Die Zeit, ενώ η Frankfurter
Allgemeine Zeitung σημειώνει ότι «οι φίλοι της την χαρακτηρίζουν
ντροπαλή, ενώ οι αντίπαλοί της λένε ότι είναι αυτιστική».
Γκαίτε, αυτός ο μαρξιστής!
Αποπνέει πάντα μια εικόνα διανοούμενης, την οποία αγαπά να
καλλιεργεί. Η Σάρα Βάγκενκνεχτ αναφέρει ότι η πολιτική της στράτευση
χρονολογείται από την εφηβεία της όταν ανακάλυψε τον Γκαίτε, που γενικά
θεωρείται ρομαντικός και όχι στρατευμένος συγγραφέας. Αλλά γι ‘αυτήν, το
αγαπημένο της βιβλίο, ο “Φάουστ” είναι “αντικαπιταλιστικό έργο από την
αρχή ως το τέλος”. Συνέχισε με τα συγγράμματα των φιλοσόφων Καντ και
Χέγκελ πριν ασχοληθεί με τη σκέψη του Καρλ Μαρξ.
Το 1989, λίγο πριν την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, πέρασε από τη
θεωρία στην πρακτική δράση με την ένταξή της στο ενοποιημένο
Σοσιαλιστικό Κόμμα της Γερμανίας (SED), το οποίο ήταν επικεφαλής της
Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας (ΛΔΓ). Είναι 21 ετών κατά την επανένωση
του 1990 και ο αντικαπιταλισμός έχει ριζώσει για καλά μέσα της. Για να
ολοκληρώσει την πολιτική της κατάρτιση, σπούδασε οικονομικά και έγραψε
μια διατριβή για την κριτική του Καρλ Μαρξ στο έργο του Χέγκελ, που
δημοσιεύτηκε το 1997.
Πολιτικά, είναι φυσικό να ενταχθεί στο Κόμμα Δημοκρατικού Σοσιαλισμού
(PDS), διάδοχος του SED. Όταν το PDS γίνεται Die Linke το 2007, υπό την
ηγεσία του Oσκαρ Λαφονταίν, η Σάρα Βάγκενκνεχτ ακολουθεί αυτόν τον
παλιό οδοιπόρο της γερμανικής αριστεράς, ο οποίος τελικά θα γίνει
σύζυγός της.
Παρά τη δηλωμένη φιλοδοξία της, από τις αρχές του 2010, να αναλάβει
την ηγεσία του κόμματος, ποτέ δεν τα κατάφερνε. Κατηγορείται για τον
ριζοσπαστισμό και την έλλειψη χαρισμάτων. Για μερικούς, το κίνημα
“Εμπρός” είναι για τη Βάγκενκνεχτ ένας τρόπος να χειραφετηθεί από ένα
κόμμα από το οποίο αισθάνεται ότι δεν έχει τίποτα πλέον να περιμένει.
Αλλά για τον Εκαρτ Ζέσε, “διακινδυνεύει ένα στοίχημα”: σε περίπτωση
αποτυχίας, μετά τις ερωτοτροπίες με τις παραδοσιακές θέσεις της άκρας
δεξιάς, κινδυνεύει να χάσει “οποιαδήποτε επιρροή στο Die Linke”.
Αποσπάσματα λόγων της Σάρας Βάγκενκνεχτ:
“Δεν είναι χωρίς λόγο ότι η Ομοσπονδία Γερμανικών Βιομηχανιών εδώ
και χρόνια αγωνίζεται για έναν νόμο περί μετανάστευσης. Η μετανάστευση
των εργαζομένων οδηγεί σε αυξημένο ανταγωνισμό για θέσεις εργασίας,
ιδίως στον τομέα των χαμηλών μισθών. ”
«Είμαστε υπέρ του δικαιώματος ασύλου και το υπερασπιζόμαστε. Πρέπει να υπάρχουν ανοικτά σύνορα για τους διωκόμενους.
Αλλά το άνοιγμα των συνόρων για όλους δεν είναι ρεαλιστικό. Η απώλεια
ελέγχου, η οποία έλαβε χώρα το φθινόπωρο του 2015, άλλαξε τη χώρα αυτή
και όχι προς το καλύτερο. Αυτό δεν πρέπει να συμβεί ξανά.
.. Η θέση μου είναι ότι περισσότερη μετανάστευση σημαίνει όλο και
περισσότερος ανταγωνισμός για θέσεις εργασίας, ειδικά στον τομέα των
χαμηλών μισθών. Ούτε κάνουμε τον κόσμο δικαιότερο με την προώθηση της μετανάστευσης. Αντίθετα, φτωχαίνει ακόμη περισσότερο τις φτωχές χώρες. Επειδή είναι πάντα η μεσαία τάξη που μεταναστεύει, οι φτωχότεροι δεν είναι καν σε θέση να το κάνουν. Γι’ αυτό πρέπει να βοηθήσουμε στις χώρες προέλευσης.
… / … υπερασπίστηκα πάντα το δικαίωμα ασύλου, το οποίο
υπονομεύθηκε τα τελευταία χρόνια. Είμαι πεπεισμένη ότι οι διωκόμενοι
άνθρωποι χρειάζονται προστασία – αλλά το πρόβλημα της παγκόσμιας φτώχειας δεν μπορεί να λυθεί με τη μετανάστευση χωρίς σύνορα.
Αντίθετα, πρέπει να κάνουμε ό, τι είναι δυνατόν, ώστε η Γερμανία και η
Ευρώπη να μην συνεχίσουν να καταστρέφουν τις προοπτικές της ζωής στις
φτωχές χώρες. Οι άνθρωποι χρειάζονται μια προοπτική στην πατρίδα τους.
… / … Σύνορα ανοιχτά σε όλους, είναι αφελές. Προπαντός δεν είναι αριστερή πολιτική“, ανέφερε, εξηγώντας ότι τα δισεκατομμύρια που δαπανήθηκαν από την κυβέρνηση για υποδοχή των αιτούντων άσυλο το 2015” θα μπορούσαν να βοηθήσουν πολλούς πιο άπορους στη Γερμανία “… Ο αριθμός των κοινωνικών κατοικιών δεν είναι απεριόριστος.
*Το “ Χρηστικό Λεξικό της Νεοελληνικής Γλώσσας’’ της Ακαδημίας Αθηνών, ορίζει τον λαϊκισμό ως «πολιτική πρακτική παραπλάνησης του λαού καθώς και παροχής διευκολύνσεων με στόχο την καθοδήγηση και χειραγώγησή του»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου