Του δρ. Κωνσταντίνου Δούβλη
Διδάκτορα Κοινωνιολογίας/Εγκληματολογίας ( PhD in Sociology of
policing, University of Essex, UK), ειδικευμένος σε θέματα Ασφάλειας,
Αστυνόμευσης και Ποινικού Συστήματος στις ΗΠΑ (Loyola University of
Chicago)
Σε πρόσφατο άρθρο μου είχα γράψει ότι η
συντεταγμένη πολιτεία θυμίζει absentee landlord (σπιτονοικοκύρη που
απουσιάζει/αδιαφορεί.)
Φοβάμαι ότι ο χαρακτηρισμός αυτός ήταν μάλλον ήπιος και σίγουρα ανεπαρκής για να περιγράψει την τρέχουσα ζοφερή πραγματικότητα.
Η πολιτεία δυστυχώς είναι σπιτονοικοκύρης που "παρέδωσε τα κλειδιά" του σπιτιού μαζί με τους τίτλους ιδιοκτησίας...
Πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί ένα
κράτος και μια κυβέρνηση που ανέχεται εκτεταμένες εστίες σκληρής ανομίας
σε όλη την επικράτεια, αλλά κυρίως στην πρωτεύουσα της χώρας;
Είναι γνωστό ότι φυσικό αποτέλεσμα της
ανοχής είναι η αποθράσυνση. Γινόμαστε λοιπόν -δειλοί, μοιραίοι και
άβουλοι όπως λέει ο ποιητής- μάρτυρες της επόμενης εξέλιξης στην
κοινωνικοπολιτική κατρακύλα της χώρας.
Οι Ρομά πυροβολούν κάθε βράδυ και οι
αναρχικοί (και ουχί αντιεξουσιαστές...) καίνε την πόλη κάθε βράδυ, σε
μια ιδιότυπη επίδειξη δύναμης απέναντι στην κρατική εξουσία.
Η αστική δημοκρατία σε πλήρη αποσύνθεση.
Το κρατικό μονοπώλιο της βίας σε πλήρη παράδοση.
Οι πόλεις μας σε
προχωρημένο σημείο άλωσης...
Με όλα αυτά, θυμήθηκα τη συμπεριφορά της
αστυνομίας στις ΗΠΑ. Ναι, ξέρω, πολλοί θα αρχίσουν να λένε για τα
περιστατικά αστυνομικής βίας στην Αμερική, για την οπλοχρησία και πολλά
άλλα που αποτελούν πεζοδρομιακές γενικεύσεις και συμψηφισμούς για να
καλύψουμε τα χάλια μας...
Η ουσία όμως είναι αλλού. Η αστυνομία στις ΗΠΑ -παρά τα προβλήματα της- λειτουργεί!
Οι αστυνομικοί είναι υπερήφανοι για το
έργο που επιτελούν. Απολαμβάνουν της πλήρους εμπιστοσύνης της πολιτικής
και φυσικής ηγεσίας, κυριαρχούν στους δρόμους και με κάθε αφορμή το
επιδεικνύουν άμεσα, υπερήφανα και στιβαρά ώστε να μην υπάρξει ίχνος
κοινωνικής αμφισβήτησης σχετικά με το ποιος κάνει κουμάντο.
These are our streets! Αυτοί είναι οι
δικοί μας δρόμοι, τους ακούς να λένε με ηθικό και φρόνημα! Όποιος το
αμφισβητεί, μπορεί να τους δοκιμάσει...
Η έντονη, εμφανής και μυστική, παρουσία της Αστυνομίας στους δρόμους δεν είναι μονοδιάστατη. Λειτουργεί σε πολλά επίπεδα.
* Συμβολίζει τη βούληση της πολιτείας να ελέγχει την επικράτειά της και τις δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα σε αυτή.
* Λειτουργεί αποτρεπτικά στην τέλεση παραβατικών πράξεων.
* Συμβάλει στη μείωση του αισθήματος της εγκληματοφοβίας. Του αισθήματος
δηλαδή ότι κάποιος μπορεί να πέσει θύμα εγκληματικής πράξης,
ανεξαρτήτως από τις πραγματικές πιθανότητες που υπάρχουν. Περνά δηλαδή
το μήνυμα στους πολίτες ότι "είμαστε εδώ και δεν κινδυνεύεις".
Τα αστυνομικά σώματα σε όλες τις
προηγμένες δημοκρατίες εμφορούνται από μια υπερηφάνεια.
Ο αστυνομικός
γνωρίζει ότι ποτέ δε θα γίνει πλούσιος από τη δουλειά του. Τι του δίνει
κίνητρο λοιπόν;
Το υψηλό αίσθημα της σημαντικής κοινωνικής του αποστολής
και η υπερηφάνεια του ότι "φυλάει Θερμοπύλες".
Τα τελευταία χρόνια και με την αρωγή
μιας ιδεοληπτικής κυβέρνησης που μισεί τα Σώματα ασφαλείας για λόγους
που όλοι γνωρίζουμε, η αστυνομία έχει χάσει το ηθικό της.
Την υπερηφάνεια της αποστολής της!
Ο παλιός εξοπλισμός, τα άχρηστα
περιπολικά, τα ληγμένα αλεξίσφαιρα γιλέκα και όλα τα προβλήματα του
υλικοτεχνικού εξοπλισμού θα λυθούν με τη μελλοντική μας έξοδο από την
κρίση.
Το πλήγμα όμως στο ηθικό και το φρόνημα
της ΕΛ.ΑΣ φοβούμαι πως θα μας στοιχειώνει για πολλά χρόνια ακόμα, διότι
καταγράφεται στον "σκληρό δίσκο" κάθε αστυνομικού που λέγεται
υποσυνείδητο και θα τον συντροφεύει για πολλά χρόνια...
Κάνω έκκληση στην πολιτική και φυσική ηγεσία της Αστυνομίας.
Ανακαταλάβετε τις πόλεις μας!
Δώστε ηχηρό μήνυμα κρατικής παρουσίας.
Κάντε μας να αισθανθούμε όχι απλώς ασφαλείς, αλλά πολίτες μιας δυτικού τύπου δημοκρατίας που δεν κινδυνεύουν από αντάρτικο πόλεων.
Η πολυπόθητη ανάπτυξη, μια έννοια που ακούμε σχεδόν καθημερινά αλλά δεν βλέπουμε, έχει ως προϋπόθεση το αίσθημα ασφάλειας.
Η Δημοκρατία έχει ως προϋπόθεση...
Αλλά για να μιλήσω στη γλώσσα που καταλαβαίνουν οι πολιτικοί και οι εκλογές θα "παιχτούν" και στον τομέα της ασφάλειας.
Πολλά μπορεί να ξεχάσει ο πολίτης.
Δυο πράγματα δε θα ξεχάσει.
Πόσα χρήματα έχει στη τσέπη του και πόσο ασφαλής κοιμάται τα βράδια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου