Κυβερνήσεις διαθέτουν όλα τα καθεστώτα. Αντιπολιτεύσεις διαθέτουν – μόνον – τα κοινοβουλευτικά.
Το πρωτείο των τελευταίων δεν έχει ρίζα μεταφυσική.
Ανάγεται σε λόγο πρακτικό. Η εξουσία φθείρει. Δι΄εκλογών επέρχεται μεταβολή
αρχόντων. Στους εναλλασσόμενους προσωποποιείται η φθορά. Ο θεσμός είναι
απρόσωπος. Προστατεύεται, έτσι, κατ΄αρχήν – πάντως.
Η φύση του
συστήματος αναδεικνύει την αξία της αντιπολίτευσης. Αποτελεί δύναμη κυβερνητική,
εν αναμονή. Βαρύνεται, επομένως, με την παρουσίαση προγραμματικών θέσεων. Απλά
συνθήματα βοηθούν. Δεν αρκούν. Αίφνης διατυπώθηκε αίτημα άμεσων εκλογών. Ως
σύνθημα συγκίνησε. Από την κυβέρνηση απερρίφθη. Συνέχεια δεν υπήρξε.
Κρίσιμη
ποιοτική μετάλλαξη της πορείας του Σύριζα δεν έχει, δεόντως, επισημανθεί.
Πριν αναλάβει εξουσία ασκούσε κριτική επί της “αρχής”:
Όχι στο χρέος. Όχι στην τρόϊκα. Όχι στις υπαγορεύσεις των ξένων. Ο υπουργός
Χαρδούβελης διαβλήθηκε ως εθνόδουλος. Αυτό διότι δέχθηκε e-mail με
υπόδειξη μέτρων. Ακόμη: Όχι στην αναγκαία παραμονή στην ευρωζώνη. Όχι στην εκεί παραμονή πρινονομαστική διαγραφή του χρέους. Όχι στην
ενδοτικότητατων “μερκελιστών” ή (και)
γερμανο – τσολιάδων (!) κ.ο.κ.
Η άνοδος στην εξουσία επέφερε ριζική στροφή. Οι επί της
αρχής αντιρρήσεις εξαερώθηκαν. Όλα
έγιναν “ποσοτικά”. Άρα
– πλέον - συζητήσιμα. Ο αντιμερκελισμός
πέθανε. Ο εθνικοαπελευθερωτικός Σύριζα υποκαταστάθηκε από τον “συνεργάσιμο”. Η
αγέρωχη αντιμετώπιση εξόδου (από την “Ευρωζώνη”) μεταβλήθηκε σε υποταγή
παραμονής. Υπέστη πολιτική αποπληξία, ο Σύριζα, όταν ο κ. Schäuble μας
κάλεσε να βγούμε από το Ευρώ. Αυτό, έστω, προσωρινώς, την 13.7.15.
Ο Schäuble
σακάτεψε τον Σύριζα. Είχε απειληθεί το αντίθετο (!!!).
● Έκτοτε η Τρόϊκα
διευρύνθηκε. Έγινεκουαρτέτο. Οι εδώ
επισκέψεις πληθύνονται. Τα “όχι” ανακλήθηκαν. Έγιναν όλα Ναι. Το χρέος το
πληρώνουμε. Για τις δόσεις παρακαλούμε. Για την΄άσκηση δημοσιονομικής πολιτικής
δεχόμαστε εντολές. Απολαμβάνει εύσημα ενδοτικότητας η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα,
από τους κ.κ. Schäaubleκαι Moscovici. Η ελληνική πολιτική
αποφασίζεται έξω. Εκτελείται, μέσα (!!!). Η επιτήρηση είναι άγρυπνη.
Η εθνική
υπερηφάνεια ανήκει στην Ιστορία.
Η μετάλλαξη υποταγής
ονομάσθηκε “αυταπάτη”. Ψευδεπίγραφος
(είναι) ο χαρακτηρισμός. Όλος ο πολιτικός κόσμος εξηγούσ εστον εθνικοαπελευθερωτικό Σύριζα ότι οι
διακηρύξεις του είναι ανεύθυνες ως απραγματοποίητες. Και ο Σύριζα απαντούσε πως, εν τούτοις ,θα πραγματοποιήσει τα απραγματοποίητα. Είναι αδύνατο, λοιπόν, να αυταπατήθηκε. Υπήρξε
δολιότης ή ακρισία. Σε κάθε περίπτωση
αποδεδειγμένη ακαταλληλότης του Σύριζα ν΄αντιληφθεί τον παλμό των καιρών. ‘Ετσι
και να δράσει αναλόγως. Ο Σύριζα
ν΄αυτοδιαφημίζονταν “Μπροστάρης”. Αποδείχθηκε ουραγός.
Επί τέλους, ουδείς
διαθέτει σε «αυταπατώμενο» την διαχείριση (και) περιπτέρου. Ο Σύριζα
διαχειρίζεται την Ελλάδα (!!!).
Έχει, ο Σύριζα, επίγνωση της
μετουσίωσης:
Αποφεύγει συζητήσεις επί της αρχής. Καταφεύγει σε ποσοτικές
συγκρίσεις. Δημιουργεί σύγχυση περί της κεντρικής του – επί της αρχής –
ασυνέπειας.
Ατυχώς η αντιπολίτευση παρασύρεται σε τέτοιες “ποσοτικές” συζητήσεις.
Διαπράττει βαρύτατο
λάθος:
Πρέπει (η αντιπολίτευση) να επικεντρώνεται στις κεντρικές, εκ γενετής, επιλογές. Εκείθεν κατευγάζεται η ακαταλληλότητα του Σύριζα.
Πρέπει (η αντιπολίτευση) να επικεντρώνεται στις κεντρικές, εκ γενετής, επιλογές. Εκείθεν κατευγάζεται η ακαταλληλότητα του Σύριζα.
Είναι προγραμματική θέση η
καταδίκη της πολιτικής ακαταλληλότητας του αντιπάλου (!). Κάθε πολιτική δύναμη
για να είναι πειστική πρέπει να είναι συνεπής προς εαυτήν. Και ο Σύριζα υπήρξε
ασυνεπήςπρος τις πατρογονικές του
διακηρύξεις.
Την
επισημανθείσα οργανική διγλωσσία του Σύριζα, άρα και την συνακόλουθη
ανεπάρκεια, δεν τονίζει η αντιπολίτευση. Άρα (και) δεν ανταποκρίνεται στην από
το πολίτευμα θεσμική της αξία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου