Του ΠΑΝΟΥ ΑΜΥΡΑ
Πριν από ένα χρόνο οι υπουργοί της πρώτης κυβέρνησης της Αριστεράς
κάλεσαν τις τηλεοπτικές κάμερες και μέσα σε χειροκροτήματα άνοιξαν τις
πύλες της Αμυγδαλέζας, όπου κρατούνταν παράτυποι μετανάστες.
Ολοι οι τηλεοπτικοί σταθμοί φιλοξενούσαν ρεπορτάζ με τα πούλμαν που
μετέφεραν μετανάστες από την Αμυγδαλέζα στην Ομόνοια, όπου και αφήνονταν
ελεύθεροι και μάλιστα με χαρτιά παροχής ασύλου. Ούτε οι ίδιοι οι
μετανάστες δεν πίστευαν την τύχη τους και βέβαια το νέο διαδόθηκε
γρήγορα.
Ηταν η εποχή που οι υπουργοί πίστευαν ότι οι μετανάστες
λιάζονται στις πλατείες και μετά εξαφανίζονται.
Η ευαίσθητη κυβέρνηση της Αριστεράς δεν μπορούσε να ανεχθεί το
«Γκουαντάναμο», όπως αποκαλούσε το Κέντρο Κράτησης της Αμυγδαλέζας, και
έδωσε σήμα σε όλα τα κυκλώματα διακινητών της Τουρκίας να κατευθύνουν
όλες τις μεταναστευτικές και προσφυγικές ροές προς τα νησιά του Αιγαίου.
Οι απανταχού δυστυχισμένοι, ακόμη και οι κάτοικοι της Δυτικής Αφρικής
που είχαν μπροστά τους τα ισπανικά τείχη, ταξίδεψαν μέχρι τα τουρκικά
παράλια για να περάσουν με μiα βάρκα στην Ευρώπη, χωρίς πολλούς ελέγχους
και γραφειοκρατικά εμπόδια, με αποτέλεσμα να δεκαπλασιασθεί ο αριθμός
των μεταναστών που πέρασε στην Ελλάδα το 2015 σε σχέση με το 2014.
Τις τελευταίες εβδομάδες στην Ειδομένη βλέπουμε ένα ανθρωπιστικό δράμα.
Σχεδόν 15.000 πρόσφυγες και μετανάστες έχουν εγκλωβιστεί στα
ελληνοσκοπιανά σύνορα και περιμένουν μάταια να βρουν μια δίοδο προς την
Ευρώπη, μέσα στους βούρκους, το κρύο και τις ασθένειες.
Η κυβέρνηση της Αριστεράς, που δεν μπορούσε να ανεχθεί το «κάτεργο» της
Αμυγδαλέζας, το οποίο παρεμπιπτόντως εξακολουθεί να λειτουργεί, κλείνει
τα μάτια της μπροστά στην τραγωδία της Ειδομένης.
Ο δήμαρχος της
περιοχής καταγγέλλει την πλήρη απουσία του κράτους και την ενεργοποίηση
μόνο των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης
ομολογεί ότι στην Ειδομένη δεν είναι κρατικός ο καταυλισμός, επομένως
πρέπει να αδειάσει, χωρίς όμως και να αναλαμβάνει και την πρωτοβουλία
για την εκκένωση του χώρου.
Η αλά καρτ ευαισθησία είναι ένα ακόμη δείγμα λαϊκισμού και δημαγωγίας.
Φανταστείτε μόνο να ζούσαμε τις σκηνές της Ειδομένης επί κυβέρνησης
Σαμαρά. Ο Τσίπρας θα διανυκτέρευε σε σκηνή για να δείξει την κρατική
αναλγησία και να εκφράσει τη συμπαράστασή του στους μετανάστες. Αλλά
είπαμε, η Ειδομένη δεν είναι κρατικός καταυλισμός και σήμερα το κράτος
ταυτίζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου