Γράφει ο Δημήτρης Περδίκης
Πρόεδρος της Κίνησης για την Αναγέννηση της Βορείου Ηπείρου
Αθήνα, οδός Δεληγιάννη. Δεκάδες οι εταιρίες λεωφορειακών γραμμών ανάμεσα στην Αθήνα και σε διάφορες πόλεις της Αλβανίας. Από εδώ κάθε απόγευμα ξεκινούν πλήθος λεωφορείων γεμάτα με Αλβανούς εργαζόμενους στην Αθήνα, με Έλληνες Βορειοηπειρώτες αλλά και κάποιους τουρίστες και επισκέπτες.
Όλα ως εδώ καλά, οι περισσότερες από αυτές τις επιχειρήσεις είναι ελληνικών συμφερόντων και κάποιες αλβανικών.
Το αξιοσημείωτο στην υπόθεση και το απαράδεκτο ταυτόχρονα είναι πως σε καμία, μα καμία από όλες αυτές τις εταιρείες δεν υπάρχει στις επιγραφές της μία λέξη ελληνική, τα πάντα είναι γραμμένα στα αλβανικά.
Διαφημίζεται η μεταφορά προς τις διάφορες πόλεις της Αλβανίας αλλά και ελληνικές ιστορικές πόλεις και περιοχές της Βορείου Ηπείρου όπως Αργυρόκαστρο, Κορυτσά, Άγιοι Σαράντα, Δρόπολη όχι στα ελληνικά ή και στις δυο γλώσσες, αλλά στα αλβανικά και μόνο.
Έτσι διαβάζουμε GJIROKASTER, KORCE, SARANDE, DROPULL κλπ. Θα πρέπει δηλαδή και οι Έλληνες επιβάτες να μάθουν με το ζόρι αλβανικά για να ταξιδέψουν.
Την ίδια στιγμή οποιαδήποτε προσπάθεια έκφρασης του ελληνικού βορειοηπειρωτικού στοιχείου στην γειτονική μας χώρα και ιδιαίτερα στον νότο, στην Βόρειο Ήπειρο είναι διωκόμενη και ουσιαστικά ανύπαρκτη.
Ακόμα και οι κάποιες πινακίδες στα ελληνικά που υπάρχουν, τις νύχτες κάποιοι γνωστοί - άγνωστοι τις εξαφανίζουν με μαύρη μπογιά. Στην Αλβανία λοιπόν δεν μπορούμε να έχουμε ελληνικές πινακίδες αλλά ούτε και στην Αθήνα.
Η πλήρης ευθυγράμμιση όλων των εταιρειών της οδού Δεληγιάννη, ελληνικών και αλβανικών, στο «ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΛΕΞΗ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ» εγείρει υποψίες μήπως κάποιες αλβανικές υπηρεσίες, οι οποίες κυριολεκτικά αλωνίζουν στην Αθήνα, βρίσκονται πίσω από αυτή την απαράδεκτη κατάσταση.
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου