ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ
Της ΡΕΑΣ ΒΙΤΑΛΗ
Τι έγινε ρε παιδιά; Είναι από τις ανακοινώσεις που διαβάζεις εκατό
φορές και δεν καταλαβαίνεις. Ψάχνεσαι.
Όχι δεν είναι πρωταπριλιά.
30.12.2017 το γράφει καθαρά, πεντακάθαρα. Πάνω πάνω. Προς τα μπροστά αλλάζει ο χρόνος. Ετσι δεν είναι; Ξαναδιαβάζεις:
«Ακολουθώντας την πάγια θέση σε σχέση με τους 8 Τούρκους στρατιωτικούς,
όπως έχει επανειλημμένως και δημοσίως εκφραστεί, υποβλήθηκε σήμερα εκ
μέρους της Ελληνικής Κυβέρνησης αίτηση ακύρωσης κατά της χθεσινής
απόφασης παροχής ασύλου της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Προσφύγων».
Το πιάνεις λέξη-λέξη: «Ακολουθώντας την πάγια θέση…».
Ποια είναι ρε παιδιά η πάγια θέση;
Ηταν «πάγια θέση» μας, να ακυρωθεί ό,τι αποφασίσει η Δικαιοσύνη;
«Oπως έχει επανειλημμένως και δημοσίως εκφραστεί…».
Πείτε μου συμπατριώτες, πείτε μου παρακαλώ, πόσος καιρός πέρασε από την
επίσκεψη του Ερντογάν στη χώρα μας;
Στην επίσκεψή του, εδώ, δεν ήταν
που ο Πρωθυπουργός Τσίπρας υπερτόνισε ότι στην χώρα μας η Δικαιοσύνη
είναι ανεξάρτητη και η μόνη αρμόδια να αποφασίσει για την τύχη των Οκτώ;
Δεν ήταν κάθετος επ΄αυτού; Οραμα το είδα; Πείτε μου συμπατριώτες!
Και
καμαρώνανε τα πρωτοπαλίκαρά του, το τι ωραία και αγέρωχα τα είπε;
Και
καμαρώναμε όλοι μαζί, ότι σε τούτη τη χώρα αναπνέουμε δημοκρατία;
Και
επιβεβαιώναμε το αυτονόητο, ό,τι ήμαστε μέλος μιας ευρωπαϊκής παρέας που
υποκλίνεται σε αξίες όπως για παράδειγμα τα ανθρώπινα δικαιώματα, η
ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης κ.λ.π;
Σε ποιον ακριβώς υποδυόμασταν
τον ξηγημένο μάγκα μέσα από τις δηλώσεις του Πρωθυπουργού μας; Πώς
καμωνόμασταν το λιοντάρι, και μέρες μετά, μέρες ρε φίλε, ως
ταχυδακτυλουργός, μας μασκαρεύει σε ποντικάκια!
Αν ήταν άλλες οι
συνεννοήσεις, όπως εξ άλλου είχε δηλώσει ο Ερντογάν στη συνέντευξή του
στον Αλέξη Παπαχελά και τον έβγαζαν τρελό, τι νόημα είχαν οι μαγκιές του
Τσίπρα;
Αν υπήρχαν δεύτερες σκέψεις των κυβερνώντων, για το τι είναι ή
όχι «εθνικό συμφέρον», κάτι που αναμένουμε να επικαλεστούν, τότε τι
νόημα είχε η διαδρομή ως εδώ;
Αφηναν τα «καλά» για το τέλος;
Και η
έννοια «κράτος δικαίου» άραγε, είναι πάνω, κάτω, πλαγίως, παραπλεύρως,
πίσω, παραπίσω, καραπίσω του «εθνικού συμφέροντος»;
Εχουν κοινά αυτές οι
δυο έννοιες ή είναι ξέχωρες;
Και για να εμπεδώσω το όλον
καλύτερα, εξυπακούεται, ότι σύμφωνα με την απόφαση της κυβέρνησής μας,
αναλαμβάνουμε πλέον ενθέρμως, να διατυμπανίσουμε στους εταίρους μας, ότι
η Τουρκία έχει δημοκρατικό πολίτευμα το οποίο ημείς, εν αντιθέσει προς
την Ευρώπη, εμπιστευόμαστε.
Είναι αλήθεια αυτό που ζούμε ή κάτι
δεν πάει καλά με μένα;
Δυστυχώς, τόσο που συνηθίσανε την κολοτούμπα,
φοβάμαι, ότι δεν μπορούν πια να περπατήσουν σαν άνθρωποι!
Υπάρχει και
χειρότερο όμως:
Τόσο που μας βλέπουν απαθείς να τους επιτρέπουμε να μας
εξευτελίζουν…
Τρέμω μέχρι πού μπορούν να φτάσουν. Αν υπάρχει αρχή που να
σέβονται. Και ντρέπομαι. Πιο πολύ ντρέπομαι. Για λόγου τους και για
λόγου μας. Τσίπα ρε! Επιτέλους λίγη τσίπα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου