Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΥΛΩΝΙΤΗ
Πανάκριβα πληρώνει η πολιτεία, όχι μόνο την υπερβολική καθυστέρηση στην απονομή δικαιοσύνης, αλλά και δικαστικές αποφάσεις συντηρητικού χαρακτήρα, που διακρίνονται από τυπολατρία και οδηγούν σε αναγκαίες για μια δημοκρατική κοινωνία παρεμβάσεις.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση «ευρωκαταδίκης», επειδή τα ελληνικά δικαστήρια έκριναν (κατά πλειοψηφία) ότι δεν επιτρέπεται η υιοθεσία τέκνου από επίσκοπο που ξεκίνησε ως μοναχός και χειροτονήθηκε αργότερα κληρικός.
Η υπόθεση ίσως στοιχίσει πάνω από 2 εκατ. ευρώ στη χώρα, καθώς τα ελληνικά δικαστήρια αρνήθηκαν να δώσουν τη μεγάλη κληρονομική περιουσία του επισκόπου στον θετό ανιψιό του, θεωρώντας μη νόμιμη την υιοθεσία, που εγκρίθηκε όμως με δικαστική απόφαση στις ΗΠΑ.
Το παιδί, ελληνικής υπηκοότητας, το 1984, ενώ σπούδαζε στις ΗΠΑ, υιοθετήθηκε από τον εκεί ορθόδοξο επίσκοπο θείο του (αδελφό της μητέρας του) σε ηλικία 20 ετών. Οταν μετά από 15 χρόνια πέθανε ο θείος του, διεκδίκησε από άλλους συγγενείς (αδέλφια του επισκόπου) την κληρονομιά που δικαιούταν ως θετός γιος.
Ομως η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου όπου έφθασε η υπόθεση (ως μείζονος σπουδαιότητος) έκρινε με ψήφους 16-8 ότι η υιοθεσία τέκνου από μοναχό, έστω και αν χειροτονήθηκε κληρικός φθάνοντας στο αξίωμα του επισκόπου της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, έρχεται σε αντίθεση με την ελληνική δημόσια τάξη και δεν αναγνωρίζεται στην Ελλάδα. Συνεπώς ο θετός γιος δεν μπορούσε να κληρονομήσει τον επίσκοπο θείο - θετό πατέρα. Η πλειοψηφία του ΑΠ επικαλέστηκε ιερούς κανόνες, ιερές παραδόσεις, που με βάση τις θρησκευτικές και ηθικές αντιλήψεις στην Ελλάδα απαγορεύουν στους μοναχούς να αναλαμβάνουν κοσμικές φροντίδες, έστω και αν χειροτονήθηκαν κατόπιν κληρικοί.
Κατηγορηματικά αντίθετη ήταν η μειοψηφία 8 μελών του ΑΠ με πολυσέλιδη αιτιολογία που στηριζόταν στο Σύνταγμα (προστασία ανάπτυξης της προσωπικότητας, ιδιωτικής - οικογενειακής ζωής, ανεξιθρησκείας κ.λπ.), αλλά και σε ανάλυση Πατριαρχικών Συνόδων, του Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας και του Αστικού Κώδικα.
Το Ευρωδικαστήριο, μετά την αρχική απόφασή του, αναμένεται να κρίνει και τις αξιώσεις του θετού γιου κατά του ελληνικού δημοσίου, οι οποίες υπερβαίνουν τα δύο εκατομμύρια ευρώ.
Στρασβούργο
Απόφαση- καταπέλτης
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στο Στρασβούργο δικαίωσε τον θετό γιο με απόφαση-καταπέλτη. Δέχθηκε ότι η Ολομέλεια ΑΠ παραβίασε τέσσερις αρχές της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).
Συγκεκριμένα παραβίασε διατάξεις για τον σεβασμό της ιδιωτικής - οικογενειακής ζωής, με επέμβαση όχι αναγκαία σε μια δημοκρατική κοινωνία, αφού μάλιστα στην Ελλάδα καταργήθηκε το 1982 η απαγόρευση του γάμου μοναχών και συνεπώς δεν μπορούν να στερηθούν το δικαίωμα να υιοθετούν. Το Ευρωδικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη ότι η υιοθεσία ήταν έγκυρη επί 24 χρόνια, ότι ο θετός πατέρας είχε εκφράσει επιθυμία να τον κληρονομήσει ο θετός γιος κ.λπ., έκρινε ότι παραβιάστηκε η αρχή της δίκαιης δίκης και η ΕΣΔΑ, λόγω διαφορετικής μεταχείρισης του θετού παιδιού έναντι των βιολογικών τέκνων μοναχών.
ΕΘΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου