Του ΘΑΝΑΣΗ ΜΑΥΡΙΔΗ
Ας φανταστούμε την Ελλάδα του 2050, διαθέτοντας λιγότερους από 8 εκατομμύρια «παλαιούς κατοίκους» και μάλιστα στην πλειοψηφία τους γερασμένους και άλλα 3 ως 5 εκατομμύρια «πολίτες του κόσμου», από το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, την Συρία, την Σομαλία, το Μαρόκο. Όταν θα έχουμε φτάσει εκεί θα είναι αργά. Θα είναι γεγονός η αγαπημένη για τους αριστερούς πολυπολιτισμική κοινωνία, αλλά δεν θα υπάρχει Ελλάδα!
Είναι μία δύσκολη συζήτηση. Στο μακρινό μέλλον που δεν θα υπάρχουν σύνορα και δεν θα υφίσταται η βία για θρησκευτικούς και εθνικούς λόγους, η συζήτηση αυτή θα στερείται αντικειμένου. Σήμερα όμως δεν μπορούμε να την αποφύγουμε βάζοντας το κεφάλι μας μέσα στην άμμο.
Θα πρέπει να αποδεχτούμε μία απλή αλήθεια: Αν αύριο η πλειοψηφία των κατοίκων στην Ελλάδα είναι μουσουλμάνοι, η Ελλάδα θα είναι μία μουσουλμανική χώρα. Δεν θα υπάρχει Ελλάδα όπως την εννοούμε σήμερα. Να δείτε τότε που θα μας κάνουν, φιλελεύθερους ανθρώπους, να αρχίσουμε να φωνάζουμε για τα δικαιώματα των… χριστιανών! Εκεί που νομίσαμε ότι όλα αυτά τα περί θρησκευτικών ανταγωνισμών και ελευθεριών ανήκουν στο μακρινό παρελθόν.
Και τι κάνουμε;
Είναι μία δύσκολη συζήτηση. Στο μακρινό μέλλον που δεν θα υπάρχουν σύνορα και δεν θα υφίσταται η βία για θρησκευτικούς και εθνικούς λόγους, η συζήτηση αυτή θα στερείται αντικειμένου. Σήμερα όμως δεν μπορούμε να την αποφύγουμε βάζοντας το κεφάλι μας μέσα στην άμμο.
Θα πρέπει να αποδεχτούμε μία απλή αλήθεια: Αν αύριο η πλειοψηφία των κατοίκων στην Ελλάδα είναι μουσουλμάνοι, η Ελλάδα θα είναι μία μουσουλμανική χώρα. Δεν θα υπάρχει Ελλάδα όπως την εννοούμε σήμερα. Να δείτε τότε που θα μας κάνουν, φιλελεύθερους ανθρώπους, να αρχίσουμε να φωνάζουμε για τα δικαιώματα των… χριστιανών! Εκεί που νομίσαμε ότι όλα αυτά τα περί θρησκευτικών ανταγωνισμών και ελευθεριών ανήκουν στο μακρινό παρελθόν.
Και τι κάνουμε;
Εξαρτάται από το τι θέλουμε να κάνουμε! Μπορεί οι Έλληνες να βαρέθηκαν να αυτοπροσδιορίζονται ως Έλληνες και να θέλουν να δημιουργήσουμε μία νέα κρατική οντότητα, τις Ηνωμένες Πολιτείες της Μεσογείου. Προσωπικά δεν έχω την παραμικρή αντίρρηση. Αλλά να το έχουμε αποφασίσει εμείς. Να μην μας το έχουν επιβάλει οι περιστάσεις.
Το βέβαιο είναι ότι δεν θα τους πνίξουμε στην Θάλασσα, όπως «προτείνουν» διάφοροι ναζί. Επίσης δεν θα τους στοιβάξουμε σαν τα ζώα σε στρατόπεδα τύπου Μόριας, όπως έκαναν οι «ανθρωπιστές» της Αριστεράς. Ούτε και θα επιτρέψουμε σε ΜΚΟ να λειτουργούν σαν να βρίσκονται στο τσιφλίκι του πατέρα τους. Φιλοξενούμε ανθρώπους με αξιοπρέπεια. Ούτε τους αντιμετωπίζουμε ως κατάδικους του μεσαίωνα ούτε τους αφήνουμε να… εξαφανιστούν στην Ομόνοια.
Είναι προφανές ότι στο Αιγαίο αυτή τη στιγμή υπάρχει πάλι πρόβλημα, ανάλογο ή και μεγαλύτερο ακόμη από εκείνο του 2015. Και όσοι δεν θέλουν να ξεχωρίσουν το προσφυγικό από το μεταναστευτικό, δεν έχουν παρά να περάσουν μερικές μέρες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Αιγαίου για να διαπιστώσουν την αλήθεια. Οι πρόσφυγες δεν έχουν σχέση με τους οικονομικούς μετανάστες. Η προσωπική μου θέση είναι ότι οφείλουμε να προστατεύσουμε τους κατατρεγμένους και να τους προσφέρουμε μία αξιοπρεπή φιλοξενία. Όχι μόνο γιατί υπάρχουν σχετικές διεθνείς συμβάσεις, αλλά γιατί αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό της δικής μας εθνικής ταυτότητας. Σεβόμαστε τους ξένους και πολύ περισσότερο τους κατατρεγμένους. Οι άλλοι, όμως, οι παράτυποι μετανάστες, πρέπει να γυρίσουν στα σπίτια τους! Όχι γιατί δεν χρειαζόμαστε οικονομικούς μετανάστες. Η μετανάστευση ήταν ένα πάντα ένα υγιές χαρακτηριστικό. Το μπόλιασμα των κοινωνιών με νέο αίμα. Αλλά διότι το ποιοι θα έρθουν, με ποιες δεξιότητες και πόσοι, αυτό θα πρέπει να το αποφασίζει η ελληνική κοινωνία. Ούτε ο Ερντογάν, ούτε οι ΜΚΟ, ούτε όποιος διαθέτει κότσια να περάσει τα σύνορα.
Η Ευρώπη δεν ενδιαφέρεται για την ουσία της υπόθεσης. Αρκεί οι πρόσφυγες και οι μετανάστες να μην περάσουν τα ελληνικά σύνορα! Να μην φτάσουν στην αυλή τους. Η Ευρώπη είναι διατεθειμένη να κάνει μία ακόμη επωφελής εμπορική πράξη, να δώσει μερικά δισεκατομμύρια ευρώ στην Ελλάδα και να υπερασπιστεί έτσι το φιλελεύθερο προσωπείο της, από το να βρεθεί η ίδια στην δυσάρεστη θέση να αλλάξει τα δικά της πληθυσμιακά χαρακτηριστικά. Ας μην περιμένουμε, λοιπόν, ότι θα μας λύσει το πρόβλημα η Ευρώπη. Κι ούτε μπορούμε μόνοι μας να ανακόψουμε τις ροές στα σύνορα.
Το βέβαιο είναι ότι δεν θα τους πνίξουμε στην Θάλασσα, όπως «προτείνουν» διάφοροι ναζί. Επίσης δεν θα τους στοιβάξουμε σαν τα ζώα σε στρατόπεδα τύπου Μόριας, όπως έκαναν οι «ανθρωπιστές» της Αριστεράς. Ούτε και θα επιτρέψουμε σε ΜΚΟ να λειτουργούν σαν να βρίσκονται στο τσιφλίκι του πατέρα τους. Φιλοξενούμε ανθρώπους με αξιοπρέπεια. Ούτε τους αντιμετωπίζουμε ως κατάδικους του μεσαίωνα ούτε τους αφήνουμε να… εξαφανιστούν στην Ομόνοια.
Είναι προφανές ότι στο Αιγαίο αυτή τη στιγμή υπάρχει πάλι πρόβλημα, ανάλογο ή και μεγαλύτερο ακόμη από εκείνο του 2015. Και όσοι δεν θέλουν να ξεχωρίσουν το προσφυγικό από το μεταναστευτικό, δεν έχουν παρά να περάσουν μερικές μέρες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Αιγαίου για να διαπιστώσουν την αλήθεια. Οι πρόσφυγες δεν έχουν σχέση με τους οικονομικούς μετανάστες. Η προσωπική μου θέση είναι ότι οφείλουμε να προστατεύσουμε τους κατατρεγμένους και να τους προσφέρουμε μία αξιοπρεπή φιλοξενία. Όχι μόνο γιατί υπάρχουν σχετικές διεθνείς συμβάσεις, αλλά γιατί αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό της δικής μας εθνικής ταυτότητας. Σεβόμαστε τους ξένους και πολύ περισσότερο τους κατατρεγμένους. Οι άλλοι, όμως, οι παράτυποι μετανάστες, πρέπει να γυρίσουν στα σπίτια τους! Όχι γιατί δεν χρειαζόμαστε οικονομικούς μετανάστες. Η μετανάστευση ήταν ένα πάντα ένα υγιές χαρακτηριστικό. Το μπόλιασμα των κοινωνιών με νέο αίμα. Αλλά διότι το ποιοι θα έρθουν, με ποιες δεξιότητες και πόσοι, αυτό θα πρέπει να το αποφασίζει η ελληνική κοινωνία. Ούτε ο Ερντογάν, ούτε οι ΜΚΟ, ούτε όποιος διαθέτει κότσια να περάσει τα σύνορα.
Η Ευρώπη δεν ενδιαφέρεται για την ουσία της υπόθεσης. Αρκεί οι πρόσφυγες και οι μετανάστες να μην περάσουν τα ελληνικά σύνορα! Να μην φτάσουν στην αυλή τους. Η Ευρώπη είναι διατεθειμένη να κάνει μία ακόμη επωφελής εμπορική πράξη, να δώσει μερικά δισεκατομμύρια ευρώ στην Ελλάδα και να υπερασπιστεί έτσι το φιλελεύθερο προσωπείο της, από το να βρεθεί η ίδια στην δυσάρεστη θέση να αλλάξει τα δικά της πληθυσμιακά χαρακτηριστικά. Ας μην περιμένουμε, λοιπόν, ότι θα μας λύσει το πρόβλημα η Ευρώπη. Κι ούτε μπορούμε μόνοι μας να ανακόψουμε τις ροές στα σύνορα.
Άρα, αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι...
να ξεκαθαρίσουμε από τώρα τους όρους του παιγνιδιού. Ποιοι μένουν, ποιοι φεύγουν, τι είδους δικαιώματα θα έχουν και πότε.
Αρκεί να ξέρουμε και ποια είναι η Ελλάδα που θέλουμε! Θέλουμε μία Ελλάδα που τα παιδιά των σημερινών κατοίκων να είναι μειοψηφία;
Η φιλελεύθερη Δύση έχει γίνει φιλελεύθερη επειδή έχει περάσει τον Διαφωτισμό. Οι μουλάδες του καθολικισμού έριξαν πολλούς στην πυρά και πότισαν έτσι το δέντρο της Ελευθερίας. Στο Ισλάμ η διαφώτιση δεν έχει ακόμη έρθει. Σε εκείνες τις κοινωνίες επικρατούν διαφορετικές απόψεις από τις δικές μας για τις θρησκευτικές ελευθερίες, για τη θέση της γυναίκας, τα δικαιώματα των μειοψηφιών, τους ομοφυλόφιλους. Είναι ένας άλλος πλανήτης. Κι είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι έχουν παρατηρηθεί στην Ομόνοια, στο κέντρο της Αθήνας, φαινόμενα όπου μια ιδιότυπη ισλαμική αστυνομία προσπάθησε να επιβάλλει κανόνες στους ομοεθνείς τους.
Τι το φιλελεύθερο, λοιπόν, περιέχει μία αντίληψη πλήρους ανεκτικότητας;
Η φιλελεύθερη Δύση έχει γίνει φιλελεύθερη επειδή έχει περάσει τον Διαφωτισμό. Οι μουλάδες του καθολικισμού έριξαν πολλούς στην πυρά και πότισαν έτσι το δέντρο της Ελευθερίας. Στο Ισλάμ η διαφώτιση δεν έχει ακόμη έρθει. Σε εκείνες τις κοινωνίες επικρατούν διαφορετικές απόψεις από τις δικές μας για τις θρησκευτικές ελευθερίες, για τη θέση της γυναίκας, τα δικαιώματα των μειοψηφιών, τους ομοφυλόφιλους. Είναι ένας άλλος πλανήτης. Κι είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι έχουν παρατηρηθεί στην Ομόνοια, στο κέντρο της Αθήνας, φαινόμενα όπου μια ιδιότυπη ισλαμική αστυνομία προσπάθησε να επιβάλλει κανόνες στους ομοεθνείς τους.
Τι το φιλελεύθερο, λοιπόν, περιέχει μία αντίληψη πλήρους ανεκτικότητας;
Από την άλλη ο φόβος του Κεντρώου χώρου να θέσει τις δικές του θέσεις απέναντι στο μεγάλο αυτό πρόβλημα, μην τυχόν και κακοχαρακτηριστεί, έχει ως αποτέλεσμα να δίδεται αντίστοιχα χώρος πολιτικά στην ακροδεξιά και στην αριστερά. Η μεν ακροδεξιά υιοθετεί απαράδεκτες θέσεις από κάθε άποψη, ενώ η αριστερά «πουλάει» εθνομηδενισμό με το τσουβάλι. Η ακροδεξιά επιχειρεί να ψαρέψει ψήφους στο βούρκο του φόβου, εκμεταλλευόμενη την απουσία προτάσεων από το Κέντρο. Η αριστερά θέλει περισσότερους ψηφοφόρους και αυτούς τους αναζητά στους μετανάστες. Τα περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων της είναι στην πράξη αδιάφορα, όπως έδειξε και στη διαχείριση του προσφυγικού στα 4,5 χρόνια της παραμονής της στην εξουσία. Το προσφυγικό για την αριστερά είναι άλλο ένα εργαλείο στην εργαλειοθήκη της.
Ως φιλελεύθερος δεν υποστηρίζω τις πολυπολιτισμικές κοινωνίες με την έννοια που το υποστηρίζει ο «προοδευτικός» κόσμος της Ευρώπης. Δεν επιθυμώ την υποταγή της Δύσης στις αρχές μιας ισλαμικής σέκτας. Όπως αντίστοιχα και σε μία χριστιανική σέχτα. Η Ευρώπη έχει ανάγκη να ανοίξει τις πόρτες της σε μετανάστες. Είναι απαραίτητη συνθήκη επιβίωσης για μία πραγματικά γερασμένη ήπειρο. Αρκεί αυτό να συμβεί με κανόνες και με βάση τις πραγματικές ανάγκες των κοινωνιών και να μην είναι προϊόν μιας άναρχης εισβολής. Και απαραίτητη προϋπόθεση για κάθε έναν που θα περνάει τα σύνορα θα είναι να σέβεται τις αρχές της φιλελεύθερης δημοκρατίας.
Η Ελλάδα, για παράδειγμα, χρειάζεται μετανάστες. Πρέπει να μπολιάσει την κοινωνία της με νέο αίμα. Διαφορετικά θα χαθεί! Αλλά πόσοι πρέπει να είναι; Αυτή είναι μία δύσκολη συζήτηση. Θέλουμε να την κάνουμε; Μπορούμε;
Και φτάνουμε στο περίφημο θέμα που δημιουργήθηκε με την Νίκη Κεραμέως. Η υπουργός είπε αυτό ακριβώς που αναφέρει το Σύνταγμα της χώρας και στο οποίο έχει ορκιστεί η συντριπτική πλειοψηφία των βουλευτών. Μπορεί να μην έχουν διαβάσει το Σύνταγμα. Αυτό δεν πρέπει να μας ξαφνιάζει! Εδώ δεν διαβάζουν τα νομοσχέδια που ψηφίζουν. Κι ερχόμαστε στο κρίσιμο! Πώς αλλιώς μπορείς να μπολιάσεις τους νεοφερμένους με την ελληνική Παιδεία και να τους ενσωματώσεις στην κοινωνία; Είναι ή δεν είναι η ελληνική Παιδεία το κριτήριο για να έχουμε όλοι μας μία κοινή αφετηρία; Αν απορρίψουμε (και δικαίως) τα περί ελληνικού DNA, αν αφήσουμε απ’ έξω την Ορθοδοξία, τότε τι άλλο μένει; Είναι άλλο πράγμα ο εθνικισμός και άλλο η εθνική ταυτότητα. Και η Νίκη η Κεραμέως δεν μίλησε για εθνικισμό. Μίλησε γι αυτό ακριβώς που λέει το Σύνταγμα. Αν δεν μας αρέσει το Σύνταγμα, ας το αλλάξουμε. Αλλά και πάλι να ξέρουμε τι ακριβώς θέλουμε.
Το ερώτημα επαναλαμβάνεται: Πώς θα είναι η Ελλάδα το 2050;
Ως φιλελεύθερος δεν υποστηρίζω τις πολυπολιτισμικές κοινωνίες με την έννοια που το υποστηρίζει ο «προοδευτικός» κόσμος της Ευρώπης. Δεν επιθυμώ την υποταγή της Δύσης στις αρχές μιας ισλαμικής σέκτας. Όπως αντίστοιχα και σε μία χριστιανική σέχτα. Η Ευρώπη έχει ανάγκη να ανοίξει τις πόρτες της σε μετανάστες. Είναι απαραίτητη συνθήκη επιβίωσης για μία πραγματικά γερασμένη ήπειρο. Αρκεί αυτό να συμβεί με κανόνες και με βάση τις πραγματικές ανάγκες των κοινωνιών και να μην είναι προϊόν μιας άναρχης εισβολής. Και απαραίτητη προϋπόθεση για κάθε έναν που θα περνάει τα σύνορα θα είναι να σέβεται τις αρχές της φιλελεύθερης δημοκρατίας.
Η Ελλάδα, για παράδειγμα, χρειάζεται μετανάστες. Πρέπει να μπολιάσει την κοινωνία της με νέο αίμα. Διαφορετικά θα χαθεί! Αλλά πόσοι πρέπει να είναι; Αυτή είναι μία δύσκολη συζήτηση. Θέλουμε να την κάνουμε; Μπορούμε;
Και φτάνουμε στο περίφημο θέμα που δημιουργήθηκε με την Νίκη Κεραμέως. Η υπουργός είπε αυτό ακριβώς που αναφέρει το Σύνταγμα της χώρας και στο οποίο έχει ορκιστεί η συντριπτική πλειοψηφία των βουλευτών. Μπορεί να μην έχουν διαβάσει το Σύνταγμα. Αυτό δεν πρέπει να μας ξαφνιάζει! Εδώ δεν διαβάζουν τα νομοσχέδια που ψηφίζουν. Κι ερχόμαστε στο κρίσιμο! Πώς αλλιώς μπορείς να μπολιάσεις τους νεοφερμένους με την ελληνική Παιδεία και να τους ενσωματώσεις στην κοινωνία; Είναι ή δεν είναι η ελληνική Παιδεία το κριτήριο για να έχουμε όλοι μας μία κοινή αφετηρία; Αν απορρίψουμε (και δικαίως) τα περί ελληνικού DNA, αν αφήσουμε απ’ έξω την Ορθοδοξία, τότε τι άλλο μένει; Είναι άλλο πράγμα ο εθνικισμός και άλλο η εθνική ταυτότητα. Και η Νίκη η Κεραμέως δεν μίλησε για εθνικισμό. Μίλησε γι αυτό ακριβώς που λέει το Σύνταγμα. Αν δεν μας αρέσει το Σύνταγμα, ας το αλλάξουμε. Αλλά και πάλι να ξέρουμε τι ακριβώς θέλουμε.
Το ερώτημα επαναλαμβάνεται: Πώς θα είναι η Ελλάδα το 2050;
Πρέπει να είναι μία κανονική χώρα που θα κυριαρχούν οι φιλελεύθερες απόψεις για την οικονομία και την κοινωνία και ταυτόχρονα να αποτελεί ένα παράθυρο προς την Ανατολή.
Θα πρέπει όμως να είναι μια κυρίαρχη χώρα και όχι μία χώρα υπό κατοχή…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου