"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΠΑΣΟΚ-ο-ΣΥΡΙΖΑίικο ΣΟΥΡΓΕΛΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Μπορεί ο «άχαστος» Αλέξης να αναστήσει τον ΣΥΡΙΖΑ και ο ευρωβοσκός Ανδρουλάκης το ΠΑΣΟΚ;

 

Toυ ΚΩΣΤΑ ΣΤΟΥΠΑ

Οι εξελίξεις στο ΣΥΡΙΖΑ μετά την εκλογική ήττα του 2023 συνεχίζουν να είναι κωμικοτραγικές.

Στην αρχή η "νομενκλατούρα" του κόμματος προώθησε σαν λύση τον κ. Κασσελάκη ποντάροντας στη σεξαπίλ εικόνα, το επιδερμικό τεχνοκρατικό προφίλ και την "πικάντικη" προσωπική ζωή του.

Οι αφελείς πίστευαν πως αυτό που έχει σημασία είναι να ασχολούνται μαζί σου καθημερινά τα δίκτυα και ο κόσμος, ασχέτως λόγου και αιτίας. 

Οι αριστεριστές με αντανακλαστικά μεσοπολέμου σοκαρίστηκαν αλλά οι "κουταλόφρονες" ενθουσιάστηκαν γιατί πίστεψαν πως μπορεί να νικήσει τον Μητσοτάκη και τους επαναφέρει κοντά σε αυτούς που κρατάνε την "κουτάλα" που ανακατεύει τον κρατικό προϋπολογισμό.

Οι πολυάριθμοι εκπομπάρχες της trash-tv επίσης ενθουσιάστηκαν γιατί η παρουσία του κ. Κασσελάκη τους προσέφερε άφθονο υλικό για να γεμίσουν τις ατέλειωτες ώρες της διασκέδασης του διανοητικού προλεταριάτου.

Όντως ο Κασσελάκης απασχόλησε την κοινή γνώμη με την προσωπική του ζωή, το ακριβό του σπίτι, τον σύζυγο και τον σκύλο τους.

Ως πολιτικός ο ίδιος εμφανίστηκε πιο άσχετος κι από τους κατά το σύνηθες άσχετους υπόλοιπους.

Πριν κλείσει χρόνος η "φούσκα" έσκασε και αυτοί που τον επέβαλαν τον εκπαραθύρωσαν νύχτα.

Οι διάδοχοι του Τσίπρα έχασαν το κόμμα από έναν περαστικό κάτοικο του  Μαϊάμι που έπεισε τη βάση πως μπορεί να κερδίσει τον Μητσοτάκη επειδή μιλάει καλύτερα αγγλικά από τον Τσίπρα και είναι πλούσιος.

Ο Κασσελάκης έχασε από τη "νομενκλατούρα" που εκμεταλλευόμενη τις διαδικασίες τον τύλιξε σε μια κόλλα χαρτί και τον απέπεμψε. Σε κανένα δημοκρατικό οργανισμό κάποιος που εκλέγεται από ευρεία βάση δεν αποπέμπεται από κάποιο όργανο μικρότερου εύρους και αντιπροσώπευσης από αυτό που το εξέλεξε. Αυτά είναι ψιλά γράμματα για τους προπαγανδιστές  του ηθικού πλεονεκτήματος.

Το ευτυχές για όλους εμάς είναι πως και όσοι έχασαν από τον περαστικό Κασσελάκη και ο ίδιος ο Κασσελάκης που έχασε με ένα αστείο πραξικόπημα,  δεν θα κληθούν ποτέ να διαπραγματευτούν σοβαρές υποθέσεις τη χώρας ή της ζωής μας.

Είτε συνεχίσει ο Κασσελάκης, είτε αναλάβει ο Πολάκης με τον Απόστολο Γκλέτσο, είτε επιστρέψει ο Τσίπρας, ο ΣΥΡΙΖΑ τελείωσε.

Τελειωμένο μοιάζει όμως και το ΠΑΣΟΚ. Κόμμα που δεν επωφελήθηκε από τη θορυβώδη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ από το 30 στο 10% και την πτώση της Νέας Δημοκρατίας από το 41 στο 28%. Λίγο μπορεί να επωφεληθεί από την "εξάτμιση" του ΣΥΡΙΖΑ από το 10 στο 3%.

Αυτό φαίνεται να το κατάλαβαν και οι ίδιοι στο ΠΑΣΟΚ μετά τις Ευρωεκλογές και έθεσαν θέμα ηγεσίας. Παρατηρώντας όμως τις δημοσκοπήσεις, κανένα από τα πρόσωπα που προηγούνται δεν φαίνεται να μαγνητίζει κάποιο ευρύτερο κοινό.

Στο ΠΑΣΟΚ παρατηρείται το οξύμωρο να αμφισβητούν την ηγεσία Ανδρουλάκη γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν επωφελήθηκε την αποσύνθεσης του ΣΥΡΙΖΑ και στις δημοσκοπήσεις να προηγείται ο Ανδρουλάκης.

Από τους 4-5 υποψήφιους η μόνη που έχει πιθανότητες να αποσπάσει ψήφους από το Κέντρο και την Κεντροδεξιά για  να απειλήσει τον Μητσοτάκη είναι η Άννα Διαμαντοπούλου. Δεν φαίνεται όμως να  μπαίνει καν στο δεύτερο γύρο.

Η αριστερά είναι εκτός εποχής

Η αριστερά και η κεντροαριστερά για να ανασυντεθεί σε πόλο εξουσίας τόσο στην Ελλάδα όσο και στη Δύση, θα πρέπει να απαντήσει σε μερικά καίρια ερωτήματα που απασχολούν τις κοινωνίες.

Μερικά από τα ερωτήματα αυτά είναι:

- Πώς θα διαχειριστούμε τα επόμενα 10-20 χρόνιας το πρόβλημα που θα προκύψει όταν μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι από την Αφρική και την Ασία θα θελήσουν να εισέλθουν παράνομα στην Ελλάδα και την Ευρώπη;

- Πώς θα αντιμετωπίσουμε την απειλή απολυταρχιών όπως η Κίνα, η Ρωσία ή Τουρκία κλπ  να  "στραγγαλίσουν"  την ισχύ και ευημερία των δυτικών κοινωνιών;

- Πως θα διαχειριστούμε την ανυπαρξία αμυντικής ικανότητας της Ευρώπης σε στρατιωτικές εξωτερικές απειλές;

- Πώς πρέπει να διαχειριστούμε τις απειλές της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας σε σχέση με τις τεράστιες διαφορές του ΑΕΠ και του πληθυσμού των δυο χωρών;

- Πώς μπορούμε να διαχειριστούμε την προοπτική κατάργησης της εργασίας που υπόσχεται ο αυτοματισμός και την ανάθεση της λήψης των αποφάσεων στην τεχνητή νοημοσύνη;

- Πώς μπορούμε να διαχειριστούμε την απειλή της ατεκνίας και άρα της δυνατότητας αναπαραγωγής των κοινωνιών μας, χωρίς να θίξουμε θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα που έχουν αναπτύξει οι φιλελεύθερες κοινωνίες;

- Πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την αδυναμία της Ελλάδας και της Ευρώπης να προσελκύσουν σοβαρές επενδύσεις;

Αυτά είναι μερικά από ερωτήματα που θέτει η συγκυρία και οι κοινωνίες αρχίζουν να διαισθάνονται το αδιέξοδο και να αναζητούν εύκολες λύσεις εκλέγοντας απατεώνες και θαυματοποιούς.

Οι εύκολες απαντήσεις σε δύσκολα προβλήματα όμως συνήθως έχουν καταστροφικές συνέπειες.

Με 50-60 χρόνια καθυστέρηση η ελληνική αριστερά

 

 χαμένη μετά τον πόλεμο μεταξύ Στάλιν, Τίτο και Καντάφι, ανακάλυψε την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία και στρέφεται προς το δημοκρατικό σοσιαλισμό που μεσουρανούσαν τη δεκαετία του ’70.

Οι σοσιαλδημοκράτες παντού στην Ευρώπη όμως βρίσκονται σε αποσύνθεση καθώς το ζητούμενο είναι η δημιουργία νέας πίτα και όχι η διανομή της παλιάς

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: