"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΠΑΣΟΚ-ο-ΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Μισός αιών πασοκικής παρακμής

 

Toυ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΙΑΚΟΥ

Την 3η Σεπτεμβρίου 1974, ο Ανδρέας Παπανδρέου μόστραρε στο πανελλήνιο τη μέγιστη παπάντζα, η οποία τιτλοφορείτο «Διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη». Ετσι κατοχυρώθηκε η 3η Σεπτεμβρίου ως γενέθλια ημέρα της πασοκάρας.

Το «Κίνημα» συμπλήρωσε μισό αιώνα ολέθριας παρουσίας στα ελληνικά πράγματα, γι’ αυτό του πρέπει ένα τόσο δα αφιερωματάκι. Αυτό το κόμμα κάθε άλλο παρά απαρατήρητο πέρασε από τις ζωές μας και οφείλουμε να του αποδώσουμε όσα του αξίζουν (και με τον αναλογούντα τόκο).

Το ΠΑΣΟΚ αναμφίβολα ήταν το επιτυχέστερο ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟ εγχείρημα των τελευταίων αιώνων. Η διαβρωτική του ισχύς λειτούργησε πολυεπίπεδα, σε τομείς στρατηγικούς. Χτύπησε από τα θεμέλια της κοινωνίας μέχρι και τις κορυφές όποιας πολιτικής, οικονομικής και πνευματικής ελίτ διέθετε ο τόπος. Κατάντησε την Ελλάδα σαν τα μούτρα του. Ολα πλέον τα κόμματα είναι ή προσπαθούν να μοιάσουν στο ΠΑΣΟΚ, ενώ οι άθλιες πρακτικές του αποτελούν άγραφους νόμους.

Το σημαντικότερο πλήγμα στον Ελληνισμό από το ορμητικό συνονθύλευμα με τον εξ Αμερικής ηγέτη ήταν ότι επένδυσε στην αποβλάκωση των Ελλήνων με τον ανθελληνικότατο νόμο της κατάργησης του πολυτονικού (τον δρόμο είχε προλειάνει ο Γεώργιος Ράλλης, ο γιος του δωσίλογου πρωθυπουργού, με την κατάργηση της καθαρεύουσας). Το ΠΑΣΟΚ διά νόμου απεμπλούτισε το βασικό νοητικό και επικοινωνιακό εργαλείο των Ελλήνων, τη γλώσσα.

Επιπλέον, ευθύνεται για τον εκχυδαϊσμό του δημόσιου λόγου (ας θυμηθούμε το «δεν δικαιούσθε διά να ομιλείτε» του Κουτσόγιωργα και τον αυριανισμό).

Εδωσε υπερεξουσίες και ανέδειξε ως παράγοντες του συλλογικού βίου νεαντερτάλειους πρασινοφρουρούς.

Καταξίωσε την έκπτωση των ηθών με τα γκομενιλίκια του οινόφλυγα Ανδρέα και τις χειρονομίες στην τότε ερωμένη του Μιμή.

Θεσμοθέτησε το πελατειακό κράτος με τις κλαδικές και τους διορισμούς σε ΔΕΚΟ και Δημόσιο όσων διέθεταν χαρτί με σφραγίδα από τοπική του ακριδοκόμματος.

Εξευτέλισε τον ελληνικό πολιτισμό με τη συμμετοχή προβεβλημένων στελεχών του σε εμποτισμένα με αλκοόλ νυχτέρια σε σκυλάδικα, που έφτασαν να αποκαλούνται «πολιτιστικά κέντρα».

Κοινωνικοποίησε τη διαφθορά όχι μόνο με τα αναρίθμητα σκάνδαλα των «πράσινων» ακρίδων, τα οποία όρμησαν κατά σμήνη στα δημόσια ταμεία, αλλά κυρίως με την ιστορικής σημασίας φράση του Ανδρέα Παπανδρέου για έναν λαδιάρη πασοκτζή στελεχάριο: «Είπαμε να κάνει ένα δωράκι στον εαυτό του, αλλά όχι και πεντακόσια εκατομμύρια».

   Έλυσαν το αίνιγμα

Εδώ να κάνουμε μια απαραίτητη σημείωση: Το ΠΑΣΟΚ είναι ένα παγκόσμιας σημασίας φαινόμενο, διότι, από κοινού με το προπολεμικό και μεταπολεμικό (μέχρι το 1949) ΚΚΕ, έλυσαν ένα αίνιγμα. Το ΚΚΕ σε πολεμικό φόντο και η πασοκάρα σε ειρηνικό απάντησαν εμπράκτως στην ερώτηση «Ποιο είδος Ελλήνων δεν θέλουμε να συναντήσουμε ποτέ;».  

Ε, αυτοί οι ανθρωπότυποι πασόκων και κουκουέδων αποτέλεσαν ζωντανά παραδείγματα προς αποφυγήν και έδειξαν στην ανθρωπότητα τη χειρότερη δυνατή όψη του Ελληνα – κάτι που δεν είναι εύκολη υπόθεση.

Δυστυχώς, οι Ελληνες δεν μπόρεσαν να αποφύγουν την επαφή με τους αερόβιους και αναερόβιους βακίλους των ιδεοληψιών, εμμονών και απωθημένων αυτών των δύο πολιτικών φορέων. Η παρουσία τους στη δημόσια σφαίρα μόλυνε το σύνολο της χώρας, και τώρα πλέον η κυρίαρχη πρακτική αλλά και ιδεολογία είναι ένα υβρίδιο πασοκισμού και αριστερισμού με ελληνέζικο (αλλά όχι ελληνικό) επίχρισμα. Ολα τα κόμματα είναι ή επιθυμούν να καταντήσουν σαν το ΠΑΣΟΚ την περίοδο της τριακονταετούς παντοδυναμίας του (1981-2011) και ανά τακτά διαστήματα να λαμβάνουν πιστοποιητικά δημοκρατικότητας από τους σταλινικούς του ΚΚΕ.

 



Η Νέα Δημοκρατία, που υποτίθεται ότι ήταν φορέας της Δεξιάς και πολέμια του ΠΑΣΟΚ, επί Αντώνη Σαμαρά συγκυβέρνησε με αυτό (και μάλιστα με αντιπρόεδρό του τον… Βαγγέλη Βενιζέλο) και μαζί κατέγδαραν τη μεσαία τάξη με υπερφορολόγηση, περικοπές και μνημονιακά χαράτσια τύπου ΕΕΤΗΔΕ, που μετεξελίχθηκε στον ΕΝΦΙΑ. Επίσης, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι ο ιστορικά αλλά και επιστημονικά ορθός όρος «συμμοριτοπόλεμος» μετετράπη σε «εμφύλιο» με τον νόμο 1863/1989, επί κυβερνήσεως Τζαννετάκη. Οι υπουργοί που υπέγραψαν τον νόμο ήταν ο υπουργός Δικαιοσύνης Φώτης Κουβέλης και ο Οικονομικών Αντώνης Σαμαράς!

Και τώρα, με Μητσοτάκη, το οικονομικό, κοινωνικό, διπλωματικό, εκπαιδευτικό και πολιτιστικό πρόγραμμα που εφαρμόζεται είναι εκείνο της πλέον λιμπεραστικής τάσεως της παλαιάς και νέας πασοκάρας.


Συνεπώς, όταν γίνεται αναφορά στο ΠΑΣΟΚ πρέπει...

 

 να διευκρινίζεται σε ποιο απ’ όλα: 

Το πράσινο, το κόκκινο, το ροζουλί ή το μπλε;

Δεν υπάρχουν σχόλια: