Η τροπή που έλαβαν οι εξελίξεις στην Ουκρανία αφύπνισαν τη βαθιά κοιμώμενη Ευρώπη, η οποία τους επόμενους μήνες είναι αναγκασμένη να προχωρήσει περισσότερο προς την ενοποίησή της απ΄ όσο προσχώρησε τις τελευταίες δεκαετίες.
Πάντα ελλόχευε ο κίνδυνος η Ε.Ε. να αντιδράσει χαοτικά σε μια διαφαινόμενη εξωτερική απειλή. Αντί να αναζητήσει μια ενιαία αντίδραση, κάθε χώρα να κινηθεί με βάση τα βραχυπρόθεσμα συμφέροντα και τα πρόσκαιρα προνόμια, όπως π.χ. οι ειδικές φθηνότερες ενεργειακές τιμές ή ειδικές εμπορικές σχέσεις...
Τα τερατώδη λάθη που έκανε το καθεστώς Πούτιν στον χειρισμό της υπόθεσης της Ουκρανίας αλλά και το πολιτικό και ηθικό σθένος που επέδειξε ένας ηθοποιός που έτυχε να κερδίσει τις τελευταίες εκλογές στην Ουκρανία ανέτρεψαν την κατάσταση σε βάρος της Ρωσίας και του καθεστώτος...
Η Ρωσία του Πούτιν κινείται προς μια ολοκληρωτική απομόνωση. Ούτε στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου δεν είχε υπάρξει εμπάργκο ακόμη και σε πολιτιστικές ή αθλητικές δραστηριότητες...
Στη Δύση, μόνο μειοψηφικές ομάδες, "ψεκασμένων", ναζιστών, παλαιοκομμουνιστών, παλαιοημερολογιτών και γενικώς διαταραγμένων αντισυστημικών απέμειναν να υποστηρίζουν το καθεστώς.
Οι οικονομικές κυρώσεις παρά τα αντιθέτως θρυλούμενα είναι εξοντωτικές για τη Ρωσία και όπως είναι φυσικό θα έχουν κόστος και για τις Δυτικές Οικονομίες.
Στο σημείο αυτό ακριβώς βρίσκεται και η τεράστια συνεισφορά του "Mad Vlad" όπως ονομάζουν τον Ρώσο δικτάτορα εντός εκτός Ρωσίας. Για πρώτη φορά εδώ και πολλές δεκαετίες οι κυβερνήσεις και κυρίως οι πολίτες της Ευρώπης αποδέχονται να υποστούν το κόστος των όποιων οικονομικών κυρώσεων σήμερα προκειμένου να απομακρύνουν την αιχμαλωσία αύριο σε ένα απολυταρχικό καθεστώς που επιβουλεύεται τις ελευθερίες και την ευημερία τους.
Οι κυρώσεις θα είναι καταστροφικές για τη Ρωσία αλλά θα έχουν κόστος για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις της Δύσης και ειδικά της Ευρώπης. Κόστος θα έχει και ο επανεξοπλισμός της Ευρώπης, αλλά ειρήνη χωρίς ισχυρές ένοπλες δυνάμεις και σθένος δεν έχει υπάρξει ποτέ στην ιστορία.
Όταν χώρες όπως η Γερμανία αποφασίζουν να επανεξοπλιστούν είναι θέμα χρόνου να αντιληφθούν πως ουσιαστική αποτροπή μπορεί να υπάρξει μόνο από μια ενιαία ευρωπαϊκή άμυνα και εξωτερική πολιτική και όχι από κάθε χώρα χωριστά.
Τούτο δεν σημαίνει πως το ΝΑΤΟ εξάντλησε το χρόνο του...
Η Ρωσία του Πούτιν είναι απίθανο να μην επικρατήσει στρατιωτικά επί της Ουκρανίας. Αυτόν τον πόλεμο όμως τον έχει χάσει πριν καν τον ξεκινήσει. Το πνεύμα ανυποταξίας που έχει εμφυσήσει στους Ουκρανούς η ηρωϊκή στάση ενός Προέδρου που κέρδισε τις εκλογές με ποσοστό πάνω από 70% θα κάνει την κατοχή δαπανηρή οικονομικά και δύσκολα διαχειρίσιμη πολιτικά.
Το καθεστώς Πούτιν δεν μπορεί να κάνει πίσω τώρα στην Ουκρανία, γιατί θα εξευτελιστεί και θα αποσταθεροποιηθεί. Η κατοχή όμως θα έχει ακόμη μεγαλύτερο κόστος. Είναι θέμα χρόνου οι υποστηρικτές του καθεστώτος να προσεταιριστούν την κοινωνία των πολιτών που αντιδρά στη Ρωσία και ξεφορτωθούν τον Πούτιν, φορτώνοντάς τους όλες τις ευθύνες.
Με αυτά που γίνονται και θα γίνουν στην Ουκρανία ο Πούτιν και κάποιοι στρατηγοί δύσκολα θα αποφύγουν το διεθνές δικαστήριο. Όσοι παρομοιάζουν την εισβολή στην Ουκρανία με τους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας ξεχνούν τις γενοκτονίες που προηγήθηκαν. Ακόμη ανακαλύπτονται μαζικοί τάφοι στη Σρεμπρένιτσα... Για την εισβολή στην Ουκρανία σαν δικαιολογία χρησιμοποιήθηκε η βούληση του λαού της να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. Τούτο, δεν συνιστά έγκλημα...
Η εισβολή στην Ουκρανία αποτελεί έναν κρίκο σε μια αλυσίδα κινήσεων του καθεστώτος Πούτιν στις οποίες από τη Δύση δεν υπήρξαν αντιδράσεις γιατί πρυτάνευε η λογική του Κατευνασμού... (Προφανώς αυτό είναι και ένα μήνυμα προς τον Ερντογάν που ξαφνικά θυμήθηκε πως ανήκει στη Δύση...)
Οι μεγαλύτεροι θυμούνται πριν αρκετά χρόνια την παραμόρφωση του προσώπου του Βίκτορ Γιουτσένκο καθώς δηλητηριάστηκε επειδή κέρδισε στις εκλογές τον εκλεκτό της Μόσχας. Η φρικτή συνήθεια της δηλητηρίασης των πολιτικών αντιπάλων φαίνεται πως είναι η αγαπημένη τακτική του καθεστώτος Πούτιν. Ο Ναβάλνι, ο Λιτβινένκο και άλλοι έχουν υποστεί την ίδια αντιμετώπιση.
Ο "Δράκουλας της Σιβηρίας" εύκολα πλέον θα φτάσει στο διεθνές δικαστήριο, αν βέβαια προλάβει... Γιατί όταν η φιλία και η υποστήριξη στηρίζεται στον φόβο ή εξαγοράζεται, εύκολα μεταστρέφεται στο ακριβώς αντίθετο…
Θυμάστε πως ο άνθρωπος που ο Στάλιν είχε για να κάνει τον καραγκιόζη και να γελάει, μόλις πήρε την εξουσία μετά το θάνατό του πως τον αποκαθήλωσε από παντού;
Αν υπάρχει ένα ερώτημα αυτό είναι γιατί ο Πούτιν τα κάνει όλα αυτά. Πώς έφτασε στο σημείο να πάρει τόσο λάθος αποφάσεις που η εισβολή στην Ουκρανία γύρισε μπούμερανκ από το πρώτο 24ωρο;
Ένας λόγος είναι η αλαζονεία της απόλυτης εξουσίας που οδηγεί στην ύβρι.
Ο άλλος ενδεχομένως να έχει να κάνει με κάποιο είδος ασθένειας που θολώνει την κρίση. Ο λόρδος Ντέιβιντ Όουεν που έχει διατελέσει και υπουργός Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας, ως γιατρός πριν μερικά χρόνια είχε γράψει ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον βιβλίο με τίτλο: "Ασθενείς ηγέτες στην εξουσία". Στο βιβλίο περιγράφει με παραδείγματα πώς μια σωματική ή πνευματική ασθένεια μπορεί να σπρώξει πολιτικούς ηγέτες σε παράλογες και απερίσκεπτες ενέργειες...
Σε μια συνέντευξη που έδωσε ο λόρδος Όουεν στην Καθημερινή πριν λίγες μέρες περιγράφει τα εξής: "Από το 2012, φαίνεται να αρχίζει να είναι μια αλλαγμένη προσωπικότητα. Και κοιτάξτε το πρόσωπό του.
Τι συμβαίνει με αυτό το πρόσωπο;
Μας λένε ότι πρόκειται για ενέσεις μπότοξ ή για πλαστική χειρουργική που πήγε στραβά.
Φοβάμαι ότι μπορεί να είναι κάτι πιο ανησυχητικό.
Μπορεί κάλλιστα να είναι...
το πρόσωπο κάποιου που παίρνει μεγάλες δόσεις στεροειδών.
Και γι’ αυτό φοβάται να βρεθεί κοντά σε οποιονδήποτε έχει μολυνθεί από την COVID-19. Επειδή τα στεροειδή καταστρέφουν το ανοσοποιητικό. Και τα στεροειδή επηρεάζουν την προσωπικότητά.
Νομίζω ότι είναι διαφορετικός άνθρωπος, ο εκφοβιστικός τρόπος που μιλάει με τους υπαλλήλους του· το είδος του προσώπου που βγάζει δεν μου φαίνεται να ταιριάζει απόλυτα με τον Πούτιν που έχουμε δει στο παρελθόν.
Εχω γράψει εκτενώς για την ύβρι και το πώς αλλάζουν οι ηγέτες, και νομίζω ότι εδώ έχουμε μια κλασική τέτοια περίπτωση. Η περιφρόνηση είναι ένα από τα χαρακτηριστικά που βλέπεις στους υβριστικούς ανθρώπους, και σίγουρα έχει μπει στη γλώσσα, στον τρόπο και στη συμπεριφορά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου