Νομίζω ότι ήγγικεν η ώρα να αποκατασταθεί η τιμή και το όνομα του εξιλαστήριου θύματος της χούντας κούλη..Θα μπορούσε να απευθύνει έστω έναν χαιρετισμό...#Τεμπη_εργαλειοποίηση pic.twitter.com/LWFjD1h7oZ
— ΚΟΠΡΙΤΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ (@6hmoBPE37u83WiV) February 18, 2025
Η συμμετοχή στη διαδήλωση της 28ης Φεβρουαρίου θα είναι με 10ευρω;
— Γενικώς Γραμματέας (@HonErich) February 17, 2025
«Εγκλημα (εκ του εγκαλώ): κατηγορία, ενοχοποίησις και μεταφορικώς “η εις μέγιστον βαθμόν κακή πράξις” – θεωρώ έγκλημα την αδιαφορία σου. Αυτά από το λήμμα του λεξικού Δημητράκου.
«Αδικη πράξη ή παράλειψη καθήκοντος που τιμωρείται από τον νόμο». Αυτός είναι ο ορισμός που δίνει το Χρηστικό Λεξικό της Ακαδημίας.
Ως εδώ συμφωνούμε. Το δυστύχημα στα Τέμπη όπου χάθηκαν 57 ζωές είναι έγκλημα. Δεν μας ήρθε απ’ τον Θεό. Υπάρχουν ανθρώπινες ευθύνες, άρα υπόκειται στους κανόνες της ανθρώπινης δικαιοσύνης.
Ο σταθμάρχης που γύρισε λάθος τα κλειδιά και έβαλε τους δύο συρμούς στην ίδια γραμμή δεν είναι τραγικό πρόσωπο σαν τη Φραγκογιαννού του Παπαδιαμάντη, που τέλειωσε τη ζωή της ανάμεσα στην ανθρώπινη και στη θεία δικαιοσύνη. Είναι ένας άνθρωπος που αμέλησε το καθήκον του αδιαφορώντας για το γεγονός ότι, «καλώς ή κακώς», απ’ τους χειρισμούς του εξαρτιόταν η ασφάλεια, και όπως αποδείχθηκε, η ζωή τόσων ανθρώπων.
Είναι ο μόνος υπεύθυνος για το έγκλημα;
Οχι βέβαια. Τους υπόλοιπους αναζητεί η Δικαιοσύνη. Τα Τέμπη είναι ένα έγκλημα, όπως ήταν και το Μάτι ή η Μαρφίν. Σε αυτό το τελευταίο οι αυτουργοί, φυσικοί και ηθικοί, παραμένουν άγνωστοι.
Στην υπόθεση των Τεμπών, όμως, παρεμβαίνει και μια άλλη παράμετρος: η συγκάλυψη. Οταν οι αυτόκλητοι δημόσιοι κατήγοροι κατηγορούν τους υπευθύνους, και κατ’ επέκταση την κυβέρνηση, για συγκάλυψη αναβαθμίζουν το έγκλημα προσθέτοντάς του και δόλο.
Τι συγκαλύπτουν;
Η κ. Γεροβασίλη δεν ξέρει. Ζητάει απ’ αυτούς που συγκαλύπτουν και ξέρουν να μας το πουν. Τη λογική της την έχει περιγράψει με ακρίβεια ο Κέστλερ στο «Μηδέν και το Απειρο» για τις δίκες της Μόσχας επί Στάλιν.
Η υποψία ότι μπορεί «κάποιος» –κατά προτίμηση ο Μητσοτάκης προσωπικά– να έδωσε εντολή για «συγκάλυψη» είναι ισχυρότερη από οποιαδήποτε απόδειξη. Η αλήθεια στον κόσμο μας είναι τόσο απαξιωμένη, ώστε οι εδραιωμένες υποψίες να παραμερίζουν τα στοιχεία.
Η κυβέρνηση επέτρεψε στις υποψίες να ριζώσουν.
Υποτίμησε το γεγονός;
Εν μέρει. Φτάνει να ακούσεις την κατάτμηση των αρμοδιοτήτων για τα τρένα σε διάφορους οργανισμούς, άλλους δημόσιους και άλλους όχι, για να καταλάβεις για ποιον λόγο από την πρώτη κιόλας στιγμή δεν βγήκε κάποια υπεύθυνη εξήγηση για τη φονική έκρηξη.
Και το σκοτάδι γεννάει τέρατα. Η εμπορική αμαξοστοιχία μετέφερε ξυλόλιο ή δεν ξέρω τι. Κι αν αποδειχθεί ότι δεν μετέφερε ξυλόλιο, δεν έχει σημασία. Κάτι άλλο θα μετέφερε που μας το κρύβουν. Σημασία για όλους αυτούς, απ’ τον Ανδρουλάκη έως τον Βελόπουλο, έχει …
να μείνει ζωντανή η υποψία πως κάτι μας κρύβουν.
Ιδανική καύσιμη ύλη για την παράνοια.
Θύμα της, κατά κύριο λόγο, όσοι έχασαν κάποιον δικό τους στα Τέμπη. Αυτοί περιμένουν να μάθουν τι συνέβη τη νύχτα εκείνη. Ποιος θα τους δικαιώσει;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου