Όταν στην αντιπολίτευση μαθαίνουν για την επιστολή Τριαντοπουλου pic.twitter.com/4CsyTu6Iqk
— Τάκης (@jsuIvUNFc6JnBTZ) March 18, 2025
Θα ήθελα να ήξερα πως αισθάνονται οι οπαδοί της κυρίας σήμερα. Προχτές ζητούσε την κατάργηση του άρθρου 86 του Συντάγματος κ σήμερα στέλνει εξώδικα κ ζητά την εφαρμογή του.
— GP74 (@GP_74_) March 19, 2025
Οταν έχεις ξεφύγει και το μόνο που σε νοιάζει είναι το αφήγημα και η εκμετάλλευση #τεμπη_εργαλειοποίηση pic.twitter.com/0B0br6HxOA
Toυ Σάκη Μουμτζή
Ως γνωστόν, αν δεν υπάρχουν κολασμένοι, δεν υπάρχει και η απαραίτητη επαναστατική σπίθα. Και όταν δεν υπάρχει αυτή η σπίθα, υπάρχει αυτό που λέμε «κανονικότητα». Δηλαδή οι πολίτες ξυπνούν το πρωί, πηγαίνουν στη δουλειά τους ή στα καφέ αν είναι συνταξιούχοι, κάποια στιγμή επιστρέφουν στο σπίτι τους και το γενικότερο πλαίσιο της διαβίωσής τους δεν κρύβει δυσάρεστες εκπλήξεις. Οι μετακινήσεις τους γίνονται εντός των αποδεκτών χρονικών ορίων και χωρίς να κινδυνεύουν από τις ρίψεις μολότοφ, διότι αυτοί πάντα θα είναι από την πλευρά αυτών που τις δέχονται. Η καθημερινή κανονικότητα απαιτεί αυτό που η ριζοσπαστικοποίηση της δεκαετίας του 1970 αποκαλούσε ειρωνικά «ησυχία, τάξη και ασφάλεια». Οι «επαναστατικές» σπίθες πάντα συμβαδίζουν με την ανησυχία, την αταξία και την ανασφάλεια. Αλλωστε, «προοδευτικός» δεν μπορεί να είσαι χωρίς να ανησυχείς έστω και χωρίς αιτία.
Στο πολιτικό επίπεδο η κανονικότητα της καθημερινότητας εκφράζεται με αυτό που αποκαλούμε «σύστημα». Ενα πλέγμα θεσμών και κανόνων που ρυθμίζουν τις σχέσεις των πολιτών με την εξουσία, καθώς και τις μεταξύ τους σχέσεις.
Το σύστημα στις δημοκρατικές κοινωνίες πρωτίστως προφυλάσσει τους πολίτες από τις αυθαιρεσίες των εκάστοτε κυβερνώντων και εξασφαλίζει την ομαλή διαδοχή των κομμάτων στην εξουσία. Και όλα αυτά χωρίς τη ρήξη της συνέχειας του πολιτεύματος. Συνεπώς, όσοι δηλώνουν «αντισυστημικοί», είτε θέλουν απλώς να καταστρέψουν το υπάρχον σύστημα και αυτό τους αρκεί είτε κάποιοι το προχωρούν παρακάτω. Θέλουν να το αντικαταστήσουν με κάτι άλλο, που θα διαφέρει ουσιωδώς.
Η Ιστορία απέδειξε πως όσες προσπάθειες έγιναν για να αντικατασταθεί το σύστημα των δημοκρατικών κοινωνιών από κάτι άλλο, αυτό το κάτι άλλο οδήγησε σε εκτρωματικές καταστάσεις που σκόρπισαν δυστυχία και καταστροφές.
Οσες φορές οι θεσμικές διαδικασίες αντικαταστάθηκαν από τις πλατείες και το πεζοδρόμιο, απελευθερώθηκαν ετερόκλητες δυνάμεις που επεδίωξαν στο όνομα αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών να επιβάλουν λύσεις ακραίες και τυχοδιωκτικές.
Σύστημα και κανονικότητα είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
Και δεν είναι τυχαίο πως…
αυτοί που δηλώνουν ότι η κανονικότητα δεν τους βολεύει στους σχεδιασμούς τους άδουν το «εμπρός της γης οι κολασμένοι».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου