Μισό πάρκο στο Ελληνικό

Της ΜΑΡΙΑΣ ΝΤΑΛΙΑΝΗ

Ερωτηµατικά για τη βιωσιµότητα αλλά και την αναγκαιότητα δηµιουργίας ενός τεράστιου πάρκου σε όλη τηνέκταση του πρώην αεροδροµίου του Ελληνικού έχει διατυπώσει στο πρόσφατο παρελθόν ο Σπύρος Πολλάλης, ο καθηγητής του Χάρβαρντ που πρόκειται εκτός απροόπτου να αναλάβει τα ηνία της εταιρείας Ελληνικόν Α.Ε.

Αντιθέτως, ο ίδιος είναιένθερµος οπαδός ενός λειτουργικού πάρκου στο µισό της έκτασης και, µέσω της κατάλληλης ανάπτυξης, της δηµιουργίας ενός«πράσινου ταµείου» για να γίνουν πάρκα σε πυκνοδοµηµηµένες γειτονιές της πόλης.

Η υπόθεση του Ελληνικού δεν είναι άγνωστος τόπος για τον κ. Πολλάλη. Τον Ιούνιο του 2008 είχε εκπονήσει γιαλογαριασµό της ΚΕ∆ δύο µελέτες: η πρώτη αξιολογούσε την πρόταση του ΥΠΕΧΩ∆Ε για το Ελληνικό (6Ιουνίου 2008), ενώ η δεύτερη (20 Ιουνίου 2008) τη βραβευθείσα στον διεθνή διαγωνισµό που προηγήθηκε πολεοδοµική πρόταση των Serrero - Fernandez. 

Μέσα από τις δύο µελέτες ο Σπ. Πολλάλης εκτός από αξιολόγηση κάνει και παρουσίαση των δικών του ιδεών για την αξιοποίηση του πολύπαθου πρώην αεροδροµίου. Αίσθηση δηµιουργεί για παράδειγµα η φράση «η ουτοπία ενός µεγάλου πάρκου 6.000 στρεµµάτων», άποψη που ο ίδιος σηµειώνει ότι είχε διατυπώσει και το 1996 στις τότε αρµόδιες αρχές.

Αντιθέτως στις δικές του ιδέες περιλαµβάνονται τα εξής: δηµιουργία πάρκου µε θέµα την οικολογία, δηµιουργία κυβερνητικού κέντρου µε µεταφορά υπουργείων, παιδαγωγικού κέντρου µε δηµόσια αλλά και ιδιωτικά σχολεία και πανεπιστήµια, ερευνητικό - τεχνολογικό κέντρο, αθλητικό κέντρο, πολιτιστικό κέντρο και ελάχιστη κατοικία κυρίως στην περιοχή δίπλα στο Γκολφ. 

Εντύπωση δηµιουργεί επίσης ότι στην πρόταση Πολλάλη στο Ελληνικό δηµιουργείται αστικό αεροδρόµιο µε ιδιωτικές πτήσεις και διατήρηση των διαδρόµου προσγείωσης - απογείωσης που µπορεί να χρησιµοποιηθεί και από τον Στρατό σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. 

Ο καθηγητής Σχεδίου, Τεχνολογίας και ∆ιοίκησης τουΧάρβαρντ αναφέρεται εγκωµιαστικά στη δουλειά των Serrero - Fernandez υπογραµµίζοντας ότι «περιέχει εξαιρετικές αρχιτεκτονικές και πολεοδοµικές ιδέες και αποκαθιστά το φυσικό περιβάλλον. Επαναφέρει τα ρέµατα, αντιµετωπίζειοικιστικά και χωροταξικά θέµατα µε σύγχρονες προσεγγίσεις και έχει δυνατότητες να εξελιχθεί σε µια ουσιαστικά οικολογική πρόταση». 

Οπως όµως τονίζει στη συνέχεια, «η πρόταση του ΥΠΕΧΩ∆Ε έχει ουσιαστικές αλλαγές από την πρόταση των Serrero -Fernandez, περιορίζεται σε πολεοδοµική χωροθέτηση και κτιριακή ανάπτυξη µε γενικές αναφορές σε περιβαλλοντικά θέµατα και στερείται οράµατος και για το πάρκο και για τη χρήση της γης». 

Οπως αναφέρει ο καθηγητής, που πρόκειται να διαδραµατίσει κοµβικό ρόλο στην ανάπτυξητου πρώην αεροδροµίου µέσω της Ελληνικόν Α.Ε., «η ιδέα να γίνει ένα µεγάλο πάρκο που να καταλαµβάνει το σύνολο της έκτασης είναι ουτοπία και προωθείται χωρίς ουσιαστική αντιµετώπιση του θέµατος. Ετσι η κατάσταση έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδο. Πιστεύουµε ότι το πάρκο δεν πρέπει να ξεπερνά το 50% της έκτασης και πρέπει  να είναι διαµορφωµένο σαν πάρκο, οχι απλά φυτεµένο και άγριο δάσος όπως θα έπρεπενα είναιη πλαγιάτου Υµηττού». Και αναφέρει ως παράδειγµα το πάρκο του Donwsview στο βόρειο άκρο του Τορόντοτ ου Καναδά (µια πρώηνστρατιωτική εγκατάσταση), «που δίνει µια σαφή εικόνα της ουτοπίας του µεγάλου πάρκου και προσφέρει στοιχεία για σχέσεις δοµηµένης ανάπτυξης και ανοιχτού χώρου. Ενώ ξεκίνησαν µε 4.100 στρέµµατα ανοιχτού χώρου, το πάρκο περιορίστηκε σε µόλις 30% της έκτασης (1.280 στρέµµατα) ώστε να αυτοχρηµατοδοτηθεί το έργο».

Ο Σπύρος Πολλάλης θεωρεί τη δηµιουργία του Μητροπολιτικού Πάρκου του Ελληνικού ως ένα νέο σηµείο αναφοράς (landmark) της πόλης, που  µπορεί ναλειτουργήσει όπως τα υπάρχοντα του δικτύου µνηµείων, βουνών και λόφων που είναι ταυτισµένα µε την εικόνα και ταυτότητα τηςΑθήνας. Γι’ αυτό τον λόγο προτείνει τη δηµιουργία ενός λογότυπου του νέου Ελληνικού (το οποίο µάλιστα έχει οπτικοποιήσει στη µελέτη του) ώστε «το πάρκο, η νέα περιοχή και η συνολική ανάπτυξη να περιγράφονται µέσα από το σύµβολο που θα χρησιµοποιείτ αι καιγια διαφηµιστικούς σκοπούς αλλά και ως ταυτότητα του έργου».

ΤΑ ΝΕΑ