"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΝουΔο-γαλαζαίικο ΡΟΥΣΦΕΤΟΣΟΥΡΓΕΛΑΡΑΔΙΚΟ: Λαός και ελίτ

 

Toυ ΜΙΧΑΛΗ ΤΣΙΝΤΣΙΝΗ

Ποιος έχει το αυτί του στη γη; Ποιος ακούει τη βάση;

Οι παλαιοί βουλευτές της Ν.Δ. που υποδύονται την εσωτερική αντιπολίτευση διεκδικούν για τον εαυτό τους τον ρόλο του συμπονετικού σφυγμομέτρη του «λαού» του κόμματος.

Αυτοχαρακτηρίζονται ως «λαϊκή Δεξιά» έναντι της τεχνοκρατικής «ελίτ».

Οι περισσότεροι από αυτούς όμως έχουν μακρές βουλευτικές θητείες και υπουργικές σταδιοδρομίες. Πολύ μακρές για να χωράνε στη φανέλα του όψιμου αντισυστημικού.

Η αντίληψή τους για το «λαϊκό» πρέπει να αναζητηθεί στα πεπραγμένα τους, όταν ασκούσαν εκείνοι την εξουσία.

Οταν, ας πούμε, ο επισπεύδων βουλευτής της πρωτοβουλίας των «11» ήταν υπουργός Μεταφορών. Τότε, το μακρινό 2009, μέσα σε μόλις 23 ημέρες, από τις 12/8/2009 έως 4/9/2009, προσελήφθησαν υπό το ακοίμητο βλέμμα του υπουργού Μεταφορών 210 υπάλληλοι στο μετρό (όπως έμελλε να διαπιστώσει σχετικό πόρισμα του επιθεωρητή δημόσιας διοίκησης). Ενα μήνα μετά, είχαμε εκλογές.

Ο ίδιος είχε ισχυριστεί ότι οι προσλήψεις…

 

 διόρθωναν τον «ρατσισμό» εις βάρος των ανθρώπων από την εκλογική του περιφέρεια. Είχε μεσολαβήσει η χρεοκοπία.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: