Από τον Γιώργο Λακόπουλο
Ιστορικό δίδαγμα: αποτελεί διαχρονικό
σύμπτωμα της Γ' Ελληνικής Δημοκρατίας να θεωρεί η αντιπολίτευση ότι
μπορεί και να λέει αβασάνιστα ό,τι τη βολεύει. Να υπόσχεται οτιδήποτε,
σε οποιονδήποτε και με κάθε τρόπο. Να ζητά εκλογές από την επομένη των
εκλογών. Να τα κάνει λαμπόγυαλο, ή να προστατεύει αυτούς που τα κάνουν.
Και κατά κανόνα αυτή η συμπεριφορά να επιβραβεύεται στις επόμενες
εκλογές. Προφανώς γιατί το τανγκό του λαϊκισμού θέλει δύο: και τον
πολιτικό και τον ψηφοφόρο.
Για να μην αδικούμε κανέναν, το έκαναν
με παραλλαγές σε παλαιότερες εποχές και το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. Αλλά ο
ΣΥΡΙΖΑ, ως αντιπολίτευση, υπήρξε μέγα χοροδιδασκαλείο σε αυτό το είδος.
Τα στελέχη του σταδιοδρόμησαν ως καθηγητές, από τους "Αγανακτισμένους"
της πλατείας Συντάγματος και τους "Δεν πληρώνω", μέχρι τις οργανωμένες
ομάδες που έστηναν καρτέρι στους τότε υπουργούς για να τους γιουχάρουν.
Τα κομματικά του όργανα παρείχαν κάλυψη από τους τραμπούκους των δρόμων,
μέχρι τις πάσης φύσεως ύβρεις στους κυβερνητικούς της εποχής. Οι
βουλευτές του υιοθετούσαν από τα πιο ακραία φαινόμενα
αντικοινοβουλευτισμού, μέχρι τα χειρότερα συνθήματα αντιευρωπαϊσμού.
Ποιος δεν βγαίνει από το σπίτι
Αλλά έχει ο καιρός γυρίσματα. Τώρα που
οι Συριζαίοι έγιναν νοικοκυραίοι και κυκλοφορούν με τα μαύρα υπουργικά
αυτοκίνητα όταν λούζονται αυτά που οι ίδιοι δίδασκαν, τους κακοφαίνεται.
Όταν ο Κατρούγκαλος τρώει πόρτα ζητά διάλογο. Όταν ο Πολάκης
τρώει καμιά αδέσποτη και μάλιστα στην Κρήτη είναι αντιδημοκρατικό. Αλλά
τα αίματα στο πρόσωπο του Κωστή Χατζηδάκη, του Γιώργου Κουμουτσάκου,
του Χρήστου Πολυζωγόπουλου παλαιότερα, ήταν αποτέλεσμα της "δίκαιης
αγανάκτησης" των πολιτών.
Οι απειλές των πρώην αντιπολιτευόμενων
Συριζαίων "δεν τολμάτε να βρείτε από τα σπίτια σας" ήταν πολιτικοί
αγώνες κατά του Μνημονίου. Τώρα που δεν τολμούν να βγουν οι ίδιοι, λόγω
του Μνημονίου, είναι αρμοδιότητα των ΜΑΤ. Θα προκαλούσε ειρωνεία αν δεν
προκαλούσε θλίψη, η εικόνα υπουργών που τοποθετούνται εναντίον
συγκεντρώσεων, όταν οι ίδιοι υπήρξαν πρωταγωνιστές ακόμα και
αντισυγκεντρώσεων.
Εκεί που είσαι ήμουν
Σε αυτό το θέμα η σημερινή κυβερνητική
παράταξη καταφέρνει να χάνει από δυο πλευρές. Από τη μια, τα στελέχη της
υφίστανται τις συνέπειες της πρακτικής που η ίδια λανσάρισε όταν ήταν
στην αντιπολίτευση. Από την άλλη, εκτίθεται αμφισβητώντας βασικά
δικαιώματα των πολιτών, όπως είναι οι συγκεντρώσεις, επειδή στρέφονται
εναντίον της. Και στις δυο περιπτώσεις πληρώνει ότι αρνείται να
καταδικάσει το παρελθόν της, ακόμη και τώρα που υφίσταται όσα επεφύλασσε
για τους αντιπάλους της.
Αυτοί οι αντίπαλοι φυσικά απλώς κάνουν
το αντίθετο από ό,τι έκαναν όταν ήταν στην κυβέρνηση – δηλαδή κάνουν
αυτό που έκανε η σημερινή κυβέρνηση όταν ήταν στην αντιπολίτευση. Π.χ.,
καταγγέλλουν την απουσία των υπουργών από τη Βουλή, αλλά δεν θυμούνται
ότι ο Αντώνης Σαμαράς ήταν ακριβοθώρητος στο Κοινοβούλιο και ο μόνος
πρωθυπουργός της Μεταπολίτευσης που δεν συνάντησε ποτέ κατ' ιδίαν τον
αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Εκεί που είσαι ήμουνα και
τούμπλαλιν...
Διεθνής προβολή της χώρας στο... εσωτερικό
Ας φύγουμε από τα θλιβερά και ας πάμε
στα θλιβερότερα:
Την περασμένη Τρίτη ο πρωθυπουργός μίλησε στη
συνεδρίαση του Συμβουλίου Εθνικής Επικοινωνιακής Πολιτικής, ιδρυθέν επί
των ημερών του για τον "στρατηγικό σχεδιασμό της επικοινωνιακής
πολιτικής της χώρας". Αυτό ωραίο ακούγεται. Αν είναι να προβάλουμε τη
χώρα –έστω διπλασιάζοντας τη διαφημιστική δαπάνη, όπως ανήγγειλε– ας
πάει και το παλιάμπελο.
Μόνο που αυτά που είπε ο Αλέξης Τσίπρας
σε αυτή τη συνεδρίαση δεν είναι ακριβώς προβολή της χώρας στο εξωτερικό.
Είναι προετοιμασία για κομματική προπαγάνδα στο εσωτερικό. Ακόμη και ο
όρος "εθνικής" είναι παραπλανητικός. Στο εν λόγω Συμβούλιο μόνο υπουργοί
μετέχουν. Γιατί όπως είχε πει ο υπουργός Νίκος Παππάς, όταν εισηγήθηκε
στη Βουλή να θεσπιστεί αυτό το Συμβούλιο, μόνο η κυβέρνηση... παράγει
έργο! Ε, να μην πληρώνουμε όλοι μαζί για να το διαφημίζει;
Εξαγωγή Σκουρλέτη
Ορισμένα παραδείγματα από την ομιλία του
πρωθυπουργού σε αυτό το Συμβούλιο είναι αποκαλυπτικά. Είπε: "Απαραίτητη
είναι η προβολή των πολιτικών και των αποτελεσμάτων τόσο στο εξωτερικό
όσο και στο εσωτερικό της χώρας, η επικοινωνιακή προβολή της Ελλάδας που
σιγά σιγά αλλάζει".
Τι επικοινωνιακή πολιτική για τη χώρα είναι αυτή
που θα προβάλλει τις εγχώριες αλλαγές;
Ψάχνουν για τουρίστες στο
εξωτερικό ή για ψηφοφόρους στο εσωτερικό;
Από πότε μια διαφημιστική καμπάνια για
τη χώρα πρέπει να συσχετίζεται με το είδος της διακυβέρνησής της;
Εξαγωγή της χώρας θέλουμε να κάνουμε, όχι εξαγωγή του ΣΥΡΙΖΑ.
Αλλά
εξαγωγή της χώρας για να τσιμπήσει κανέναν επενδυτή, δεν γίνεται, π.χ.,
προβάλλοντας το έργο του Σκουρλέτη.
Ποιος δυσφημίζει ποιον
Σε άλλο σημείο είπε ο Αλέξης Τσίπρας.
"Σε αυτή την ιστορική στιγμή έχουμε τη δυνατότητα να ξαναφτιάξουμε την
εικόνα και τη φήμη της Ελλάδας".
Δεν το αφήνουν καλύτερα; Σαν ξεπατίκωμα
από κάτι αντίστοιχες φιλοδοξίες –υψηλού κόστους– που είχε ο Γ.
Παπανδρέου ακούγεται. Εκείνος ήθελε να αλλάξει ακόμη και το λογότυπο
Greece, αλλά δεν πρόκανε.
Ειδικά για τη φήμη της χώρας είπε ο
πρωθυπουργός: "Στις αρχές της κρίσης, η εικόνα της Ελλάδας μαζί με την
Πορτογαλία, την Ιρλανδία, την Ιταλία και την Ισπανία, ταυτιζόταν με
έννοιες όπως η νωθρότητα, η σπατάλη, η μη παραγωγικότητα και συνοδευόταν
από εξευτελιστικές για ένα έθνος εικόνες, εξαιτίας της οικονομικής
κρίσης και προσφάτως του προσφυγικού ζητήματος".
Προφανώς δεν τα λέει καλά. Η εικόνα των
άλλων χωρών έχει βελτιωθεί και μόνο της Ελλάδας επιδεινώνεται διαρκώς.
Εξαιτίας –και– της συμπεριφοράς του κόμματός του όταν ξέσπασε η κρίση
και αποκλειστικά της απόδοσης της κυβέρνησής του όταν ξέσπασε το
προσφυγικό. Να ξέρουμε τι λεμε δηλαδή – ποιος έχει δυσφημίσει ποιον.
Καλοφάγωτα
Τι ακριβώς σημαίνει η εξαγγελία του για
"συνεργασία και σύνδεση των γραφείων τύπου των υπουργείων με την ΓΤΕΕ με
στόχο την ενιαία προβολή του κυβερνητικού έργου στο εξωτερικό και
εσωτερικό της χώρας" και "διαδικτυακή πύλη αφιερωμένη στις δράσεις κάθε
υπουργείου, με σαφή και κοινή επικοινωνιακή ταυτότητα";
Σημαίνει απλά
ότι αυτό το Συμβούλιο είναι απλώς ένα επιτελείο κομματικής προπαγάνδας
υπέρ της κυβέρνησης στο εσωτερικό και ενδεχομένως –αλίμονο– και στο
εξωτερικό.
Είδε κανείς διεθνή καμπάνια καμιάς χώρας να προβάλει την
κυβέρνησή της;
Το καλύτερο βρίσκεται στο τέλος. Ο
Αλέξης Τσίπρας ανήγγειλε τη "διεξαγωγή μιας πιο διευρυμένης και εις
βάθος μελέτης της εικόνας της Ελλάδας σήμερα, τόσο στο εξωτερικό, όσο
και στο εσωτερικό, την οποία θα αναλάβει η Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης
και Επικοινωνίας σε συνεργασία με τα Γραφεία Τύπου του κάθε υπουργείου".
Να το μεταφράσουμε;
Πρώτα θα αναλάβουν
δράσεις "προβολής", θα τις πληρώνουν και μετά θα μελετήσουν την εικόνα
της χώρας. Και καλά στο εξωτερικό, βγάζει νόημα: μελετάς τι εικόνα έχουν
οι ξένοι για την Ελλάδα. Στο εσωτερικό τι ακριβώς θα μελετήσουν διά
των... γραφείου τύπου των υπουργείων;
Πες το αλλιώς να σε καταλάβουμε,
αδελφέ. Πρώτα θα ξοδέψουν τα λεφτά και μετά θα μελετήσουν πού πρέπει να
τα ξοδέψουν. Τι να πει κανείς... Καλοφάγωτα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου