Χρειάστηκε να συμπληρωθεί ένας ολόκληρος μήνας από την έναρξη της βάρβαρης εισβολής που διέταξε ο Πούτιν στην Ουκρανία για να ευαισθητοποιηθεί ο καλλιτεχνικός κόσμος της χώρας. Η ευαισθητοποίηση αυτή, ωστόσο, δεν φαίνεται να αγγίζει την ουσία της βιβλικής καταστροφής που απειλεί την Ουκρανία.
Η αφίσα για τη «Συναυλία Ειρήνης» μοιάζει να έχει εκ των προτέρων αυτολογοκριθεί καθώς οι διοργανωτές της αποφεύγουν επιμελώς να χρησιμοποιήσουν τις απαγορευμένες από τη ρωσική προπαγάνδα λέξεις «Πούτιν», «Ουκρανία», «εισβολή» κλπ.
Η χώρα μας έχει βρεθεί πολλές φορές στη δίνη του πολέμου και ξέρει τι σημαίνει η επιτήδεια ουδετερότητα και η διπλωματία των ίσων αποστάσεων όταν αγωνίζεσαι για να κερδίσεις την ελευθερία και την ανεξαρτησία. Η ειρήνη δεν είναι μια αφηρημένη έννοια βγαλμένη από το ευχολόγιο του ευαγγελίου αλλά ένα αγαθό που καθορίζει τις συνθήκες της ζωής, την ευημερία και το μέλλον της ανθρωπότητας. Για να υπάρξει ειρήνη πρέπει να καταγγελθεί ο επιτιθέμενος που προκάλεσε τον πόλεμο και να υποχρεωθεί να τον σταματήσει.
Ποιόν εξυπηρετεί η συγκάλυψη του ενόχου και η εξομοίωση των θυμάτων με τον θύτη τους;
Και ποιό είναι το μήνυμα που στέλνει η συναυλία στον ηρωικά αντιστεκόμενο Ουκρανικό λαό;
Η αλήθεια είναι ότι τα «όμορφα» χρόνια των φεστιβάλ της ΚΝΕ και του Ρήγα ή των «γιορτών νεολαίας» που οι καλλιτέχνες τραγουδούσαν μπροστά σε ένα παλλόμενο από επαναστατικό ενθουσιασμό πλήθος έχουν περάσει. Τότε αρκούσε η καταγγελία του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και η εξύμνηση του σοσιαλισμού, έστω κι αν αρκετοί χρειάστηκε να κλείσουν τα μάτια τους στα τανκς της Πράγας και της Βουδαπέστης ή στη σφαγή της Τιεν Αν Μεν.
Σήμερα ωστόσο, ο κόσμος έχει γίνει πολύ πιο σύνθετος, οι προκλήσεις πρωτοφανείς και οι κίνδυνοι που τον απειλούν δεν εξαλείφονται με ανώδυνες, υποκριτικές και «δημοφιλείς» στάσεις. Πολύ περισσότερο όταν τέτοιες στάσεις επιλέγονται από τους ανθρώπους που με τις συνθέσεις, τους στίχους και τα τραγούδια τους επηρεάζουν εκατομμύρια πολιτών που τους ακούνε και τους θαυμάζουν.
Για πρώτη φορά μετά από 75 χρόνια η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει το φάσμα ενός νέου παγκόσμιου πόλεμου. Ο ίδιος ο Ρώσος Πρόεδρος απείλησε με τη φρίκη μιας πυρηνικής καταστροφής θέτοντας σε ετοιμότητα το οπλοστάσιό του.
Τέτοιες κρίσιμες στιγμές δεν χωράνε ουδετερότητες που, έστω και έμμεσα, ενθαρρύνουν τα μεγαλοϊδεατικά σχέδια του Κρεμλίνου. Στην ιστορική Μαριούπολη το 90% των κτιρίων έχει ισοπεδωθεί, ενώ 100.000 κάτοικοι είναι ακόμα κρυμμένοι στα υπόγεια καταφύγια. Από αυτούς 300 άμαχοι βρέθηκαν νεκροί στα ερείπια του βομβαρδισμένου θεάτρου-μνημείου της πόλης.
Καμιά φωνή, κανένα τραγούδι, καμιά συναυλία δεν έχει το δικαίωμα να σιωπήσει μπροστά σε αυτή την τραγωδία.
Δεν φτάνει να τραγουδάς υπέρ της ειρήνης, πρέπει...
να καταγγέλλεις και τους βιαστές της!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου