-Να πάνε στον φυσικό τους δικαστή.
— George Lee (@Harhalas) March 19, 2025
-Οκ, πηγαίνουμε
- Εεεεε, που πάτε ρε, εμείς πως θα κάνουμε σόου στην #προανακριτική?#Τριαντοπουλοςpic.twitter.com/J8W5GxSwk5
Και οι δικαστές δηλαδή είναι στο κόλπο, και οι ιατροδικαστές στο κόλπο, και ο ανακριτής στο κόλπο, και οποίος διαφωνήσει, στο κόλπο. Ε ωραία ας ορίσουμε την Κωνσταντοπούλου εμπειρογνώμονα & ανακριτή & δικαστή ταυτόχρονα ώστε να λυθούν όλα τα προβληματα
— Γκρου 🇪🇺🇺🇦 (@OratiosPoulos) March 19, 2025
Του ΑΓΓΕΛΟΥ ΚΩΒΑΙΟΥ
Η εμπειρία από τις Προανακριτικές και τις Εξεταστικές Επιτροπές της Βουλής θα έπρεπε να τους έχει κάνει όλους σοφότερους. Σπανίως και με ελάχιστες εξαιρέσεις καταλήγουν κάπου, ώστε να παραπέμπεται ένας πρώην υπουργός στο Δικαστικό Συμβούλιο και στο Ειδικό Δικαστήριο· συνήθως, αυτό που συμβαίνει με βεβαιότητα είναι μία κακόγουστη κοινοβουλευτική παράσταση, με καβγάδες, κραυγές και με μικροκομματικές και προσωπικές σκοπιμότητες ως βασικά κίνητρα.
Στη σημερινή συγκυρία και όπως διαμορφώνεται το γενικότερο κλίμα, οι συνεδριάσεις της Προανακριτικής Επιτροπής είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα εξελίσσονταν σε ένα κοινοβουλευτικό τσίρκο, σε μια κακόγουστη παράσταση μεγάλης διαρκείας.
Υπό αυτή την έννοια, ακόμη και αν πρόκειται για επιλογή της κυβέρνησης, το αίτημα του Χρήστου Τριαντόπουλου να κριθεί απευθείας από τη Δικαιοσύνη, δίχως την παρεμβολή –ενδεχομένως– πολύμηνων κοκορομαχιών και συγκρούσεων, δεν νοείται να αντιμετωπίζεται και πάλι ως «απόπειρα συγκάλυψης».
Τι άραγε επιχειρείται να συγκαλυφθεί πάλι, όταν κάποιος ζητεί την παραπομπή του στον φυσικό δικαστή, όπως επέμεναν κατά το προηγούμενο διάστημα όλοι εκείνοι που τώρα επιθυμούν κάτι άλλο;
Μήπως το θέμα είναι να μη ματαιωθεί η παράσταση του τσίρκου της Προανακριτικής;
Πιθανόν. Αρχίζουν (και θα συνεχιστούν) φλυαρίες περί παραβίασης του Συντάγματος, με την ασφάλεια ότι οι πολίτες δεν γνωρίζουν επακριβώς τι αναφέρει για την Προανακριτική Επιτροπή και τις αρμοδιότητές της. Κατ’ ουσίαν, η Επιτροπή που ήδη έχει συσταθεί είναι αυτή που θα λάβει την απόφαση για την παραπομπή, δίχως να προηγηθούν όλα εκείνα τα θλιβερά, που όλοι μπορούν εκ προοιμίου να φανταστούν και να υποθέσουν.
Παρεμπιπτόντως, έχει μάλλον ήδη λησμονηθεί ότι προηγήθηκε μία άλλη θορυβώδης και ενοχλητική αντιπαράθεση, επειδή οι υπό διερεύνηση ενέργειες του πρώην υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ από την Προανακριτική Επιτροπή έχουν πλημμεληματικό και όχι κακουργηματικό χαρακτήρα.
Αλλά τι να γίνει, όταν έτσι προβλέπει η νομοθεσία;
Λεπτομέρειες, που δεν απασχολούν όσους επιμένουν να φωνασκούν, επειδή έτσι άλλωστε παρακάμπτεται εύκολα η ουσία.
Βεβαίως, η κυβερνητική πλειοψηφία φέρει βαριές ευθύνες για το κλίμα που έχει διαμορφωθεί και επιτρέπει να αιωρούνται όλα αυτά τα μολυσματικά σωματίδια της αμφιβολίας και της δυσπιστίας. Προηγήθηκε το φιάσκο της Εξεταστικής. Ηταν αχρείαστο και, όπως αποδεικνύεται, προκάλεσε τεράστια ζημιά στην αξιοπιστία των θεσμών. Κάτι τέτοιο ήταν περισσότερο από αναγκαίο να μην επαναληφθεί σε μία Προανακριτική που –πιθανότατα– θα συνεδρίαζε και εν μέσω συλλαλητηρίων ή και παράλληλα με λαϊκά δικαστήρια που θα στήνονταν έξω από τη Βουλή.
Εστω και αν ο Τριαντόπουλος δεν ζητεί για αυτόν τον λόγο την άμεση παραπομπή του, το αποτέλεσμα θα είναι θετικό.
Ή μήπως ορισμένοι πιστεύουν τελικά ότι είναι καλύτεροι δικαστές από τους ίδιους τους δικαστές;
Εν τέλει, όλα καταλήγουν στο επίδικο. Ποιο ακριβώς είναι αυτό; Να αποδοθεί δικαιοσύνη ή να ανεβεί άλλη μία κακόγουστη παράσταση;
Βέβαια, στην πρώτη περίπτωση, ενδέχεται η δικαστική απόφαση να μην αρέσει στον όχλο.
Στη δεύτερη, δεν έχει σημασία, «τζόγος να γίνεται».
Πάντως θα όφειλε να είναι ξεκάθαρο ότι...
η δικαιοσύνη αποδίδεται αποκλειστικά και μόνο στα δικαστήρια.
Η Προανακριτική Επιτροπή δεν δικάζει· ούτε φυσικά και η «πλατεία».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου